40 yıllık meslek hayatıma artık son noktayı koydum. Adana’da 1978’de bir minibüs ile Yugoslav plakalı bir aracın çarpışmasıyla meydana gelen bir kazanın görüntülenmesi ile başlamıştı Gazetecilik serüvenim. Adana’da yerel ve ulusal gazeteler, bir çok ulusal gazetecilik, haber ve spor fotoğrafı ödülleri. 1990-91 yılında İstanbul yolculuğu. 1993 yılında Günaydın Gazetesinin sahibi rahmetli Bekir Kutmangil’in, beni zoraki İstanbul’a transferi ile İstanbul macerasının tam başlaması. Son yıllarımın 12 Yıllık ABC Medya dönemi , 28 ülkede uluslararası güzellik yarışmalarında fotoğrafçılık ve artık mesleğe veda zamanı.
Son üç yıllık düzensiz çalışma sonucunda sıkıntılı dönemler, iş yeri ile anlaşmazlıklar derken üç kez mahkeme aşamasına gelmeme rağmen çözülemeyen sorunları İstifa ederek son noktayı koydum. Bunun içinde Haziran ayının başında İstanbul’a hazırlık başladı. İstanbul’a bilet ayırtmıştım ki, Günhan Hatipoğlu ile konuştuk. “Geliyorum” dedi ve 4 Haziran da geldi. 5 Haziran’da İzmirleri çektik. İkinci gün öylesine turladık ve sonra birlikte Ankara’nın yolunu tuttuk. Günhan bu arada “İstanbul’a git gel dönüşte, Bolu’ya gidelim 4 yıldır Çütreyi çekemedim. “dedi. Ankara’da 1 gün kaldıktan sonra ertesi gün İstanbul’un yolunu tuttum. İş yeri ile anlaşmazlığa düşünce noterden ihtarı çektim, son noktayı koydum ve tekrar Ankara’nın yolunu tuttum. İlk gün Mogan yaptık Günhan ile ama bomboştu. Dikkuyrukları başka bir alanda 4 birey olarak bulduk. Sonra biraz Bıyıklı baştankara çektik. Hava berbattı ve evin yolunu tuttuk.
Akşam Murat Demirtaş’ı aradım. Bir haftadır ortalıklarda görünmediğini söyledi. Günhan “bulamazsakta arazi yapmış oluruz stres atarız” dedi ve ertesi sabah erkenden Bolu’nun yolunu tuttuk. İlk ve ikinci tünek başarısız oldu. Günhan “gene olmayacak galiba” diye söylenmeye başladı. Bir tur attık ve bu arada güzel bir liken bulduk. Tüneği kurduktan bir 20-30 dakika sonra bu güzel yakına kadar geldi ve eşi ile kavga ederek oradan tekrar uzaklaştı. Bir süre sonra ise daldan dala atlayarak yavaş yavaş geldi ve tüneğe kondu. 30-40 saniye kadar ya kaldı ya kalmadı. 70-80 kare toplamda fotoğraf çekebilmişim. Bundan 10 dakika sonra da dişisi geldi o da 10-15 saniye kadar poz verdi ve uzaklaştı.
Sonra Çizgili Ötleğen ve Boyunçeviren için uğraştık. Çizgili uzaktan selam verdi yaklaşmadı. Boyun Çeviren ise etrafımızda döndü durdu. Baktık çabalar boşa bu güzelin verdiği pozların mutluluğu ile Ankara’nın yolunu tuttuk. Benim 3 Seferimde 3. Kez görüntülediğim, Çütre ile 4 yıl sonra buluşan Günhan’ı mutlak görmeniz gerekirdi.
Böylesine sıkıntılı dönem noktaları arasında, maceralı bir yolculuktan sonra çekmeyi başardığımız bu güzeli beğenmeniz umuduyla herkese gönül dolusu selamlarrrrrrrrrrrr VE İYİ BAYRAMLARRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR