her adımda şehrin her noktasında insanla iç içe ama insandan uzak yaşayan şehir yabanisi... Hafif kindardır da nitekim kendi bahçemdeki ulu kavakta yuvasını yapmış çocukluk dönemim, bir gün yakacak olması için kesildi koca ağaç. biz dur kesme desekde oduncuya, kesildi. çocuksu masum duygularımızla ağacı kollayalım dedik ama direnemedik eh belki bundan suçlu gördü beni koruyayım derken kesen sandı kuş beni üç gün baş ucumdaki pencereyi her sabah geldi ve gagasıyla camı didikledi tepkisi ağacı korumaya çalışan bana oldu... saygılar sevgiler