Tarifi zor bir duygu, otoyolda ilerlerken arabanın ön camına çarpan güzelim kuş dönüp baktığımda hareketsiz yatıyordu. Bu kadar rezil bir duyguyu tarif edemiyorum. Kan göremeyince umutla veterinere yetiştireyim dedim ama muhtemelen ilk anda gitmişti. Aynı yolda iki kez üzerimden teğet ve yolla paralel geçtiklerinde yanımdaki arkadaşa bu peçeli baykuş diye anlatırken neden yola paralel uçtuğunu da anlayamadığımı dillendirmiştim. Etrafta o kadar tarla ve sulak alan varken yolda ne avlıyor anlamadım. Dilerim kimsenin başına gelmez zarar gördüklerini gördüğümüzde içimiz titrerken olayın bu şekilde de olsa içinde olmak çok acıtıyor. Araştırma için faydalanılabilecek bir kurum var ise göndermeye çalışırım.