FORUM

Arkadaşlar bugün gene ovada gözlem yapmak için dürbünümü alıp yola çıktım .Toplam 13 Kızıl Şahin 27
Saksağan 3 atmaca 2 kerkenez ve işte işin acı tarafı Kerkenezin biri ağaçta biri yerde.

Evet yerde olanı kanadı yaralıydı elime aldı dişiydi. Kanadı kırılmıştı. Fakat çok kötü değil ve
kanamada yoktu. Ne yapayım diye düşündüm.

ne yazık ki kişisel çözümler üretmek dışında bir şey yapılamıyor. yaralı kuşların rehabilitasyonuyla ilgilenen bir kurum ya da merkezimiz bile yok ki şubeleri olsun. doğa derneklerinin bu konuyla ilgilendikleri yok (ben bilmiyorum demek daha doğru)

istanbulda sevgili ahmet kütükçü yardımcı oluyor bu konuda. o da kişisel özverisiyle.

kişisel önerim : belirgin yarası (szg kırığı) olmayan ama hasta görünen, sizden kaçmayan, halsiz kuşları elinize almayın yine de. geçenlerde bir sakarmeke iki metre yanımda açıkça uyuyordu ve kaçmaya değil niyeti hali de yoktu açıkçası. ama kerkenez örneğindeki gibi kanadı kırık kuşlar için kuş gribi olasılığı düşük. bu nedenle onlara bir şey yapılabilir/yapılmalı. ideali kısa sürede ulaşılabilecek rehabilitasyon merkezleri olmalı.

ekoturizm çalışmaları iyi güzel de, kertik turizmi ya da köykahvesi sandalyesi boyamaya ayrılan paraların bir kısmı bu tip çalışmalara ayrılsa, proje paraları ne güzel değerlendiriliyor diye düşünsem ben de.

açtırdınız kutuyu :(



hayal ediyorum, trakuş böyle bir merkezin açılmasını sağlamış TRAKUŞ_REHABİLİTASYON MERKEZİ. finansal kaynaklar bulmuş, üyeleri seve seve aidatlar ödemişler, bu merkezde sürekli konukları olmaya başlamış, yetişememiş şubeler açmaya başlamış. bu merkezlerde doğa gönüllüsü genç arkadşlarımız da çalışmaya başlamışlar, hem hobilerini yapar, hem para kazanır, hem TR de önemli bir açığı kapatır hale gelmişler.

eh hayal etmekle başlar...



sevgiyle...

geçen yıllarda ahmetin çabalarıyla salınan kızıl akbaba, sevgili okanın şah kartalı, gökdoğanı, daha aklıma gelmeyen benzerleri böyle bir merkezi rahatça döndürür diye düşünüyorum.

haa bu merkezde iyileştirilemeyecek kadar kötü durumda olanlar mı, hayvanat bahçeleri ne işe yarar. izmir hayvanat bahçesinde sağlıklı kızıl akbabalar, genç kızılşahinler, kaya kartalları doluydu uzun yıllar önce gittiğimde. o gençler orada doğmadı sanırım. yerlerini kanadı kırık, doğaya kazandırılamamış bireyler alsa, çocuklarımız onları görerek ilk tanışıklıklarını yaşasalar.

hani keşke derneklerimiz işte bizim yaptıklarımız, aldıklarımız, harcadıklarımız diye önüme atıverseler ne kadar haksız olduğumu gösterircesine dökümlerini (inanın çok mutlu olurum, özür dilerim açık yüreklilikle). gönül rahatlığıyla aidatlarımı ödesem, bağış yapsam. projelerden haberim olsa sürekli, kampanyalardan ne kazanıldı, nerelere harcandı, bilsem de gönül rahatlığıyla yeni kampanyaların açılmasını beklesem, desteklesem.

ben böyle merak ediyorsam, benim gibi merak edenler çoktur diye düşünüyorum. dile getirmenin zamanı gelmedi mi.

sevgiyle...

Benim başımdan geçen halsiz bir atmaca hikayesi var böyle. İki gün misafirlikten sonra Sevgili Ahmet Kütükçü Veteriner Fakültesinden gönüllü kuş veterineri bir arkadaşla orada kendi çabaları ile kurdukları bir rehabilitasyon merkezine götürmüşler ve sonra da iyileşince doğaya salıvermişlerdi. Bana da bununla ilgili geniş bilgi vererek beni çok duygulandırmışlardı. Sanırım Ahmet Bey bu konuda aklındakileri bize aktarırsa yılların tecrübesi ile bir adım önde olabiliriz. Kendisini birçok üyemizin yakın tanıdığını sanıyorum.

Biz burada bu site için yaptıklarımızla gelecek için çok önemli adımlar attık. Bunlara yenilerini ve çok daha önemlilerini eklemememiz için hiç bir engel yok sanırım. Kazım hocamın fikrine katılıyorum ve Yasir kardeşime de kesinlikle bu sadece kuşlar için olmamalı diyorum. Bunun için neler yapılabilir araştıralım konuşalım. Ben çok uzun süredir hayvanat bahçesine gitmeme kararı almıştım. Onlara parakazandırmamak ve yenilerinin türemesine engel olmak için. Ama daha mantıklı şeyler yapılması lazım. Benimkisi fare dağ hikayesi gibi oldu..:)

İşte.. izlenme rekorları kırması gereken forum bu..



Kazımın önerileri üzerinde ciddiyetle durmalı ve en kısa zamanda biryerlerden başlamalıyız.



Trakus a resmi kimliği nasıl kazandıracağımızdan başlarsak iyi olacak.

Sanırım bazı şeyleri yapmak için dernek çatısı altında olmamız lazım.

Yardım toplama, aidat vs..



Bu konuda hemen karar verelim ve işbölümünü yapalım...



Bu arada aidatlar için bir önerim var :)



Günün Fotoğrafçıları 3 misli ödesinler

Uçar fotoğrafı çekenler 6 misli

500 mm kullananlar 12 misli

Gedize yakın yaşayanlar 22 misli

kurumsal kimlik kazanalım, dernek mi olsun bu

tıbbi derneklerden iyi bilirim, aynı konuda bir sürü dernekler kurulur, sonra hiçbiri birşey yapamaz olur birbirleriyle kavga etmekten

bunu aşmak için çok büyük uğrşlar vererek federasyon kurma yolundalar şimdi

dernekleri birleştirip federasyon kuralım :))

şaya br yana başka yolu yok mu.

topladığımız paraların adı aidat olmasın, havuzda toplayalım, kim ne isterse havuza atar, GF larından zorla alırız :)

reklam alırız, sponsor buluruz, bi karar verelim neler yapacağına finans yaratırız diye düşünüyorum.

ilk aklıma geleni yazayım hemen : ilkbaharda kocaman bir sergi yaparız, fotoğrafları satar, tüm gelirini TRM - güzel oldu adı :) - Trakuş Rehabilitasyon Merkezi için bir damla olarak kübümüze koyarız :)



ütopik mi, belki, dedim ya hayal etmekle başlar.



ömer abi, gedize tur düzenliycem, eh rehberlik fiyatım belli artık :)))

Doğada bulunan doğada kalmalıdır diye düşünüyorum.



Üzerinde insan etkisi olmayan yaralı ya da hasta bir hayvan bulunduğunda ona karışmamak lazım. Yoksa doğal seleksiyon a insan etkisini bu yönde göstermiş oluruz. Kaş yapayım derken göz çıkarmak deyimi çok uyuyor buraya:)



Mesela yuvadan düşmüş bir yavru, kendi çabalarıyla yuvaya dönemiyorsa, biz onu alıp yuvaya koymamalıyız. Sonuçta düşen yavru başka canlıların besini olacak.



Merhametsiz bir davranış gibi görülebilir ama detayları sonra konuşuruz. Şimdi çıkmam gerek.



selamlarımla,

Emin

Merhaba,



Sergi fikri cok hos ve aidat gibi korkutucu bir kelimden de daha etkili görünüyor.



Rehabilitasyon merkezi kurmak da güzel bir fikir ama tam teşekküllü bir şey olmasi istenyorsa ne aidatla ne de sergi katkısıyla halledilebilecek bir sey degil, devamliği olaak bir seyin de sürekli bir gelire ihtiyacı olacaktır.



Yaralı bir kuş bulursanız mutlaka yardım etmeye calisin, zira o kuşun hangi nedenle yaralandığını muhtemelen öğrenmek çok zor olacaktır. Hasta kuşlarıysa eğer belli bir süre sıcak bir ortamda tutma ihtimaliniz varsa bir poşetle tutup yerleştirerek kusa en azından bir şans daha tanıyabilirsiniz.



SLmlr

Örgütlenme tamamlandıktan sonra iş yapan insan ve para kaynağı en büyük sorunlar gibi görünmekte. Ama öncelikle amaç muhtaç hayvanlara yardım mıdır, yoksa tüm hayvanlar mı, yoksa tüm yabani hayvanlara mı? İlk sorudan başlayalım....

yaralı bir kuş bulursam ben yardım edebilirsem ederim kendi adıma

insan etkisi ile olan o kadar çok yaralanmayla karşılaşıyorz ki

en sık ta insanların vurduğu yırtıcılar ne yazık ki

kısa süre önce balıkçıların sahildeki ağına takılmış kızılgerdanı kurtarmanın verdiği keyif anlatılmaz

barnarosa katılmamak mümün değil, yaralı hayvanda buna neyin yol açtığını öğrenmek zor

izmirde ZM ne her yıl en az birkaç yırtıcı geliyor, kanadından saşmayla vurulmuş olarak ne yazık ki :(

finans yaratmak, sürekli gelir kaynağı yaratmak şart, başka türlü oluru yok. şimdiye dek olmamasının en önemli nedeni de bu olsa gerek. bu konuda fikir ve çözüm üretmeye ihtiyacımız var.

selim tüm hayvanlar değil, sadece yabani hayvanlar, ilk aşamada da sadece kuşlar diye düşünüyorum. ha bu arada memeli gelir de ona da yardımcı olabilirsek ne mutlu. memelilere Tramem den sonra başlıycaz :)



soruları arttıralım

1-kime : yaban hayvanlara, özelde kuşlara

2-kim : atdından gelecek en önemli soru olsa gerek. bu merkezde çalışacak eğitimli eleman/lar. bildiğim kadarıyla sayın ahmet kütükçü büyük özveriyle bu çalışmaları yapıyor. trakus sadece ahmet kütükçüye destek olsa bile misyonunu yerine getirmiş olur mu. ya da ahmet bey böyle bir oluşum için trakuşa destek verir mi. ilk aklıma gelen kendisi olduğu için yazdım, ama aramızda konuyla ilgili, bilgili arkadaşlar varsa ne keyifli olur :)

3-nerede - eh fiziksel bir yer lazım. nerede, hangi boyutlarda, hangi özelliklerde. ah bu aşamaya gelebilsek

4-parasal kaynak- böyle bir merkezin süreklilik sağlanması için sürekli geliri olmalı. aidat, sergi vd ile olmaz elbette. sağlam sponsor/lar şart bize. garanti bankası mı, dergiler mi, dernekler mi, şirketler mi, keşke bir sürü sponsorumuz olabilse :)



yine fazla sesli düşündüm, serhat abi beni kara listeye alacak siteyi napıyon diye :)



ha sergiyi unutmayalım bu arada.

trakuş_III istanbul göç ve Trakuş_I fotoğraf sergisine ne dersiniz?



uff tamam sustum :)



sevgiyle...

Bize yakışan bu forumu en baştan sona gurur duyarak okudum. Umarım burada ortaya çıkan fikirlerin hepsi gerçek olur.

Ben hepinizin bildiği gibi ancak bu buluşma noktasını götürecek güçteyim. Fazlasını da yapmak isterim ama zamanım olamıyor. Karım, kızım artık kuşçulardan nefret edecek.

Ama tüm konularda elimden geleni yapmaya hazırım.

Dernek kurulmalıdır, yasal statü kazanmadan birçok şeyi yapamayız. Biraz daha zaman veya kendini bu işe adayacak bir arkadaşa ihtiyacımız var.

Sergi mutlaka açmalıyız, bir sergi komitesi kuralım , arkadaşlarımız organize etsin.. Gönüllü var mı?

REHABİLİTASYON MERKEZİ yasal statümüz olmadan zordur, para bile toplamamız yasal olmaz, ancak olan imkanları koordine edip bir KUŞ ACİL hattını hemen oluşturabiliriz. Aslında aylar önce bir üyemiz bu öneriyi yapmıştı. En azından üyelere veya arama motorlarından bize ulaşanlara çözüm üretiriz.

Kazım, umarım bana kızmadın, Merkez için zor olsa da ben her zaman yanında hazırım.

Hakikaten Trakuşa yakışan bu tür yazışmalar. Katkısı olanlara teşekkürler. İnanın bir süredir kötü etkilenmiştim, keyif alamaz olmuştum.

Bu güzel ve bilgili insanlardan çıkan fikirleri sadece izleyebiliyor ve katkıda bulunamıyorum. Ama uygulamaya geçilebilirse (inşallah) yapabileceğim şeyler olmasından ve yapabilmekten onur duyarım, büyük keyif alırım.

Sevgilerimle.

bana düşen bir görev olursa ben de memnuniyetle yerine getiririm...

tebrik ederim bu güzel fikirleri üretmenize,en kısa zamanda gerçekleşmesi dileklerimle...

saygılar

Dernek vs. altında örgütlenmeyi şiddetle destekleyenlerdenim ancak Kazım beyin yazdığı gibi mantar gibi türeyen derneklerin hem altyapı, hem insan, hem finansal kaynakların bölünmesine yol açtığını ve sonuçta iş yapamaz hale gelenlerden olduklarını düşünüyorum. Sonuçta tasarladıklarımız son derece profesyonelce yürütülmesi gereken işler ve bir çoğumuz amatörüz. (en azından :) ben). Bunun için bence daha önceden var olan, altyapı (kuşlar, korumacılık, işin felsefesi) vs gibi konularda belirli aşamalar katetmiş derneklere destek vererek, bu dernekler altında örgütlenip bu konuların gündeme taşınmasını sağlayarak sonuca daha kısa zamanda ulaşabileceğimizi düşünüyorum. Para kaynağı konusunda belki ciddi bir proje öneri dosyası hazırlayıp hibe fonlarından falan destek aranabilr. İşte bunu için kurumsal yapısını kazanmış bir dernek altında çalışmakta büyük fayda olduğunu düşünüyorum.

Sevgilerimle,

Emre.

onbeş dakika yazdıktan sonra, ben gönderene kadar düşmüşüm siteden, hepsi uçtu yazdıklarımın :(((



Serhat abi : kuş acil`i çok sevdim. hemen bu yaşama geçirilmeli. öncelikle teorik destek sağlanmalı. yaralı bir kuş bulan biri nasıl davranlamı, bu kuş nasıl bakılır, ne yer, ne içer, yaraları nasıl tedavi edilir, temel bilgilere hemen ulaşabileceği bir web sayfası ilk aklıma gelen. bu konuda denetimli, bilgili arkadaşlarımızdan önemli destek gerekli bunun için. bunu ben hazırlayabilirim diyen bir arkadaşımız var mı ya da bu konuda kim bize destek verebilir.

dernek olmamız ya da bir derneğin altında olmamız şart mı. başka nasıl bir yasal statü kazanabilir. amatör topluluk ?. bir sürü dernek var ve bize siz de nerden çıktınız diye tepki verirler mi (selimìn son mesajına kısa yanıt bu aynı zamanda).



cevat abi, ayşe : hürmüz hanımın dediği gibi bir sürü elimiz var ve sesimizi güçlü çıkarmak için her ele gereksinimizi var. kimi web sayfası hazırlar, kimileri kuş aciliì hazırlar, yönetir, kimileri finans bulur, kimileri sergi vd orgaizasyonları yapar, liste uzar gider...



yasir alo KUS`a kim yanıt verecek. standart metin mi. kimin sesi güzel. web sayfası daha mı hızlı ve kullanışlı. araziden arayacaklara birkaç acil durumda ulaşılabilecekler telefon listesi belki de.



Hürmüz hanım ben de organizatörleri çok severim. hani sergi işi için bir organizatör lazım. hatta ayrı bir forum konu başlığında sergiyi konuşmaya da başlayalım :)



Emre bey : trakuşun gelin beraber çalışalım, şunları yapmak istiyoruz önerisine sıcak bakacak dernek/leri düşünmeli, yapmak istediklerimizi netleştirince neden olmasın ? umarım diyeyim yine de...



yeniden Hürmüz hanım : dernekleri itelemek ! bu konuda çok iyimser değilim açıkçası. Sergi için sponsorumuzu da bulduktan sonra DD için hangi konuda destek isteyeceğiz ?



Selim : çok haklısın. defans ya da red olabileceğini düşünüyorum ben de. yine de dernek yöneticileri ya da derneklerle yakın ilişkide olan arkadaşlarımızın görüş ve önerilerini duymak iyi olur.



trakuş çok sesli, çok elli diyoruz ya, başta yöneticiler olmak üzere tüm arkadaşlarımızın değerli görüşlerini öğrenmek isterim.

Korhan ve Emin dile getirmişler ama bir kez daha yinelemekte fayda görüyorum. Doğadaki bakıma muhtaç görünen hayvanlar kesinlikle kaderlerine terk edilmeli. Populasyon dinamikleri çerçevesindeki kurallara müdahale etmek doğru değil. Hatta kulağa abartılı gelebilir ama yuvalara yaklaşmaktan pek bir farkı yok bunun. Hasta birey doğal seçilime yenik düşmüş ve gen havuzundan ayrılmak zorunda kaldıysa, o bireyi tekrar populasyona kazandırmanın bir çok zararı olabilir. Örneğin viral bir hastalık taşıyıcısının tekrar populasyona zorla kazandırılması başka birçok kuşun da bu hastalığa yakalanma riskini arttırır. Ve bunun gibi henüz işleyişi henüz tam olarak bilinemeyen birçok ekolojik kural tarafımızdan baltalanıyor olabilir.



İnsan etkisi ile yaralandığını düşündüğümüz bireyler için ise durum farklı. Kanadı saçma ile kırılmış bir şahin bence de elbette rehabilite edilmeli.



Tek tek bireylere ayırılacak emek ve maddi kaynak ile bence bütüncül ve köklü yaklaşımlarda bulunulmalı. Örneğin hepimiz yaşadığı yerdeki potansiyel tehditlerin az çok farkındadır. Ya da daha önce önemli doğa alanı olarak tespit edilmiş ancak koruma statüsü bulunmayan alanlar içerdikleri zenginliklere göre belirlenerek bir hedef alan belirlenir ve bu alanla ilgili farkındalık ve duyarlılık oluşturulmaya çalışılabilir.



Koskaca alanlar kayboluyor biz ne yapabiliriz demeyin. Çanakkale de Şah kartalın ürediği bir alanla ilgili bir sempozyum bildirisi hazırlamıştım zamanında. O yayın sayesinde yuvanın yaklaşık 200m uzapındaki kum ocağı ruhsatını yenileyemeyip kapanmıştı. Anadolu da bilinmeyen göz önünde olmayan sadece bizlerin görüp değerini bildiğimiz o kadar çok önemli doğa alanı var ki. Bunlardan biri için tanıtımlar hazırlamak, etik kurallar çerçevesinde toplu geziler düzenlemek, belki birkaç satır birşeyler karalayıp o bölgenin yerel gazeteline göndermek ve aklıma gelmeyen bir sürü şey yaparak, seçilen bölgenin korunmasına katkıda bulunabiliriz.



Hem belki bakmışsınız ki biz de büyük ve güçlü bir dernek olmuşuz da Anadolu nun korunması için katkılarda bulunuyoruz ;)

alan korunması için önemli bir silah var elimizde ve bunu iyi kullanabiliriz : alanların dönem dönem değişik açılardan fotoğraflarını çekmek.

kuşçu kategorisi gibi buna ayrı bir bölüm açılmalı, alanın yeri, mümkünse koordinatı, çekim tarihi verilmeli, çekim sırasında alandaki farkedilen değişiklikler, tehditlere özellikle yer verilmeye çalışılmalı.

zaman içinde aynı alanın değişik fotoğrafları ile oluşacak arşivler alan korumada çok yardımcı olabilir. serhat abi "alan" fotoğrafları için süre 6 gün olmasın, hatta 1 gün olsun diye düşünüyorum ;)



inanç ve önceki arkadaşlar hakılılar, hastalıklı olduğu açıkça belli olan kuşlara hiö dokunmamak çok önemli. yakın zamanda bir sakarmeke iki metre ötemde resmen uyuyordu. kuşu alıp bakım yapmak falan aklıma bile gelmedi. yakındaki bir saz delicesinin akşam yemeğiydi nasılsa bu birey ve doğal seçilim bunu emrediyordu.

ama vurularak kanadından yaralanan bir yılan kartalı için hepimiz aynı fikirdeyiz sanırım.

Aslında her halde herkesin hayali hala sağ kalan alanların korunabilmesi. Bu pek mümkün olamıyor çünkü her yer düzenli olarak takip edilemiyor.



Bir yerde olanları duyuyorsunuz, mahkemesiydi şusuydu busuydu derken bir bakıyorsunuzki her şey olup bitmiş...



Keşke gücümüz olağanın üstünde olsada önemli kuş alanlarını satın almaya başlayabilsek.