Bağırtlak ailesi içinde Kılkuyruk bağırtlak, orta büyüklükte bir kuş türüdür. Normal Bağırtlak\'tan boyut olarak biraz daha küçüktür. Baş ve boyun kısmı bir güvercine benzer , ancak vücut yapısı sağlam ve kompakt bir görünüme sahiptir. Uçan sürüler sağa sola döndükçe “mat gri” bir renkte temiz- beyaz olarak gözlenirler. Tamamen beyaz altları ile Batı Palearktikteki tüm bağırtlaklardan ayırt edilebilirler. Diğer bir çarpıcı özelliği her iki cinste görülen siyah sürmedir. Dişi, göğsünde üç siyah çizgisi olan tek bağırtlaktır. Erkekte sadece iki siyah şerit ve siyah bir boğaz vardır. Orta kuyruk telekleri ince ve uzundur (Kılkuyruk). Uzun kuyruk teleklerinin hızlı ve doğrusal bir uçuş için gerekli olduğu düşünülmektedir. Her iki cins de birbirine oldukça benzer ancak, dişinin kuyruğu erkeğinkinden daha kısadır. Kanat altı ve karnı beyazdır. Göğüsteki geniş kızıl kuşak, siyah çizgilerle ayrılmıştır. Gaga gri-mavi, göz halkası mavidir. Dişi daha soluk olup boynunda ayrıca siyah bir kolyesi daha vardır. Diğer bağırtlaklardan farklı olarak erkeğin üreme dışı dönemde giysisi değişir. Boğazı beyazdır ve siyah sürmesi azalır veya kaybolur, sırtı çizgilenir ve sarı benekler kaybolur. Caudacutus alttürü daha soluk olup daha uzun kanatlıdır.

Uçuşta, beyaz alt kısımları ve kanat altı örtüleri ve kuyruğunun orta kısmındaki uzun tüylerle tanımlanabilir.

Kuru, çamurluk alanlardan yarı çöl ve bozkırlara kadar her türlü kurak ve ağaçsız düzlüklerde yaşar. Taşlı veya kayalık alanlardansa killi veya kumlu zeminleri yeğler. (Kaynaklarda bu şekilde belirtilmesine karşın kişisel gözlemim , bu kuşların taşlık alanları daha çok tercih ettiğini düşünüyorum.) Yükselti içeren arazilerden ve yüksek rakımlardan olduğu kadar yoğun çalılıklardan ve yüksek ekinlerden de uzak durur.

P. a. alchata: İberya yarımadası ve Güney-Doğu Fransa. P. a. caudacutus: Fastan Kuzey Libyaya kadar Kuzey-Batı Afrika, Türkiyenin güney-doğusu, Irak, İran ve Özbekistandan Kazakistana kadarki bölge. Ülke olarak ; ( 1. Afghanistan 2. Algeria 3. Armenia 4. Azerbaijan 5. Bahrain 6. Cyprus 7. Egypt 8. France 9. Georgia 10. Gibraltar 11. Greece 12. India 13. Iran 14. Iraq 15. Israel 16. Italy 17. Jordan 18. Kazakhstan 19. Kuwait 20. Kyrgyzstan, 21. Lebanon, 22. Libya, 23. Malta 24. Morocco 25. Pakistan 26. Palestinian Authority 27. Portugal 28. Russia 29. Saudi Arabia 30. Spain 31. Syria 32. Tajikistan 33. Tunisia 34. Turkey 35. Turkmenistan 36. Ukraine 37. Uzbekistan) Türkiyede Güney-Doğu Anadolu bölgesinde bulunur. En iyi gözlem yeri, Fırattan her sabah su içmeye geldikleri Birecik ilçesidir. Kişisel gözlem: 4 yıl boyunca defalarca Birecik ve çevresinde bulunmama rağmen bu kuşun izine burada rastlayamadım. Ancak, Şanlıurfa Akçakale mevkiinde 30-12-2011 tarihli gözlemimde yaklaşık 35-40 kadar bireyle karşılaştım.

Ağırlıklı olarak tohum, ancak daha az ölçüde de yeşil sürgün ve yapraklarla beslenir. Özellikle Leguminosae (Baklagiller) grubu bitkileri tercih eder, ikincil olarak Polygonum (Çıyanotu, kurt pençesi, kuşekmeği), Salicornia ve Artemisia bitkilerini de tüketir. Tarım alanlarında tahıllarla ve ekili yapraklı bitkilerle beslenir. Tipik olarak sabahleyin; çok sıcak havalarda gün doğumundan bir saat önce su içer.

Bağırtlaklar monogamik kuşlardır. Nisan-Ağustos ayları arasında ürer. Yuva, etrafını çevreleyen yerde ve içinde materyal olmayan bir çukurdur. Krem renkli ve gizli işaretleri bulunan 3 yumurta yumurtlar, kuluçka süresi 20-22 gündür. Her iki cins birlikte kuluçkaya yatar. Erkekler kuluçkaya gündoğumundan 4 saat sonradan gün batımından bir saat önceye kadar kuluçkaya yatar. Civcivlerin sırtı krem-kahve üzerine siyah beneklidir.

Avrupa, Kuzey Afrika ve Orta-Doğuda yerleşik ve göçebedir. Diğer bölgelerde göçmendir ve Ekim-Nisan ayları arasında üreme alanlarından ayrılır. Büyük sayıda Pakistan ve Kuzey-Batı Hindistanda kışlar.

Avrupada çoğunluğu İspanyada, az kısmı Güney Fransa ve portekizde olmak üzere 6000-10000 çift olduğu tahmin edilmektedir. Kılkuyruk bağırtlak\'ın populasyonunda ve dağılımında yaygın bir düşüş yaşanıyor. Bunun başlıca tarım yapılan alanların genişlemesi , özellikle sulama, tarım ilaçları ve avcılık yanında kuru otlak alanların kaybedilmesinden kaynaklanıyor.

Yavrular yumurtadan çıkar çıkmaz yuvadan ayrılırlar ve kendileri için yiyecek olarak tohum toplamaya başlarlar. Yiyeceklerini kendi başlarına bulabilirler ancak uçamadıkları için su ihtiyaçlarını gideremezler. Dolayısıyla su onlara getirilmelidir ve bu görevi erkek üstlenir. Erkek kuş bu işi yavruların ilk tüy dökme dönemi tamamlanana ve kendi sularını kendileri temin edene kadar en az iki ay daha her gün sürdürür.

Kıtık.

Ötüşü genizde gelir, gür ve berraktır. \"Gang-gang grarr\". Uçuşta ve su başlarında ötüşleri duyulur.

1-www.birdguide.com 2-http://my.ort.org.il/holon/birds/ai1.html 3-http://wapedia.mobi/en/Pteroclidiformes 4-Türkiye ve Avrupanın kuşları, Hermann Heinzel, Richard Fitter,John Parslow 1995. 5-http://turkoloji.cu.edu.tr/YENI TURK DILI/muharrem_ocalan_bagirtlak