Tahta penceremin arasında
Sıyrılan güneşin
Tenimde soluklandığı
Bir vakitte
Geçmişe bakıyordum...
Yağsız kalan penceremden
Yağmurlar hafiften
Dökülüyordu.
Biraz gökyüzümden
Biraz geçmişimden
Tenha sokaklarda
Geç kalınmışlıklar
Limansız kalmış bir şehir gibiydi...
Ve
Durgun bir nehrin
Sessizliğin de
Kendimi arıyordum.
emek en yüce değerdir sevgilerimle...