Benim için her türün bir hikayesi var. Fotoğrafını çekene kadar ayrı, çektikten sonra ayrı. Bu kuş için geçen yıl iki defa Erzurum’a gittim. Üç arkadaş aramadığımız yer kalmadı, netice hüzün…

Bu sene Trabzon’dan ilk haber gelince, tekrar hareketlendik ancak, kuş ertesi gün bulunamadı. İyi haber Erzurum’dan geldi. Pazar günü tekrar oraya gittik. Bütün gün yaklaşık 1.500 kızkuşu içinden üç arkadaş dürbün ile aradık maalesef yine bulamadık. Kös kös üzülerek Ankara’ya döndük, çağ kebabı bile yiyemedik.

Erzurum’un yorgunluğunu Pazartesi günü atar iken, İyi haber Birol’dan geldi, kuş yine göründü. Hemen uçak biletleri alındı ve dün saat 10.00’da alanda Birol bizi karşıladı ve iki dakika da kuşu kerttirdi. İki yıllık arayış bitti ve mutlu son..

Tabi bu arada ekibin haşlamasının tadına da bakıldı nefisti, yani haşlama da kaçırılmadı, kuşta kaçırılmadı bu sefer….

Bu kuşun bulunmasından dolayı Veysel KAHRAMAN’a ve yardımlarını bizden esirgemeyen Birol HATİNOĞLU’na şükranlarımı sunarım. Trabzon’lu dostumuz Hakan KAHRAMAN’a güzel muhabbeti ve arkadaşlığı için, ayrıca yol arkadaşım Metin Cenkçiler’e teşekkür ederim.

Fotoğrafın kalitesi çok iyi olmadığını biliyorum. Ancak, bu tür ile TRAKUS’ta şimdilik “İLK ON KİŞİLİK FOTOĞRAFÇI” içinde yer alıyorum. Tabiki Sn. Mustafa ERTURHAN ve diğer arkadaşlar izin verdiği müddetçe… :))

Ayrıca, yurt dışında da 400.türüm oluyor.

Sevgi ve saygılarımla….