Hikayem 2011 yılı Aralık Ayı\'nda başlıyor. Soğuk kış sabahında bir güzel yırtıcı kuş ile karşılaştım. Ama ne güzellik. Renkleri müthişti. Çok tolerans göstermedi, birkaç kare alabildikten sonra uzaklaştı. Sonrasında, kızıl şahinin, daha nadir görülen bir kızıl formu olduğunu öğrendim. Adı \"karamel\" oldu... O kış birkaç defa daha yakından fotoğraflamaya çalışsam da buna izin vermedi. Kış bitti, gitti. Her yıl Aralık\'ta aynı bölgede defalarca buluştuk; üzerine konduğu iki-üç ağaçtan birinde ve mutlaka... Hiçbir kış randevusuna geç kalmadı. Bugün, bahsettiğim alandan geçti yine yolum. Öyle uzak bir arazi falan da değil, şehir merkezi çıkışında yol kenarında bir tarlalık yer. Önce uzaktan ağacını gördüm sonra silüet ve Karamel yine orada... Birlikte 7. kışımız. Nereden gelir, kaç kilometre yol kateder buraya,o bilinmez. Daha kaç yıl görüşürüz onu da bilmiyorum. Ama her zamanki gibi temkinli ve mesafeliydi eski dostum. Ben de zaten samimiyetimize binaen bir selam verdim sadece.