slında habitatı,bodur ağaçlar,makiler olmasa da,nerde,boyu,kuyruğu,bacakları kısa,güçlü gagası uzun,genel hatları bodur bir kuş görürseniz,büyük ihtimalle bu bir sıvacıdır.Tırmaşık kuşları ve ağaçkakanlardan farklı olarak,kısa bacaklarını,güçlü parmaklarını ve pençelerinin kullanarak,ağaçlar ve kayalar üzerinde bir akrobat gibi baş aşağı gezinebilir.Üstelik,kuyruk tüyleri yumuşak olduğu için ağaçkakanlar gibi kuyruğunu destek olarak da kullanamaz.
Baş aşağı asılı durduğunda,hiçbir zaman ayaklarını yan yana basmaz,birini mutlaka biraz daha üstte olacak şekilde,ağaca veya kayaya çengel gibi kenetler ve kendini,dağcıların karabinerle sabitlediği gibi,tutunduğu yere sabitler.Tepetaklak durumda bile dik değil,gövdesini eğik tutar.Bu özellikleri sayesinde,dal üstünde olduğu kadar,dalların altında da rahatça gezebilir,beslenebilir.
Sıvacılar çift olarak gezseler de,hemcinslerine karşı,öyle böyle değil,aşırı derecede tahammülsüz kuşlardır.
Kışın çiftlerin baştankara guruplarına katıldıkları görülebilir.
Ormandan gelen tak tak sesleri duyan acemi kuşçu,bunu bir ağaçkakan sesi sanabilir.Ama,deneyimli kuşçular bilir ki,sıvacı da,fındık gibi sert kabuklu yiyecekleri,yuvasını hazırlarken,ya da yedek besin depolarken ağaçları gagasıyla dövebilir.
Börtü böceğin bol olduğu yaz aylarında böcekçil olan sıvacı,şaşırtıcı şekilde mönüsünü değiştirir ve kış aylarında tohumcul olabilir.


Kaynak:Enzyklopädie der Brutvögel Europas