FORUM

Kuşlara, kuş fotoğrafçılığına ilginiz nasıl başladı...

Bu köşede küçük bir sohbet köşesi, anıları tazeleyen ortam yaratmayı öneriyorum.

Arazide yaşadığınız ilginç durumları da paylaşarak, bilgi aktarımında da bulunabilirsiniz arzu ederseniz.



Benim kuşçuluğum, sevgili "dede " nin, " sabah beşte hazır ol, gelip alacağız " demesiyle başladı.

Nereye gidiyoruz diye sorsamda cevap alamadım. Sabahın köründe çıktık yola. Allahtan yanıma 3.2 MP lik küçük bir makina almışım.

Bir bulaştım o gün hala çıkamadım işin içinden :))



Umarım anılarınızı paylaşırsınız.

Selamlar.

Ya siz ?..

Keyifli bir anlatım olmuş, Nadir Bey.

Teşekkürler.

Tarih 10 Mayıs 2006. Abim Haluk Erkösenin, uzun süredir yaptığı bir öneriyi kabul ederek, Mogan a gittim. Elimde Canon Powershot S1 IS fotoğraf makinası. O gün karşılaştığımız bir Alacabalıkçıl, yaklaştıkça 50 m. ileriye konmak üzere havalanarak beni Moganın ıssız bölgelerine çekti. Abim arkamızda, dudaklarında manidar bir gülüşle peşimizde. Meğer o balıkçıl beni, 30 sene önce bir kenara bıraktığım fotoğrafçılığa kesin dönüş yapmak üzere, Ornitofotonun derinlerine çekermiş. O gün bulaşan hastalık hızla ilerledi, ben de elimden geldiğince etrafıma bulaştırdım. 2 ay sonra 30D ve 400 mm. lensimi almıştım.

Halen en sıkıntılı zamanlarımda bile kafamı dağıtabilen bu güzel ugraşa bulaştığım güne şükrediyorum.

Sevgilerimle.

Arkadaşlar teşekkürler.



Diğer arkadaşlar da bu paylaşıma katılırsa seviniriz.

17 mayıs ta ilk göç gözlemeye gittiğim zaman..sevgili ustam mehmet gül le iddaya girmiştim:/

mehmet gül yırtıcı göçü diyip duruyordu..yırtıcılar göçermiydi hiç:))

Staj için fotoğraf makinesi almıştım. Sonra farklı şeyler de çekeyim dedim, manzaralarla başladık. Hobi ilerledi, dslr ler farklı lensler, fotoğraf siteleri, aldı başını gitti.



Fotoğraf sitelerinde bu kuş fotoğraflarına ağzım açık bakıyordum. Serçe, karga, güvercin, martı dışında kuş görmeyen biri olarak o kuşların güzelliği bitiriyordu beni.



Dedim, ben de çekicem ! :)



D700 kullanıyordum o zaman, 300 f4 AF-S aldık Kamil Öge abimin tavsiyesiyle. O günden sonra gökyüzüne bakışım değişti. Saksağanı gördüğümde büyülenmiştim. Oysaki o kadar yaygın bir tür ki, hiç görememişim, bakamamışım çünkü. İlk günler çetin geçti :) Tür bulamıyorum hiç. Büyükçekmece gölüne gittim, ilk ak kuyruksallayan, sarı kuyruksallayanlarla karşılaştım. Hiç unutmam o anı, muazzam keyif almıştım. Hatta onun o sevimli yapısını izlerken gülmekten lensi, çekimi bırakmıştım.



Yine o başlarda arazide bir an bir gölge kapladı üstümü. Başımı bir kaldırdım, "Aman Ya Rabbi, o da nedir!" ilk gördüğümde erguvani zannettiğim bir gri balıkçıl. Kalbim duracak gibiydi. Zaten erguvani dışında bir balıkçıl da bilmediğimden erguvani çektim diye deliye döndüm :)



Bir de sumruların o yıl ki ilk ziyaretiyle başladım. Sumruların o bitmek bilmeyen aksiyonu sandalye çekip bütün gün izlemeye bedeldi.



Şu an halen kuş fotoğrafı çekiyorsam, bu Fikocan ın sayesindedir. Benim hocam O dur, arazi tecrübesini, etik değerleri öğreten kendisidir. Bana attırdığı kertikleri saysam bitmez :) Herhalde, onu aradığım günkü yaklaşımı, o sıcakkanlı, babacan yapısı olmasa bir kaç haftaya lensi satar bırakırdım, yapamıyorum diye.



Hey gidi :)

benim bulaşmamda bütün suç! Hüsmenaga nındır. Kendisi çektiği fotoğraflarla beni hayretler içinde bırakıyordu. Ben de çekeceğim benimde güzel güzel fotoğraflarım olacak dedim. bulaştım. 3 yıla yaklaştı.

yaklaşık 3 yıl öncesine kadar photo.net gibi sitelerde kuş fotoğraflarını görüp içim gidiyordu... Bir gün İngiltere de olan bir arkadaşım bana istediğin birşey varsa alabilirim, burası Türkiye ye göre ucuz diyince Nikon D40x+18-55mm istemiştim, zamanla 55-200mm ve sonrasında da 300mm F/4 alarak iyice kendimi kaptırmış oldum:) bakalım sonu nereye varacak :) Kuşların peşinde neden bu kadar koştuğumu anlamayım bana deli gözü ile bakan yakınlarım haricinde öyle anlatılacak ibr anım henüz olmadı. Fakat Gebze nin bir köyünde kelebek çekerken yakındaki çiftlik sahibinin pompalı tüfek ile havaya iki el ateş etmesini de hiç unutmayacağım :)

Kendimi bildim bileli kuşlarla birebir ilgiliyim.90 ların başında fotoğraf olarak ta ilgilenmek için bir Zenit aldım lens te alırım yaparım diye.Araya meşhur Hayat girdi.Toyla bırakacaz dedik geçen yıl ispinozla bıraktık Allaha şükür doğru mecrayı bulduk bunu bırakmayız artık.Selamlarımla...

çocukluğum abant ta geçti o zamanlardan beri doğaya ve canlılara hayranlığımdan dolayı fotoğraf gözü ile bakardım bazen etrafıma.2009 da bir balıkçılık formundan canon ıxus 75 hediye edildi ve iş başladı.derken nikon + 28 80,yetmedi 70 210 oda yetmedi 70 300.

nette kuş bilgisi ararken trakuş çıktı karşıma değerli üstatlarında bilgilendirmeleriyle bugün 150 ye yakın kuş ve kuş bilgim oldu.fotoğraflarınız ve bilgilerinizle benim daha emin adımlarla yürümemi sağlıyan tüm trakuş üyelerine teşekkürlerimle...

sene 1994.. şimdiki Doğa Derneği başkanı sevgili Güven Eken aynı fakültede bir üst sınıf.. o zamanlar trekking vb ile uğraşıyorum,kendimi bildim bileli doğanın içindeyim ama kuşlardan bi haberim.. Güven ise Lisede hocasının verdiği bir ödevle bu işe bulaşmış:) bir gün kantinde otururken hafta sonu gediz deltasına gideceğim gelir misiniz? diye sordu.. bi merak acaba nasıl bi yer diye ben ve bir kaç arkadaş gittik.. uzun bir otostop trafiğinden sonra(o zamanlar malum öğrenci halleri,araba filan yok,deltaya sadece tuz kamyonları ve tuzlaya giden bir iki otobüs dışında nadiren araç bulunuyor.) homa dalyanına ulaştık, eylül ayıydı ve ben hayatımda ilk defa filamingo gördüm.. ilk tepkim aa izmirde filamingo mu var olmuştu.. malum seneler önce trtde yayınlanan filamingo yolu isimli dizi nedeni ile filamingolar tropikal bir kuş olarak zihinlerimizde yer etmiş.. o gün kuş gribini kapmışım sevgili Güven sayesinde.. o gün bu gün kuşlarla haşır neşirim..

BU güzel ortam ile ilk buluşmam kazım çapacı abim sayesinde başladı.

http://www.kazimcapaci.com/

Onun sitesindeki atmaca fotografına yapmış olduğum bir yorumdan sonra bana tarkus u tavsiye etti ve orada istediğin kadar atmaca fotografı var dedi,gerçekten ilk geldiğim vakitler sadece yorum yazarak zaman geçiriyordum burada,hatta fotograflara resim dediğim zaman abilerimin bana söyledikleri,resim çizilir fotograf çekilir laflarıydı:))

Sonradan nasıl olduysa cavit bilen abim bana senin zaten bir uğraşın var her kesin yırtıcı çekebilmek için belli bir zaman içinde göcü takip etmek için tepelere cıkıyor,sen zaten sezonda bir sürü yırtıcı kuş görmektesin al bir ekipman ve bu işe başla dediğini hatırlıyorum kulaklarımda,ve bana dediki fikret can diye bir abimiz var(EKE1)onu bul büyükçekmecede o sana her şeyi öğretir ve o şekilde hayatım başladı sevgili dosttlar.

ilk araziye çıkmamız fikret abim ile olmuştur ne duygular içinde olduğumu bir ben birde abim bilir.Bir gübre üzerindeki çinteye yaklaşık olarak 16gb bir kart bitirti bana:))

ilk ekipmanım 40d 400mm bir lens şimdi ise daha farklı daha gelişmiş bir canta ile yola devam etmekteyim.

Buradan huzurunuzda bazı arkadaşlarıma ve dostlarıma teşekkürlerimi bir borç bilip teşekkür etmek isterim.

Kazım çapacı,Fikret can,Cavit bilen,Mehmet hanay,İlker kül,Halil us,ve ismini sayamadığım bir sürü bu işe devam etmemde etkili olan abilerime huzurunuzda sevgilerimi sunarım ve bana bir süredir katlanmış olan trakus yönetimine:))

teşekkürlerimi sunarım.

iyiki varsınız..

Aslında hayvanlara doğaya olan sevgim küçük yaştan beri vardır , Artvin e köye gittiğimizde dedemlerin sığırları keçileri vardı ve ben onların yanından hiç ayrılmazdım , dağlarda gezinmek bana büyük zevk verirdi. Zamanla köyde kimse kalmadı, bizde düştük hayat derdine .

Sene 1999 Adapazarında bir fotoğrafçıda fotoğraf çektircem , fotoğrafçı bana Fotoğraf sanatçısı İbrahim Zaman ın çırağı olduğunu söylüyor ve böbürleniyor , tabi ben fotoğraf sanatından ve İbrahim Zaman dan bihaber olduğum için he he diyorum ciddiye almıyorum , taa İbrahim Zaman hocamın ona gönderdiği tebrik kartlarındaki fotoğrafları görene kadar . Fotoğrafları görünce dünyam değişti "bu şimdi fotoğrafmı" gibi abuk sabuk sorular soruyorum ve fotoğraf aşkının mayaları atılmış oluyor.

Fotoğraf çekiyorum her türlü ,2005 e kadar dia pozitif sonrasında pek istemeyerekte olsa Dijital fotoğrafla devam ediyorum. Belgesel fotoğraf çekmeye çalışıyorum , ama olmuyor hep doğa beni çağırıyor doğada makro ve manzara fotoğrafları çekiyorum Serhan Oksay , Kazım çapacı hocalarımızın ilk kuş fotoğrafları çekmeye başladıkları dönemleri izliyorum fakat bana kuş fotoğrafçılığı çok zor geliyor ve uzak durmaya çalışıyorum.

Taki Trakuş"un 1. yaş kutlama davetine kadar . O toplantıya katılıyorum 2008 de , ilk arazimi Fikret Can abimle yapıyorum ve fotoğraf tutkum kuş ağırlıklı doğa fotoğrafçılığı olarak şekilleniyor .

Ve hala devam etmekte.

Foruma yazılarıyla renk dostlara, katılacak olan dostlara, okumak içinde olsa ziyeret edenlere ve..... Sayfa üstündeki tanıtım logosuna emeği geçenlere, link verenlere, web master, admin tüm dostlara teşekkürler.



Biz bu kadarmıyız haydi yazılarınızı anılarınızı bekliyoruz.

Ortaokul sıralarında Lubitel 2 ile okulda arkadaşlarımın fotograflarını çeker,satardım.Sonra babama bir agrandizör aldırdım,makineyi de praktika ya çevirdim ve kendi film ve kartlarımı banyo ederek (siyah-beyaz) bu işi yedek subaylığımda da sürdürdüm.Fotograf çeker satar,harçlığımı çıkarırdım.



İş yaşamında ise fotografiye fazla fırsat bulamıyordum çalışmaktan.İlk digital compact makinem Nikon 885 ile fuarda bir ördek fotografı çekip inete koyma gafletinde bulundum.Bana çektiği kuş fotografları ile övünen ve övüncü de etrafındaki çanak takımından alan birinin yaptığı anlamsız eleştri üzerine kuş fotografisine bizzat girdim.Emekli olunca da bir süre sonra hatırı sayılır bir ekipman düzdüm.



Şimdi ise tahriklere kapılmadan iddiasız ama ciddi bir amatör olarak aracımla tüm yurdu dolaşmakta, doğada tek başıma kamplar yaparak yaban yaşamı fotografları çekmekteyim...

Güzel bir forum konusu oldu...



İş için 7 senedir ayda bir Edirne ye gidip geliyordum.Özellikle kışın yol boyunca direklere konmuş yırtıcılar dikkatimi çekiyordu.Durur izlerdim.Bir merak ki sormayın bu kuş nedir diye... İnceledim,araştırdım ve sonunda Trakus u keşfettim.Bir yandan bu güzide sitede yer alan muhteşem kareleri izledim ,bir yandan da sizleri takip etmeye başladım...edindiğim bilgiler doğrultusunda ekipman hazırlandı.

Nisan 2009 yılında ilk arazime çıktım.Daha 5. dakikada bir bahçe çintesini karelememle bu dünyaya adım atmış oldum.

O gün bugündür gözüm hep havalarda,ağaçlarda,su kenarlarında.



Arazide karşılaştığım Serhat Tigrel Bey in evini ihmal etme sözü üzerine de evi araziye taşıdım ve eşim İnci yi de bu dünyaya kazandırdım.

2 senelik bu yeni yaşam tarzımı kesinlikle Trakus a ve Üyelerine borçluyum...İyiki var ve varsınız...

ben çocuklumda başladım bu işe yani doğa sevgisine ilkokula giderken eve gelip çantayı kapıdan bahçeye atıp arkadaşlarla dağlara bayırlara giderdik doğada yaşamayı iç içe olmayı isterdim sonra filmli bi makina alıp doğa fotoğrafları macro çekmeye başladım yav dedim birde şöyle güzel makina alsamda uçanı kaçanı çekebilsem dedim allah nasib etti çok şükür canon eos 400 makina ve 70-300 objektif aldım şimdilik onlarla idare ediyorum ilerde nasib olursa ekipmanı değiştireceğim kampüste hergün araziye çıkıyorum hafta sonu erhan ile (oguz43) ile birlikte araziye çıkıyoruz çevremde farklı gözle bakanlar var eleştirenler var kulak ardı ediyorum diyaloğa girmiyorum o tür insanlarla bazen diyorum ben yürüyüş yapıyorum piknik yapıyorum allahın yaratmış olduğu doğada yaşayan o güzellikleri canlıları görüntüleyip görmeyen gözlere gösteriyorum diyorum anlıyan anlıyor anlamayanda anlamak istemiyor ben halimden memnunum çok şükür

teşekkürler

Asistanlığım sırasında fakültede yaban hayatı derslerini vermeye başladım (Hoca yokluğundan) zamanla işin içine girmeye araştırma ve yayınlar yaptım. Hasbep kader bişr Nikon D 70 2-3 sene sonrada bir 80-400 mm aldım. Zamanla makro, detay, manzara uzun pozlamaların yerini kuşlar almaya başladı. Ama gerçek anlamda ilk çekimlerim sevgili hocalarımız Ahmet KARATAŞ (rosettus) ve Mustafa SÖZEN (scolopax) ile yaptığımız 15 günlük bir arazi çalışmasında başladı. Aslında beni bu işe tam anlamıyla bu iki değerli insan bulaştırdı. İki hocamada, bu güzel sitedeki tüm arkadaşlara desteklerinden dolayı çok teşkkür ederim. Tabii böyle güzel bir formu açan sayın Hüseyin beyde de ayrı bir teşekkür..



Selamlarla

Abim Karasun un kanına girenin 2. kuşağıyım. Olay gardaşım Dede (Cevat Kopanoğlu) nin, 2 haftalığına tatil yapmak üzere Azerbaycan dan geldiğimiz Ayvalık a sürpriz ziyaretiyle başladı. Çantasında fotografçılığa ait bir sürü techizat. Neymiş kuş fotografı çekecekmiş. İçten içe Allah akıl fikir versin demişimdir. Bahçeye gelen kuşları komandolara taş çıkartacak sürünme ve gizlenme harekatıyla görüntüleme çabalarını fark ettiğimde, aklıllı adamdı yazık olmuş dedim. Çok geçmeden eşim Yasemin (Jasmin) elindeki cep telefonunu kuşlara doğrultmaya başladı. Birde bana gösteriyor telefonun minik ekranında zor seçilen kuşu. Göz sağlığım bozulacak. Azerbaycan a döndüğümüzde hevesinin gerçmesine ait umutlarım boşa çıkıyor. Amansız virüs girmiş bir kere kanına.

Alacağın olsun Cevat.

Yasemin nin kurtuluşu yok, bari ben gözlerimi kurtarayım diyip, virüs saçar bu gardaşımın rehberliğinde donanıyor Jasmin. 2. lensi aldığımızda, boşa çıkan lensi kullanırım hevesiyle 2. kamerayıda alıyoruz. Deklanşörüne emaneten basmayacağım bir makinaya kavuştuğumda olanlar oluyor, o güne kadar kuluçkada kalmış virüs bedenimi sarıyor.

Beter ol Cevat.



Bir de anımı paylaşmak isterim.

Eylül 2009 da Azerbaycan dan kesin dönüş yaptığımızda Yaseminin 3 yılda biriktirdiği ev eşyalarını beraberimizde getirdik Ayvalık a. Evde zaten 3 evin eşyası var, bu dördüncü olacak sığdırılacak. O tarihlerde manevi kayınbiraderim sevgili Fikret Can (Eke) yoğun yağış nedeniyle taşan Büyük Çekmecedeki balıkların telef olmasını önlemek için TRAKUS ta yardım çağrısı yapıyor. Yasemin evi yerleştirip yerleştirmez ordayım diye çağrıyı yanıtlıyor. Ne büyük iyimserlikmiş. Bana sorarsanız ev hala yerleşebilmiş değil. Eşyaların eve yerşleştirilmesi yanında, Christopher Monckton nun £1.000.000 ödül verilmiş Eternity adlı puzılı çocuk oyuncağı kalır. Evde herşey ayakta. Başedemeyeceğim bu bulmacayla uğraşmaktansa kurmuşum kamufalaj çadırını bahçeye virüsümü besliyorum güzel güzel. Komşuların diline düşmüşüz, evde Mehmet e yer olmadığı için çadırda yaşıyor deniliyor. Pekte haksız sayılmazlar. Havalar soğumuş, yaşadığımız site boşalmış, cıvardaki bazı evlerde bacalar tütmeye başlamış, kalın giysilerde çadırımda oturuyorum, Çadır ve kamuflaj örtüsünün bir açıklığından uzanmış kameranın parasoleyi görünüyor dışardan. Giderek yaklaşan konuşma sesleri geliyor uzaktan, bir süre sonra beliriyorlar bahçenin baktığı sokakta. Orta yaşın üstünde bir çift gezintiye çıkmışlar. Kadın soruyor çadırı işaret ederek pamağıyla ‘bu ne olaki’ erkek tereddütsüz yanıtlıyor, ne ‘olacakki baca’

Helal olsun valla, sıkılmadan okudunuzmu bu satırları. Hadi sevgili dostlar araziye.

@ MKutluk



Keyifle okudum kardeşim. Hele Cevat a giydirdiğin satırları :)))) bulaştırıcı o, nede olsa. :)))

Çadırda kuş beklerken boş oturma, yaz bişiler. Gerçekten akıcı ve zevkli bir üslup var yazında. Yaşadık, yaşadıklarını.

Eyvahhh... Eyvah ki eyvahhh...

Kendim ettim kendim buldum. :))) Bütün kirli çamaşırlarım dökülecek ortaya. :))))



Konuyu dağıtmayalım lütfen :)))) konumuz kuş fotoğrafçılığı. Ayılar, karanlık odalar, unutkanlıklar... nereden çıkarıyorsunuz efem :))))))))



Bizim hikayeler bitmez, ne günlerdi....



Beypazarı yakınlarında bir yayın avlamıştık 120-130 cm uzunlukta. Boy boy resimler çektirdik. Kendi sarma makaralarımızdan. Film bitmek bilmiyor. Şüphelenip açtık usulünce, film kopmuş. Yayınla ilgili tek kare yok.



İyi de oldu, zaman içinde anlatırken yayının boyu sürekli uzuyordu. :)))) Balina kadar olmuşmuydu en son :))))

Ben zaten doğayı ve doğada bulunmayı hep sevmişimdir, ancak ilk kez Filyos a kuş gözlemine gittiğimizde, sevgili hocam Mustafa SÖZEN makinasını bana vermemiş olsa, o yalıçapkını balığı yakalamasa, bende tam o sırada denklanşöre basamamış olsam, o sıralar sevgili Mustafa ERTURHAN 2.el Nikonunu (50-500 objektifiyle birlikte ) satmaya karar vermemiş olsa ve Mustafa hocamın yardımları olmasaaaa......belki de bu işe henüz bulaşmamış olurdum:))

Merhabalar

İlk olarak bu konuyu açan Hüseyin KARASU abime teşekkürler ..



Sizlerin ilk deneyimlerini okumak çok güzel olucak .



Ben fotoğraf işinde çok yeni sayılırım , 1.5 sene önce ilk slr makinemi alarak başladım bu işe.



Bu siteyi yapan Serkan KARAOT çok yakın arkadaşım olur . Kardeşimden farkı yoktur.



Onunla uzun zaman kuşçu diye dalga geçtim. Kuş sitesi yapıyorsun , kuş fotoğrafıda nedir diye .



Slr makineyi aldım zoom objektifler uzaktaki şeyleri çekmek beni baya cezbetti . 70-300 le işe başladım ama hala serkanla dalgamı geçmeye devam ediyorum kuş falan çektiğim yok .



Bundan 1 sene önce kadardı sanırım Trakuşa bi üye olayım dedim . Sonra buradaki forumları okumaya , fotoğraflara bakmaya başladım ben orada zehiri almışım haberim yok.



Sonra tırım tırım tele lens bakmaya başadım 4 ay kadar öncesiydi sanıım teleme kavuştum ve artık bende bir kuş fotoğrafçısı olmaya yolundayım .



Serkanla birlikte ilk çıktığım ballıkayalar arazisinde daha araziye gelmeden serkan direğin üzerinde şahin var dedi ve arabayı durdurduk orada ilk şahinimi çektim benim ilk kertiğimdi.



Şimdi 1 ay kadar sonra çok güzel bir hafta sonu bizleri bekliyor .

Samsunda , sizlerden bir çok kişiyle tanışma ve sohbet etme imkanı beraber fotoğraf çekme imkanı bulacağım .



Samsunda görüşmek dileğiyle.

Eskişehir Halkı hoşgörülüdür, uygardır, 2 yıl kadar yaşadım orada.

Çok sevmiştim.