Karakışın Fırat boylarına kadar gelip, etrafı beyaza boyamasının ertesinde, dün masmavi gökyüzü ve pırıl pırıl bir güneş vardı. Gün bu gündür deyip öğleden sonra ne zamandır aklımızda olan bu nazlı türün peşine düştük.
Kesin olmamakla birlikte Çulluk olabileceğini tahmin ettiğimiz ormanlık alanlara yöneldik.
Doğa derneğinden sevgili Ahmet Demir ve oğul Resul ile birlikte uzun aramaların sonunda nihayet kuşu gördük ama bunu fotoğraflamak neredeyse imkansız.
Ormanda kuşun bulunduğu yere 100 m kadar yaklaşmadan onlar bizi farkedip çoktan uzaklaşmış oluyorlar. Bir aşağı bir yukarı derken biraz da şans eseri gökyüzünde bize doğru gelen bir kuş gördük. Bizim varlığımızdan habersiz ormana gelen bu birey, üstümüze doğru gelip bizi farkettiğinde artık çok geçti, biz çoktan deklanşöre basmıştık :) Ani bir manevra ile yolunu değiştirse de sonuç değişmeyecekti, yakalanmıştı :) Artık bizim uzun uğraşlarla geçen günün keyifli saatleri başlamıştı...
Herkese bol türlü iyi haftasonları...