Erkeği, başının kül rengi tepesi ve kuyruk sokumuyla kontrast oluşturan kızıl kahverengi sırtı ve kanat örtüleriyle karıştırılmayacak bir türdür. Siyah maskesi vardır. Kuyruğu siyah, kuyruk kökünün kenarları beyazdır. Dişisi ve ilk sonbaharda üst tarafı temelde canlı kahverengi, kuyruğu koyu kahverengidir; alt tarafı beyaz, göğüs ve böğrü enine çizgili olup bu şekiller hilal şekillidir. Kuyruk sokumu kuyruğu, sırt rengi ve çizgileri ile kızıl kuyrukludan çoğu zaman ayrılabilir. Gencinin üst tarafı hilal şekilli çizgilidir ve kın teleklerinde subterminal desenler vardır, bu desenlerin yoğunluğu bireyden bireye değişir. Kızıl başlı örümcekkuşundan ayrımı için o türle karşılaştırın. Tipik örümcekkuşu davranışı sergiler, açıkta bir noktaya tüner.

Orman kenarları ve açıklıklar, seyrek ağaç ve çalılıkların olduğu açık kırsal alanlar, fundalık ve fundalıklar, dikenli çalılıkların bulunduğu çalılık alanlar, meyve bahçeleri ve zeytinlikler dahil olmak üzere çok çeşitli habitatlarda ürer. Bu türün avlanmak için kısa çim alanların, fundalıkların veya küçük avların yaşadığı çıplak alanların iyi bir şekilde gözetlenmesine izin veren tüneklere ihtiyacı vardır. Dağlık alanlarda 1000/2000 metre yüksekliğe kadar dağlık alanlarda bulunur. Güney Afrika\'nın kışlama alanlarında, Loggerhead Shrike oldukça benzer habitatları sık sık yaşar. Savanlarda, çayırlarda ve doğal yarı çöl bölgelerinde (Karoo) görülür.

Avrupa ülkelerinde yaygın bir tür. Türkiye\'de bütün bölgelerde, ilk bahar ve yaz aylarında yerleşim yerleri dışında her yerde görülme olasılığı yüksek bir tür.

Kızılsırtlı örümcek kuşu: Genellikle böcekçildirler. Pençeleriyle yakaladıkları avlarını sivri,çengel gibi olan gagasıyla öldürür, parçalayar yerler. Kötü hava koşuları bazen avlanmalarında zorluk yaratabilir. Bu nedenle uzun süreli yağmur dönemlerini veya ıslaksoğuk sabahları atlatmak için küçük omurgalıları ve büyükböcekleri dikenler veya teller üzerine şişleyerek gıda stoku yaparlar.Ender olarak avlarını dallara astıkları da görülebilir.Doğuştan var olan şişe geçirme yeteneklerini deneyimle geliştirirler. Bozulmaya başlayan avları da zaman zaman atarlar. Kaynak: de.wikipedia.org/wiki/Neuntoeter Ceviri: Emine Nurhan Tekin

Kış sonunda çiftleşme süreci başlar. Yuvayı ağaç veya çalık üzerinde, buldukları çöp, kıl ot gibi yumuşak malzemelerde yaparlar. yumurtlama süreci ise ilk baharda başlar. 15 gün gibi bir kuluçka sürecinde, kuluçka sürecinde bazen erkekte görev alır. Yine kuluçka döneminde erkekler dişileri besler.Özellikle yavrulama dönemlerinde gıda stokunu erkekler yaparlar ve dişiler de buna katkıda bulunurlar. Yaptıkları gıda stokları asla yuva yanında olmaz,ama yuvaya yakın bir yerde olur. Yıl içerisinde 2 kez yumurlama olabilir.

Çeşitli ülkelerde 1990/2000 yıllarında düşüşler rapor edilirken, aralığın en doğusundaki popülasyonlar sabit kalır. Avrupa nüfusu 1970 ile 1990 arasında ılımlı bir düşüş yaşadı. Bu düşüşler, esas olarak, ağaçlandırma ve tarımsal genişlemeyi takiben habitat kaybı ve parçalanmadan kaynaklanmaktadır, bu da pestisit kullanımına ve dolayısıyla gıda kaynaklarının azalmasına ve kaybolmasına neden olmaktadır. Avrupa popülasyonunun 2004 yılında 6.300.000 / 13.000.000 damızlık çift olduğu tahmin edilmiştir, bu da 18.900.000 / 39.000.000 bireye eşdeğerdir. Avrupa, dünya dağılımının %25 ila 49\'unu temsil ettiğinden, küresel nüfusun büyüklüğüne ilişkin ilk tahmin 38.600.000 / 156.000.000 kişi vermektedir.

Kızıl Sırtlı Örümcek, avını büyük böceklerin, küçük sürüngenlerin ve kemirgenlerin bol olduğu habitatlarda arar. Diyeti birçok böcek (Coleoptera, Orthoptera ve Hymenoptera) ve diğer çeşitli omurgasızları içerir. Küçük memeliler (voles), kuşlar ve sürüngenler de yakalanır. Mevsime bağlı olarak yaz sonu ve sonbaharda da meyvelerle beslenir. Avını kolayca tespit etmek için açık bir levrekten avlanır. Hızla kurbanının üzerine düşer, ancak uçuşta böcekleri de yakalar. Genç kuşlar, kemirgenler, kertenkeleler ve kurbağalar gibi daha büyük avlar, kafalarının arkasına keskin bir gagalama ile öldürülür. Daha sonra, bu avlar, bölgeye dahil olan geleneksel sitelerde (ladoirs) dikenlere saplanır. Bu yöntem, büyük bir avı parçalara ayırmayı kolaylaştırır, ancak kuş, bazı yırtıcı kuşlar gibi, yiyecekleri tek bacağıyla da tutabilir. Bu davranış, kadınları çekmek için kullanılan görüntülerde rol oynayabilir. Aslında dişiler, yavruları beslemek için yuvaya yeterince av getirebilecek erkekleri seçmeyi tercih ederler. İyi stoklanmış kilerler, çiftlerin yuvalama seviyesinde daha iyi bir verim elde etmelerini sağlar.

Çekirge kuşu Kızıl sırtlı örümcek kuşu-yırtıcı boğan,kocakafa,kahverengi kocakafa / Denizli (wolfkenan)

Ötüşü oldukça sessiz, melodik ve uzun uzun devam eden bir şakımadır; beklenmedik şekilde bir çok türün taklidini içerir. Sesi kısa bir \"şak\", uyarı sesi ise bir sıra boğuk ve ser notadan oluşan \"kekk-kekk-kekk\"tir.

oiseaux-birds.com wikipedia Türkiye ve Ortadoğu kuşları