KUŞLARIN RESSAMI :
İşte ÇAYKA Deniz Kırlangıcı,yani Sumru...

Ürken yeşilbaşlar can havliyle kaçışınca can için çırpınan bu kanatlar umudu olur ve Ne diye insanlarla uğraşıyorum ki diye geçer içinden ve Kendi canını oracıkta bağışlar.Doğa ve kuşlarla iç içe yaşamaya karar verir.

Kapıkule işkencesi bitince İstanbul a yerleşir,Salih Acar adını alır.Vakit kaybetmeden hayalindeki okul İstanbul Güzel Sanatlar akademisi ne başvurur.
Hak ettiği halde komünist yaftası peşini bırakmaz ve bir hukuk savaşı sonucu girdiği akademinin resim bölümnden 1955 yılında mezun olur.İki yıl süreyle de Zühtü Müridoğlu Atölyesi nde,resim-heykel çalışmalarına katılır.Cemal Tollu Atölyesi nde çalıştığı da söylenir.

Hedeflediği eğitimi bitiren Salih Acar kendi atölyesinde çalışmalara başlar.Önceleri dekoratif nitelikli resimlere ve gravüre ağırlık verir.Büyük panolar,fresk tekniğinde duvar resimleri yapar..İzmir Efes ve Tarabya gibi büyük otel duvarlarına freskler,otel,sinema ve tiyatro salon ve sahneleri için süsleme ve dekor resimleri yapar.Bir çok büyük kentimizi O’nun duvar resimleri ve heykelleri süsledi.

Arayış içindedir.Hep deniz kuşlarını,özellikle,Bulgarca daki adını aldığı Çavka yı,yani Deniz kırlangıçlarını arar gözleri.

İnsan dediğin nedir ki,nesini çizeyim onun ? diye sorar.

Anlar ki,yüreğini coşturan,gözlerini parlatan,O nu alıp götüren sadece kuşlardır.Yönünü kuşlara döner.

Yüzü kızaran tek hayvan,utanmaya ihtiyacı olan insanlardır der insanları tanıdıkça tanıdıkça kuşları daha da çok severdi.


1966 da,bu kez ayrılmamak üzere doğayla yeniden kucaklaşan Salih Acar,çocukluğundan beri hiç unutmadığı,unutamadığı kuşları,hem hayatının,hem sanatının merkezine özenle yerleştirir.Ve böylece O,kendisi için hayal ettiği yeni bir dünya kurarken,savunmasız,biçare kuşlar da,ülke çapında,güçlü bir koruyucu meleğe kavuşurlar.


Yaban hayattaki kuşlar azaldıkça,onun kuş fotoğrafları azalmak bilmeksizin üreryip durur.Artık Kuş Ressamı diye tanınır.Kuşların babası olur.

Bu tutkusunu tuvallere aktarmaya başlaması 1966’dan sonra yoğunlaşır.

Ünlü kuş ressamı john james Audubon un (A.B.D,1780-1851) kuşlara yönelik dikkat ve titizliğini,daha fanteziye kaçan ve grafikten çok boyaya bağlı bir tarzda uygulayan Salih Acar,
Özellikle su kuşlarına ilgi duymuş ve mavilerin, grilerin, siyah ve beyazların egemen ol­duğu tuvallerinde kelaynakları, kuğuları, balıkçılla­rı, turnaları ve leylekleri çok hareketli ve şiirsel bir anlatım ve derin bir duygusallıkla resmeder, kimi zaman soyuta varacak bir stilizasyonla işler.

Tablolarındaki kuşlar zarafetle uçar,ama ürkek bir zarafettir bu.Kırılgan,hüzünlü,ama şiirsel bir akıcılıkta…Binlerce kuş,kıvrak bedenleri,estetik,yer yer nakışsı hareketleri,kanatlarını ritmik vuruşlarıyla birer şiire dönüşür.Düşler dünyasına götürür izleyeni.

Asıl çarpıcı olansa renklerdir.Kuşların doğadaki zarafetini ve estetik değerlerini,tuvale aktarırken seçtiği renkler.Aslında bu renkler,sanatçının doğaya olan tutkusunu anlatır.
İlk kişisel sergisini 1955 yılında açar ve kendisiyle röpörtajlar yapılır ve gazete sayfalarında yer alır.
Kaç sergi açtınız diye soran bir gazeteciye,tam bilmiyorum ama,150 den fazladır dediği,İsviçre,İstanbul,Ankara da pek çok sergi açtı.Bunların dışında ; İzmir,Eskişehir,Antalya,Mersin gibi Anadolu kentlerinde de sergiler açar.

Sergi açtığı salonlar izleyicilerle,kuşlarla dolup taşar.Ülkenin her köşesine resimleriyle ulaşır.Evlere en çok giren ressamdır O.Kısa sürede tanımayan kalmamış,adeta efsane olmuştur.

Sanatçının sergileri genellikle :
"Göçmen Kuşlar" (1971), 
"Kelaynaklar" (1975), 
"Yaban Hayvanları" (1977)
"Yırtıcı Kuşlar Dün­yası" (1980) gibi adlar taşırdı.