Pencerenin camına konan kuştan daha huzur verici ne olabilir ki?..
Ağzında mektup arar insan
Mektup olmaz ya, bir huzur süzülür camdan içeri
O eski kuş şarkısı gelir mutfaktaki güzel kadının dilinin ucuna:
Pencereme kuş kondu
Yandı yürek tutuştu
Yanma yüreğim yanma
*
Geçen kışın karlı günlerinde, mutfak pencerelerine gelen aç ve üşümüş güvercini anlattı Ayşe
Bir ayağı topaldı
Onun verdiği ekmek kırıntılarını, topal topal dolanarak camın önünde yiyordu. Camın arkasında yuvası, çocukları, kocası, ailesi için dualar okuyordu gelin
Ama bu kış başında söz açıldığında üzgündü:
Güvercin bu kış gelmedi
*
Birkaç gün önce gazetelerde bir haber vardı:
Ankara Çayyolunda bir otel, binanın önüne yukarıdan aşağıya ağ germişti, kuşlar balkonlara konmasın diye
Ama karlı tarlalarda aç kalan kuşlar, bir ekmek kırıntısı bulabilme umuduyla gelip ağlara takılmışlardı
Çırpına çırpına can vermiş, boyunları düşmüş, öyle kalmışlardı ağlarda
İnsanoğlunun ahmaklığını, saygısızlığını, vicdansızlığını gösteren, filmlerindeki korku tablosu gibiydi sanki
*
Kuşların uçma ve konma özgürlüğüne tahammül edemeyen o insanı düşündüm
Onu hiçbir zaman görmediğim halde, gözümün önüne kırmızı kravatı, beleşçi ve sırıtan suratı geliverdi
*
Ayşe sevinçliydi bu yılbaşı gecesi
Müjde gibi haber verdi:
Topal kuşumuz geldi
Kuzenler gelmiş gibi Yaşasınnn
diyerek ben de sevindim
Ayşe uzun uzun anlattı:
Yanında bir de arkadaş getirdi
O da kendisi gibi topaldı
*
Kar geliyor yarın
Ekmek kırıntılarını koyun camların önüne..
Kuşlar bir türkü alıp size gelecekler
Kaynak:
http://www.ilk-kursun.com/haber/92238