Akşam oldu, gün battı batacak. Artık dönme vaktidir dedim ve Alleben göletinin yakınındaki ormanlık alanın kıyısında ilerliyorum. Çam ağaçların gölgesinin simsiyah fon oluşturduğu bir alanda, yol kıyısında tek ve hür bir ağaç. Güneşin son hüzmelerinin aydınlattığı dalında ise bildik bir kuş. Nasılsa araba yaklaşınca kaçacak diye ilerlerken kuşun oldukça rahat, günbatımının keyfini çıkardığını gördüm. Yaklaştım yakınına ve çantama yerleştirdiğim makinayı elime aldım. Güneşe göre yerimi ayarladım ve arabayı 5-6 m. yakınına kadar ilettim. Hala yerinde ve umarsızca güneşi seyrediyor. Yeni bir CF kart takıp ayarları değiştirdim. Kuşun umurunda değil. Daha 5-6 poz almıştım ki bütün gürültüsüyle bir motosiklet, kuşun bana sunduğu ve benim de çömertçe harcadığım bu fırsattan geriye bunun gibi bir kaç kare bıraktı. Yine buna da şükür deyip bir daha evin kapısına gelesiye kadar makinayı her türlü sürprize hazır halde tutmanın önemini bir kez daha anladım. Herkese iyi haftasonları...