Yıldızların prizmasından süzüldü
milyonlarca renk.
Döküldü denizin üstüne-üstüne.
Bak, ışıldıyor gökte asılı kristal avize.
O çözülmeyen bir bilmece.
Kan, ateş ve duman bulutları gözüktü.
Haydi kaptan; vakit geldi, demir alalım.
Bu hüzünlü gece sıkıyor yorgun bedenimi,
yola çıkalım.
Vira bismillah...
Azrail çekti ölümsüzlük kılıcını.
Alev! Alev! Kan damlıyor!
Şimdi karanlık sularda
ölmenin tam zamanı.
Ölmek: Ölümsüzlüğün ilk adımı.
Müjdelendi Aydınlık…
Kurşuna dizildi karanlık.
Yavaş yavaş aydınlığa doğru
yükseldikçe yükseldi ruhum,
huzur içindeyim.
Ben de bir İkarus’um.
Emeğinize sağlık ..selamlarımla