Arabadan göz göze geldiğimizde, çalıların arasında yerdeydi ve çok yakındı. Çok büyük bir şey, bu ne böyle diye düşünürken kalp atışlarım inanılmaz hızlandı. Tek gözümle onu keserken tek gözümle ekipmanı yan koltukta yokladım ve almaya çalıştım. Yeni ekipmana alışma dönemime denk geldiğinden, ben de onun kadar ağır-belki daha da ağır hareketlerle ekipmanı doğrultana kadar yerden kalkmaya başladı. Başladı diyorum, çünkü çok ağır kanat çırpışları ile kalktı. Ben ekipmanı arabanın camından çıkarana kadar, ağır kanat çırpışları ile uzaklaşmaya başladı. Ben o heyecanla arkasından bir kaç kare çektim, bunda bolca crop var... Neden daha dikkatli olmadım da doğru düzgün çekemedim diye kafamı duvarlara vuruyorum, ah ah ah... Hala içim içimi yiyor...Bir daha böyle bir güzeli ne zaman görürüm Allah bilir...