Avrupa\'da yazları büyük
kamışçınlar aşk şarkıları söylüyor. Daha gün doğmadan, erkeklerin sazların
tepelerinden yaptığı yüksek sesli ritmik çağrılar çok uzaklardan bile duyulabiliyor.
Repertuarı geniş olan erkekler bir sezonda dört-beş dişi çekebilirken kötü şarkıcılar
yalnız kalıyor. Sonra, kışı geçirmek için hepsi Sahra-altı Afrika\'ya göç ediyor.
Cambridge Üniversitesi\'nden
Claire Spottishwoode, Güney Afrika\'da büyümüş ve çocukluktan beri kuş meraklısı. Afrika
sabahlarında, büyük kamışçınların kesik heceli, sürekli değişen şarkılarını adeta kısık sesli caz
şarkıcısı gibi söylediğini hatırlıyor. Meslek
olarak araştırmacılığı seçince de, üreme sezonu geçtiği halde kuşların neden
şakımaya gerek duyduğunu iyice merak ediyor. Zira, şarkı söylemek kalori
harcattığı gibi, avcıları da çekiyor.
Daha önceleri bunun alan
korumayla veya üreme sezonu için testesteron geliştirmekle ilgili olduğu
düşünülmüş. Zambia uzun çayırlarında ekibiyle gözlem ve ölçümler yapan
Spottishwoode\'un öğrencisi Sorensen bu teorileri test ediyor ve doğru
olmadıkları sonucuna varıyor. Tersine, yaptıkları kayıtlar şarkıların aşk
şarkısına benzediği ve gitgide hızlanıp, kompleksleştiğini gösteriyor. Dişi
karşısında performans yaparken daha da karmaşık heceler kullanılabiliyor. Kışın
öten 57 göçmen türünü inceleyen ekip, kuşların üreme sezonuna hazırlık olarak
aşk şarkılarının pratiğini yapıp geliştirdiği sonucuna varmış.
Otuz yıldır kuşların yaz şarkılarını inceleyen İsveç Üniversitesinden
Hasselquist, olayı anlamak için yeni verilerin büyük bir adım olduğunu
söylüyor. Neredeyse imkansız olsa da tek tek kuşların şarkısını nasıl geliştirdiği
takip edilebilirse kesin karar verilebilir, diyor. Basit bir doğa gözleminden
yola çıkan araştırma başkalarına da ilham kaynağı olabilir.
Fotoğraf: Okan Arslangiray
http://www.theatlantic.com/science/archive/2016/02/warblers-sing-in-winter/459669/