Birkaç konu kafamda tilki gibi dolaşırken, nihayet kuyrukları birbirine değdi. Bu sefer değdirmek gerekmiş...
Kayseri Kampı nda gala gecesindeyiz. Madenci konuklarımız var. Güzel insanlar ellerinden geldiğince kuşları koruyorlar, gözetiyorlar. Gala gecesi esprilerle, sürprizlerle (hiç haberim, hazırlığım yokken benden de bir konuşma yapmam istenmişti örneğin) devam ederken... Sanırım Başkan dı ve eminim bile bile madenci arkadaşlardan birine sordu:
- Kuş fotoğrafçılığı hakkında ne düşünüyorsunuz?
Cevap:
- Boş işler bunlar!
Düşünsenize yüzü aşkın kuş fotoğrafçısının arasında, mikrofona konuşuyor arkadaş... Kahkahalar patlamıştı tabii...
Ancak bu "boş işler" yorumu aynı zamanda düşündürücüydü. Çokça irdelemeye gerek yok, bu düşünceyi yeşerten dinamikler malum...
Ama birey kuş fotoğrafçılığına "boş iş" diye bakınca, işin içinde "başka işler" araması kaçınılmaz oluyor herhalde...
Geçenlerde Küçük Çamlıca da, sipariş üzerine Çin den gelen kamuflaj çadırına girdim. Heves işte... Dansöz oynatsam daha az ilgi çekerdi. Çadırı fark eden görevli, görevsiz herkes temkinli bir merakla yaklaşıyor.
En resmi ses tonumu ayarlayıp, kuş çekiyorum diye bağırıyorum çadırdan dışarıya... Şüpheli bir durum doğal olarak... Boş işler ya... Kim bilir işin içinde ne iş vardır? Ben bile bir ara kuşkulanıyorum kendimden! :) -Ancak kuşlar yaklaşmaya fırsat bulamıyor bu trafik yüzünden-
Sonunda yine biri geliyor. Artık kızgınım inceden inceye... Adam yaklaşırken bağırıyorum: - Kuş çekiyorum beyefendi! Siz de kuşları kaçırıyorsunuz!
- Yok. Yasak da onun için şey etmiştim, diyor.
Artık baya kızgınım çünkü bir fotoğrafçı olarak en kızdığım şey bu yasak lafı:
- Kuş çekiyorum. Nesi yasak Beyefendi?
Adam bir an tereddüt ediyor. Çadırın içinde olduğumdan beni göremiyor zaten ama sesim çok tehditkar... Gidiyor...
Ben de o günden sonra bir daha gitmiyorum Küçük Çamlıca ya... Aslında evime beş dakikalık mesafede olduğundan, sürekli gözlem yapıp, türleri kataloglamak istiyordum. Çadırımı da artık ilkbaharda başka yerlerde denerim.
Ama bu kuş gözlem ve fotoğrafçılığını anlatmak, benimsetmek ve sevdirmek gerekiyor. Bunu yapanlardan biri Trakuş zaten! Yine Başkan a döneceğim. Trakuş ilk kurulduğunda ilgi ve üye sayısı olarak beklentilerinin çok yüksek olduğunu ama on senede sadece 5.000 civarında üyeye ulaşılabildiğine değinmişti.
Ah, evet... Artık siz de biliyorsunuz: Boş işler!
Şimdi kuş fotoğrafçılığını tanıtmada bir fırsat var. Ahmet Bey in bir fotoğrafı yarışmaya katılmış. Destekleyelim diyorum. Dereceye girsin.
Gözler ve gönüller kuş fotoğraflarına alışsın.
Başarılar diliyorum Sn. Ahmet Karataş!
https://fotografium.com/yarisma/#view=gallery&for=POf9DiXRgEI