sürünmeye ilk başladığım zamanlardan kalma bir fotoğraf. ne kadar yaklaştıracağını bilmediğimden 60m kadar sürünmüştüm. bulutlu bir havada çekilen pozlardan. soldan sağa tam kadraj. Fotoğrafın hikayesi ise oldukça ilginç.. Aramızdaki mesafe yaklaşık 2-2,5 m'ye düştükten sonra ben ilk çektiğim fotoğrafları silip karttan yer açmaya başlamıştım. daha yakından çekilen fotoğraflara yer açmak için... ancak uzun süre fotoğrafta görülen çam yapraklarının arkasından bir türlü çıkmadı. sanki o yapraklar aramızdaki engeldi ! :) sonra yukarılarda gezinmekte olan yırtıcıyı gördü. bir süre izledi. Yırtıcı bize doğru iyice yaklaştığında da yukarıdaki pozisyonu alıp avcıyı gözlemeye başladı. işte o zaman vücudun kaplayan tüylerin deseninin yerdeki ufak taşlarla nekadar uyum içinde olduğunu fark ettim. bu duruş ona zeminle oldukça iyi uyum sağlıyordu. O durumda ben onun için bir tehdit oluşturmuyordum. duyduğum heyecan ve mutluluk çok büyüktü. Doğayla gerçek anlamda bütünleştiğimi ilk defa hissetmiştim. yoğunluktan bir süredir siteyi takip edemiyorum. fotoğrafımı izleyeceklere şimdiden teşekkürler. sevgi ve saygılar, iyi haftalar .)