Kızıl bir güneş vaktinde
Penceresiz kalmış düşüncelerimi
sevmeyi anlamdırıyordum
Duvarlarıma.
Ve
Gökyüzü karanlıkla sevişirken
Kendimce
Zıt kelimeleri seviştirmek istiyordum
Karanlığın gölgesinde.
Ay da terk etmişti
Beni..
Hafif bir aydınlıkta
Duygularım berrak bir mehtap
Gibi
Kırlara savruluyordu
Ve
Ömrümü
Dizlerimi çürütüğüm
Masamda
Mektuplarım
Ağır cümlelerle dolu.
Kimsenin anlamadığı
Düşüncelerim artık
Kanadı kırılmış
Bir çölkoşarı gibi.
Adem demir
18.07.2020
"Bir kırık yürek var, terazinin bu kefesinde. Hadi kuşlar kondur diğerine
"
Metin Altıok
Yorum ve beğenileriniz için teşekkür ederim