Düşüncelerim saf bakırın Hiç el değmemiş haliydi Henüz onüç yaşında Bir tepenin üzerinde Yalnız yaşayan bir alıçın gölgesinde Hazırlanıyordum yarınlara Henüz onüç yaşım aktı Fıratın dinmeyen suyu gibi berraktı Yaşımın fazlasıyla yaşıyordum kendimi Şimdi gözbebeklerim de Veda edemediğim onüç yaşımla bir yabancı gibiyim Ülkemin karanlıkların da Onsekiz yaşımla tanıştım Biraz pencerem açıldı Tenime hafiften güneş dokundu Ve Yazın ilk ışıklarıyla ışınlandı özgürlüğüm.. Yasalar da adım özgürlüğe kavuşmuştu Lakin duvarlara işleyemediğim Düşüncelerim müebbetle yargılanıyordu Biraz insan olmak biraz insan Adem demir