Türkiye’deki gözlem kayıtlarına göre, ülkemizde İstanbul ve Ankara’da görülen bu kuş türünün bilimsel adı “Acridotheres tristis”dir. Bilimsel sınıflandırmada, Passeriformes (Ötücü Kuşlar) takımında, Sturnidae (Sığırcıkgiller) ailesinde yer alır. Diğer kuşlara nazaran iri yapılı olan bu sığırcık türünün yetişkin bireylerinin başı, ensesi ve göğüsten yukarısı parlak siyah; kuyrukaltı, kuyruk ucu ve kanat el örtüsü beyazdır. Gövdesi ve kanatları koyu kahverengidir. Parlak sarı renkteki gagası, bacakları, ayakları ve hemen göze çarpan çıplak göz derisi ile diğer benzer türlerden farklıdır. Yetişkin bireylerin irisleri kızıl-kahverengidir. Uçarken kanat altında beyaz, yama benzeri paneller görülür. Erkek ve dişi bireylerin dış görünüşleri aynıdır. Bu yüzden arazide gözlem esnasında cinsiyet tespiti zordur. Çiğdeciler, eşlerini kendi seçen kuş türü olarak bilinir ve bir ömür boyu birlikte yaşarlar.

Açık ormanlık alanlar, tarım arazileri ve insanoğluna yakın uygun habitatlarda yaşar. Ayrıca selbasar ovalar; otlaklar; ekili alanlar ve tropikal ülkelerde çay, pamuk, şeker vb. yetiştirilen çiftlik alanlar; köy, kasaba ve şehirler; vahalar ve dağ yamaçlarındaki tepelik alanlara yakın yerlerde de görülür. Çiğdeci, aslen tropikal iklimin görüldüğü yerlere özgü bir kuş türüdür. Fakat şaşırtıcı bir şekilde diğer iklim koşullarına ve yaşam alanlarına adapte olabilme yeteneğine sahiptir. Örneğin, Fiji’de sık sık deniz kenarında bir arada toplandıkları ve hatta bir mercan adasında küçük bir koloni kurdukları gözlenmiştir.

Orta ve güney Asya kökenli bir sığırcık türü olan Çiğdeci, Hindistan’da geniş bir alanda yayılış gösterir. Yaklaşık olarak yayılış alanı Afganistan’ın doğusundan Hindistan’a ve Sri Lanka’dan Bangladeş’e kadardır.Güneydoğu Asya, Güney Afrika, Avustralya, Yeni Zelanda, Kuzey Amerika, Ortadoğu\'da ve Hawai gibi birçok okyanus adasında bu türün varlığı tespit edilmiş ve dünya çapında geniş bir alanı yaşam alanı olarak kullandığı görülmüştür.Küresel ölçekte yaklaşık olarak 1.000.000-10.000.000 km² ‘lik geniş bir alanda yayılış gösterir.Türkiye\'de, İstanbul ve Ankara\'da gözlemlenmiştir, hatta İstanbul\'da ürediği söylenir.

Bitki haşereleri, özellikle çekirge.

Kazakistan\'da mevsimsel doğu batı göçü yaparlar (Cramp ve Perrins,1994)

Yürürken ara sıra sekmeleri, Çiğdeci’lere has belirgin bir özelliktir.

İngilizce’de Common Myna , “Indian Myna” ya da insan sesini taklit edebilme yeteneğinden dolayı “Talking Myna” olarak da bilinir. Almanca’da “Hirtenmaina”, Fransızca’da “Martin triste” ya da “Merle des Moluques”, Hintçe’de “Lali” ya da “Lalee”. Latince tür adı olan “Acridotheres”in kelime anlamı da “çekirge avcısı”dır.

Çiğdeci’ler, pek hoş olmayan, gürültülü ve \'\'kiik, kiiik\'\', \'\'kok, kok\'\', \'\' redio, redio\'\' gibi farklı tonlarda ses çıkarabilen bir sığırcık türüdür. Diğer birçok kuş türünde olduğu gibi, sabahın erken saatlerinde 5-15 dakika kadar süren, bölgesini savunmak için kullandığı kendine özgü bir sesi vardır. Erkek bireyler dişilerden daha sık öter ve çiftler bazen düet yapar. Bölgesini savunma amaçlı öterken çıkardığı ses; hızlı ve yinelenen melodiler halinde, hatta çıngırak sesine benzeyen, gıcırdama, şırıldama, hırıldama ve ıslık sesinden oluşan bir potpuriden ibarettir. Yavruları olan yetişkinler, kulakları tırmalayan çığlığa benzer ses çıkarır ve uçmayı öğrenmekte olan genç bireyler ise tekrarlayan \"chi-chi-chis\" şeklinde öter. Müşterek olarak tünedikleri zaman akşam vaktinden sonra ve şafaktan önce gürültülü bir şekilde lakırdamayı sürdürürler.

Türkiye ve Avrupa\'nın Kuşları , DHKD http://en.wikipedia.org/wiki/Acridotheres_tristis http://www.issg.org/database/species/ecology.asp?fr=1&si=108 http://www.behav.org/Student_essay/birds/wildl_Kristiansen_2006_Acridotheres%20tristis.pdf http://www.birdlife.org/datazone/species/index.html?action=SpcHTMDetails.asp&sid=6823&m=0