Orta Vadi, 720 km uzunluktaki geniş alan üzerinde kıvrımlı dereleri ve gür sulak alanları ile Kuzey Amerika’nın en verimli yaban hayat alanlarından birisi olup Güney Amerika ve Meksika’dan Kuzey Kutup bölgesine gidip gelen göçmen kuşlar için ideal bir konaklama alanı idi.

Son zamanlarda çiftçiler ve mühendisler vadiyi insan yaşamına adapte etmiştir. Vadi boyunca uzanan sulak alanların yüzde 95 kadarı artık kalmamış, göçmen kuşların sayıları şiddetli biçimde azalmıştı. Ancak şimdilerde doğa korumacıları, kuş gözlemcileri ve çiftçilerin oluşturduğu ittifak ile bölgede göçmen kuşlar için gerekli yaşam alanları eski haline dönüştürülmeye çalışılıyor.

 BirdReturns isimli bu program, eBird’de kuşçuların gözlemlerini akıllı telefonlarına kayıt etmeleri ve bu bilgiyi New York’taki  Cornell Lab of Ornithology bölümüne göndermeleri ile başlatıldı.

Orta Vadi’den gelen verileri girdikten sonra, eBird kalan sulak alanlarda toplanan türleri gösteren haritaları oluşturabiliyor. Daha sonra, bu haritalar ile kalan sulak alanların havadan çekilmiş görüntülerini birleştirerek, kuşların yaşam alanı için en uygun yerleri belirleyebiliyorlar.

Nature Conservancy  tarafından finanse edilen BirdReturns programı daha sonra kuşların geçiş rotasındaki çeltik çiftçilerine ödeme yaparak alanlarını Sacramento nehrinden sulama suyu ile kuşlar için konaklama bölgesi haline getirmeleri isteniyor. Ödenecek bedeller mezat yolu ile belirleniyor, çiftçiler tarafından alan kirası fiyatı belirleniyor ve en düşük fiyatı talep eden kazanıyor.  

Bütün alanı satın almak yerine birkaç haftalık su için ödeme yapıldığı için toplam bedel az miktarda oluyor. Koruma kurulu gelecekteki ihaleleri etkilememesi için teklifleri gizli tutuyor.

Projenin ilk sezonu yeni tamamlandı. Araştırmacılar sayılarında artış bekledikleri türlerin yeni alanlarda gözlemlendiklerini belirttiler. Alanlar sonbaharda yeniden sular altında bırakılacak.  BirdReturns bu ve bunun gibi projeler sayesinde kıyı kuşları sayısının mevcut 170,000’ den 400,000’ e çıkmasını umuyor.

BirdReturns; “arabulucu ekoloji” denilen hareketin bir örneği olup insanların hakim olduğu ekosistemler içerisindeki biyo-çeşitliliği artırmayı amaçlıyor.

Tarım aynı zamanda dünyanın en ciddi ekolojik problemlerinin bazılarının sebebidir. Eğer BirdReturns başarılı olursa, zirai alanların yaban hayatın ihtiyaçları ile bağdaştığı ekonomik bir model olacak.

Göç çok fazla enerji gerektiren riskli bir yolculuktur.  Her Ocak ayında 20 kadar kıyı kuşu türü ve pek çok çamur kuşu ile su kuşları kuzeye gitmeden vadiye uğruyorlar. Bu türlerin pek çoğu “tehdit altında” kategorisinin bir altındaki “endişelendiren” sınıfındadır.

Aralarında Kara karınlı kumkuşu, düdükçün, çulluk, sürmeli kervançulluğu, uzunbacak gibi türlerin olduğu kıyı kuşları sulak alanlarda yürüyerek alçak sularda veya çamurlarda solucanları, böcekleri, kerevitleri ve salyangozları avlıyorlar.

Şimdiye kadarki en büyük sorun Şubat ayında – göçün en yoğun olduğu dönemde-, çiftçilerin ekim yapmak için tarlalarını kurutmalarıydı. 

Kıyı kuşları için ideal su derinliği beş ile on santim arasında olmalı, bu değerler  aşıldığı takdirde  kuşlar için yiyecek aramak oldukça zorlaşır. Göç zamanı yaklaştığında düşük fiyat teklif eden çiftlik sahipleri sulama kanallarını açarak yeterli su seviyesinin oluşmasını, geçici sulak alanların ortaya çıkmasını sağlayacaklar.

Biyologlar bu yaklaşımın çevre korumanın en önemli sorunlarından birisine çözüm olabileceğini düşünüyorlar.

A.B.D. topraklarının üçte biri tarım toprağı olduğu için bu gibi standart dışı uygulamaların artması gerekiyor. Sponsorlar bu konuda iyimser. Yakın zamanda yağmurlu bir günde binlerce süzülen kara karınlıkumkuşları gri gökyüzünde sürü koreografisi yaparak ıslak çeltik tarlasına iniş yaptılar. Bu da araştırmacılara sınırlı koruma bütçelerinde yüksek umut veriyor.

Orijinal Kaynak Linki

http://www.nytimes.com/2014/04/15/science/paying-farmers-to-welcome-birds.html?src=recg&_r=0