Ve Çetin bir kışta Günler habersiz büyüyordu Yağmurlar sessiz dökülüyordu. Oturduğum yamacın sessizliğinde Şehirler inşa ediyordum Sıra sıra geçen bulutların Ve Sobasız kalmış kuşların Gölgesinde seni büyütüyordum. Adem demir