Pazar günü epey dolaştık ama kuşlar ortalıkta yoklar. Saat 10 gibi pes edip eve döndüm ancak garaj girişinde beni 4 bireylik Karakızılkuyruk ailesi karşıladı. Yere oturdum ve kısa bir sure bekledikten sonar yaklaşmaya başladılar. Epey cömert pozlar veren bu güzel bir ara 1.5 m. yakınıma kadar geldi. Lensimin en kısa odaklama mesafesi 2.5 m. olduğu için fotoğraf çekmeyi bırakarak onunla konuşmaya başladım. Oldukça keyifli bir monologdu, etraftan gören komşularım kesin ruh sağlığım açısından oldukça iyi şeyler düşünmüşlerdir. İzleyen ve yorum yazan herkese teşekkürler. Sevgi ve saygılarımla. Kuşlar hakkında daha fazla bilgi için http://www.trakus.org