FORUM

Foruma ‘’Tanım-Onay’’ başlıklı bir yazı yazmıştım.Muhtevası sadece hakkaniyet ve hoşgörü çağrısı olmasına rağmen ,bazı yanlış anlamalara neden olduğunu fark edince sildim.Zaten yeterince sayıda okunmuştu.
Bugün parlak ,bulutsuz bir güne uyandım
insana yaşam gücü veren baharın yaklaştığını müjdeleyen güzel bir gün
yine ‘’Hep kuş ,hep kuş
nereye kadar’’ aforizması geçti aklımdan

Bugün kuş yok ;biraz felsefe









































.
Edebiyat dalında 1950 Nobel Ödülü’nü alan Bertrand Russell bir filozof, matematikçi ve tarihçi idi. 1970 yılında, 97 yaşında hayatını kaybetti.Onun felsefesi ve eserleriyle 52 yıl önce Haccettepe Tıp Fakültesinde iken tanışmıştım.Onun yaşamla ilgili felsefesini paylaşmak istedim sizlerle.Işığınız bol ,gününüz güzel olsun...
-“Yaptığımız şeyler, sandığımız kadar önemli değildir; başarı ya da başarısızlıklarımız da sandığımız kadar önem taşımazlar.”
“Bence genel olarak, uzman olmayanların düşüncelerine gereğinden fazla saygı gösterilmektedir; önemli, önemsiz bütün konularda durum böyledir.”
“Dünya geniş, yeteneklerimizse sınırlıdır. Kendi başımıza erişebileceğimiz mutluluk çok azdır. Çok fazla istemekse, olası olanı da elde edememeye yol açabilir.”
“Mutluluğun sırrı şudur: İlgilerinizi olabildiğince genişletin; sizi ilgilendiren şeylere karşı tepkilerinizin düşmanca değil, olabildiğince dostça olmasına bakın.”







































Sadhguru Jaggi Vasudev ,Bertrand Russel’ın yaşam felsefesini şöyle özetlemiştir:
-Yaptığınız şeyin çok önemli olduğunu düşünmeye başlarsanız ,bu tatil yapmanız gerektiği anlamına gelir.
Tatil Hindistana gitmeniz anlamına gelmez.Tatil her gündür ,o 24 saat icinde ciddiyetinizden uzaklaşmanız gerekir.Ciddiyetinizin özünde kendinize verdiğiniz önem dolayısıyla ,kendinizi önemli bir kişilik olarak düşünürsünüz.Bu varoluşta toz zerresinden başka birşey olmadığınızı görmenizi istiyorum.Eğer yarın sabah ortadan yok olursanız katiyen Hindistan da sizi özlemiyecek ,yaşadığınız yerde bile o kadar da dert etmeyeceklerdir.Yalnızca bir avuç insan ,onlar da kısa süre içinde unutacak.Öyle değilmi
ve bu dünyaya hiç birşey olmaz ,siz orda olmasanız bile her şey olduğu gibi devam eder.
Her İnsan yaşamının her anında bunun farkında olmalıdır.Tüm dünyanın sizin hakkınızda ne söylediği önemli değildir.Yaptığınız işin ne olduğu önemli değildir.Şunu anlamanız gerekiyor ,yarın sabah dünya siz olmadan gayet iyi devamlılığını sürdürecek.Yaşamınızı biraz gevşetin ,biraz fazla gülün,çevrenizdeki insanlarla haşır neşir olun.Çok da önemli olmadığını düşündüğünüz şeyler yapın.Çok önemli olan şeyler yapmayın ,basit şeyler yapın.Basit şeyler yapmanız çok önemlidir.Yaşamınızda yaptığınız çok önemli şeylerde ,ölümüne ciddileşirsiniz.Şimdi ölümü düşünmeyin ,bunun da zamanı gelecek.Şimdi yaşama zamanıdır.
Yaşam hakkında ölümüne ciddi olmayın ;yaşam yalnızca bir oyundur.




































..
Selamlar ,sevgiler

Ne güzel yazmışsın Emre...yanlış hatırlamıyorsam hemşerim Erzurumlu Mutasavvuf İbrahim Hakkıya ait bir rubai... Selamlar...

İlgi ve katkılarınız için teşekkürler değerli arkadaşlar... Aslan hoca merhaba...bu sohbetin kertik yarışına olumsuz değil ,daha motive edici etkisi olacaktır.Çünkü kertik yarışı bir hobi ve bu felsefe hobiyi teşvik ediyor... :) Selamlar ,sevgiler...

Zafer hocam, koşuşturmaca arasında bir süre farklı düşündürdüğünüz için teşekkürler ... Vasudev in yorumlarına biraz moralim bozuldu mu diye kendime sordum: yok bozulmadı... Sevdiklerimi önemsemekten başka, çok takmıyorum herşeyi . Bir de işime önem veriyorum ... Diğer arkadaşlara da teşekkür ediyorum, zevkle okudum katkılarını ... -------------------- Not: Zafer hocam in sohbet yazısı, 2019 kertik yarışını negatif etkiler mi : ) Bilemiyorum : )

Zafer Abi, düşündürücü ama bir o kadar keyif veren bir yazı, teşekkürler.

Tuğrul Bey, size de teşekkürler, bir başka keyifli paylaşım...

Zafer Hocam çok güzel bir sohbet açmışsınız. Çok teşekkür ederim. Yaşam gerçekten yaşanılacak bir şey ama abartmadan. Russel'dan ve Russel'a dair satırları okuyunca aklıma birbirinden uzak coğrafyalarda yaşanmış da olsa ayın gerçeğe değinen çok beğendiğim iki anekdot geldi. -Veysel Karani’ ye “Kendini nasıl hissediyorsun?” diye sormuşlar, “Sabah uyanmış akşama ise ölüp ölmeyeceğini bilmeyen birisi gibi” demiş, bunun üzerine “Fakat tüm insanlar aynı durumda değil mi?” diye sormuşlar, Karani ise, “Evet ama kaçı bunu hissedebiliyor.” diyerek yanıt vermiş.. -Zen ustası Pai-Chang’a gerçeğe ulaşmak için bir disiplin uygulayıp uygulamadığını sormuşlar. Usta uyguladığını söyleyince ne tür bir uygulama yaptığını sormuşlar, Pai-Chang;”Acıkınca yiyorum, uykum gelince uyuyorum” demiş. Herkesin aynı şeyi yaptığını söylemişler ustaya ve diğerlerinin de gerçeğe ulaşmak için bir disiplinleri olduğu sonucuna varılıp varılamayacağını sormuşlar, ustanın cevabı olumsuz olunca nedenini sormuşlar, Pai-Chang şöyle yanıtlamış soruyu;” Çünkü onlar yedikleri zaman sadece yemiyorlar başka değişik şeyler düşünüyorlar. Bu yüzden de zihinlerini karmakarışık ediyorlar. Uyudukları zamanda uyumuyorlar bin bir değişik şeyin düşünü görüyorlar. İşte onun için onlar benim gibi değiller.” Saygı ve selam ile...

Çok haklı imiş Mr. Russell...Bu felsefeyi farkında olmadan gençken uyguluyoruz sanki. Ama yaşlandıkça biraz kökmü salıyoruz ne? Önemli hale geliyor hayat, maddi manevi sahip olduklarımız arttıkça...Oysa yaşlandıkça önemsizleşiyoruz ve sonuç belli , bunu belki bu yaşlarda söylemek kolay ama acı gerçek bu ve hayat bu gerçeği kabullenince anlamsızlaşıyor, ama asıl bu anlamsızlaşma ezber anlamları bırakıp, hayata kendimize özgü anlamlar katmamız için bir başlangıç oluyor. velev felsefe konusu açılınca çenem düşer:)..Paylaşımınızı zevkle okudum teşekkürler saygılar sevgiler.