Kapalı bile olsa hava 2 haftadır fotoğraf makinesi boynumda işe gidiyorum. Göç sezonunda birşeyler kaçırmamak adına. Mesailer normale döndüğünden beri arazi yapamaz oldukl. Bu gün trenle eve dönerken trenin bir durakta durması ile genel alışkanlık gözlerim çalı-çırpılarda \"hareket\" aradı ve bu göç yorgunu arkadaşı gördüm. Vagonda hemen ayağa kalkıp deklanşore bastım.İnsanlar ne oluyoruz? diye birbirine bakarken ben kertiğimi almanın sevincini içimden bağırarak yaşıyordum. Trenin gelişinden bile kaçacak hali yoktu. Selam ve saygılarımla...