2.ci Trakuş buluşmasını bir de ziyaretçi ağzından duyun istedim. Cuma akşamı 22:30 da, sevgili Füsun
arkadaşın süperlüks aracıyla Ankaradan çıktık. Sabaha karşı yapılan 1 saatlik bir şekerlemeden sonra
Buenos Aires'e (İzmir) vardık. Sevgili Kazımın tarifiyle buluşma yerini kolayca bulacağımız
yanılgısına kapılarak kaybolduk ve telefonla Serhatın yol göstermesiyle buluşma noktasına vardık.
Ziyaretçi merkezine giden yolun sol tarafındaki 8-10 lagün (tava diyorlar), sulakalan olarak Moganı
bellemiş biz garibanların gözlerini faltaşı gibi açmaya yetti. 3-5 metre ötemizde onlarca tepeli
pelikan, yüzlerce kıyı kuşu ve bir kamyon dolusu flamingo.<

 Ziyaretçi merkezinde sevgili Çapacının
hazırladığı her tür peynir, zeytin, bal, tereyağı ve en önemlisi gevrekten müteşekkil kahvaltı
gözümüzü açtı. Doğal olarak içinde kaybolabileceğiniz bir alanı parselleyerek değişik yerlere
gidecek gruplar belirlendi. Ben, bana kertik olan ak kumkuşunun bulunabileceği yer olduğu belirtildiği ve
Kazımın da oraya gitmeyi düşündüğü için Homo (aslı Homa) dalyanına gitmeyi seçtim. Çamurlu ve
daracık bir yoldan kaya-düşe dalyana varıldı. Dalyan değil umman ! Ucunu teleskopla bile görmek
olanaksız. Bir süre Kazımın kafasını "taa nerelerden geldik bir ak kumkuşu bile göstermedin"
lerle şişire şişire dolaştıktan sonra Eminin "gösterirsem ne ısmarlayacaksın"ıyla uyandım.
Teleskopla bir tane bulmuştu gerçekten. Ömer abi çizmeleri geçirip kahramanca, mayınlı alanları
katederek resmini çekti (sanırım) (Bkz Resim). Eminle de 1.75 porsiyon dönere fit olduk. Ben artık eve
dönebilirdim, ak kumkuşu tamamdı. Derken Ömer abi ufukta, benim teleskopla görmekte güçlük çektiğim
bir noktada dürbünle 2 adet tarakdişin varlığını bildirdi (gerçekten de oradalardı). Dönüşte
Poyraztepe dedikleri (galiba) başka bir alanı da gözleme şansımız oldu. 

Akşama sevgili Ömerin
(shooter) organize ettiği ve sevgili Ali (asfur) ve Tamerin (Zeybek) onurlandırdığı OLTA meyhanesindeki
rakı-levrek ziyafeti; Kazımın "sabah gevrek-akşam levrek" alayına hedef olmasına neden oldu.
Öğretmenevine konvoy halinde gidilirken 2 kez konvoyu kaybetmeme rağmen sağ salim varabildim ve
tabii hemen sızdım. Sabah 07:00 de uyandırma servisinin (Ömer abi) telefonuyla alelacele kalktım.
Ziyaretçi merkezindeki aynı gevrek vs. ziyafetinden sonra havanın kapalı ve yağışlı olması
nedeniyle merkezde geviş getirmek ve hem de yandaki lagünde bulunan yüzlerce küçüklü büyüklü
karabatakla onlarca tepeli pelikanı izlemek daha keyifli geldi bana. Bu arada Serhatın siteyle
ilgili istatistik bildirisi ve AR-GE tartışmaları başladı, uzadıkça uzadı... Derken sevgili Ömer
arkadaşın (soyadını hatırlayamadım) yumuşak ve sakin bir sesle söylediği ve tartışmamızı kesmemek
için ancak dile getirdiği "4.cü tavada 100 kadar büyük kumkuşu var" haberi neredeyse dayak
yemesine neden olacaktı:))) Kessene be adam sözümüzü, söz konusu olan büyük kumkuşu ve Moganda görülmüyor!
Aynı anda sağanak yağmura rağmen 5 arabanın motoru büyük bir gürültüyle çalıştı. 5 dakika sonra
herkes, gümüş yağmurcunlara karışmış 100 kadar büyük kumkuşunu seyretmekle meşguldü, öyle ki ben
dönüş yolculuğuna çıkarken Ömer abi hala iyi bir poz alabilmek için oralarda geziniyordu. Şimdi
gerçekten eve gidebilirdim artık. Helalleşerek dönüş yolculuğuna başladık.
Gedizden geriye kalanlar mı?
Sıcacık ama sıcacık insanlar, 92 tür, gevrek-levrek ziyafeti ve nefis sohbetler. Gediz her anlamda
muhteşemdi