Avrupa\'da yazları büyük kamışçınlar aşk şarkıları söylüyor. Daha gün doğmadan, erkeklerin sazların tepelerinden yaptığı yüksek sesli ritmik çağrılar çok uzaklardan bile duyulabiliyor. Repertuarı geniş olan erkekler bir sezonda dört-beş dişi çekebilirken kötü şarkıcılar yalnız kalıyor. Sonra, kışı geçirmek için hepsi Sahra-altı Afrika\'ya göç ediyor.

Cambridge Üniversitesi\'nden Claire Spottishwoode, Güney Afrika\'da büyümüş  ve çocukluktan beri kuş meraklısı. Afrika sabahlarında, büyük kamışçınların kesik heceli, sürekli değişen şarkılarını adeta kısık sesli caz şarkıcısı gibi  söylediğini hatırlıyor. Meslek olarak araştırmacılığı seçince de, üreme sezonu geçtiği halde kuşların neden şakımaya gerek duyduğunu iyice merak ediyor. Zira, şarkı söylemek kalori harcattığı gibi, avcıları da çekiyor.

Daha önceleri bunun alan korumayla veya üreme sezonu için testesteron geliştirmekle ilgili olduğu düşünülmüş. Zambia uzun çayırlarında ekibiyle gözlem ve ölçümler yapan Spottishwoode\'un öğrencisi Sorensen bu teorileri test ediyor ve doğru olmadıkları sonucuna varıyor. Tersine, yaptıkları kayıtlar şarkıların aşk şarkısına benzediği ve gitgide hızlanıp, kompleksleştiğini gösteriyor. Dişi karşısında performans yaparken daha da karmaşık heceler kullanılabiliyor. Kışın öten 57 göçmen türünü inceleyen ekip, kuşların üreme sezonuna hazırlık olarak aşk şarkılarının pratiğini yapıp geliştirdiği sonucuna varmış.

Otuz yıldır kuşların yaz  şarkılarını inceleyen İsveç Üniversitesinden Hasselquist, olayı anlamak için yeni verilerin büyük bir adım olduğunu söylüyor. Neredeyse imkansız olsa da tek tek kuşların şarkısını nasıl geliştirdiği takip edilebilirse kesin karar verilebilir, diyor. Basit bir doğa gözleminden yola çıkan araştırma başkalarına da ilham kaynağı olabilir.

Fotoğraf: Okan Arslangiray

http://www.theatlantic.com/science/archive/2016/02/warblers-sing-in-winter/459669/