Bugün fotoğraf paylaşmak gibi bir niyetim yoktu. Ancak Zafer Hocanın forumdaki içe işleyen satırlarını okuyunca bu ufaklık aklıma geldi. Bu ufaklık ile karşılaştığım ana değin kötü sevimsiz ve tatsız geçen yazın ilk ve son şehirden uzak arazisine çıkabilmiştim. Sabahtan beri tepemizde ISO canavarı bulutlar eksik olmadı sesini duyduklarım ısrarla kadraja girmediler ve ilgi çekici görüntüler hep uzakta kaldı. Su kenarında uzun uzun bekledim nafile. \"Geçen yaz günleri gibi bu günde moral bozucu ve sevimsiz!\" diyerek yorgun dizlerime ve sıkışık ciğerlerime inat yerimden kalktım biraz ilerideki haleti ruhiyem gibi kuru ağacın dalında bu ufaklık ile göz göze geldim. Kötü ışık şartlarına inat elinden geleni yaptı diğerleri değil de \"Ben elimden geleni yaptım kısmet!\" der gibi verdiği bu son poz çok hoşuma gitti. Bu ufaklık Zafer Hocanın son satırları gibi umut ve güç verdi...İzleyenlere saygı ile...