Bir evin tepesinin göğünde Yargılanırım Ay çıplaklığıyla Tepelerden uzanır dizelerime Biraz çiğ düşer gecenin ölümlü saatlerinde Ve firez kokusu siner bileklerime Bileklerimde ustaca seviştiğim Cümlelerim terk eder Ve Paslı yadigarımla yine sükunete erişirim Adem demir