Peşinen söylemeliyim ki,yaşadığımız şu devranda,özgürce yaşama hakkına sahip hiçbir canlı,doğadan koparılıp özgürlüğünden mahrum edilmemelidir.Hele de,can almayı spor sananlar,sevenlerini,sevdiklerini aynı kefeye koyup,ben ne yapıyorum diye empati kurarak,bir kez daha (alışkanlıkla değil) akılla düşünmeliler.
Çocukluğumda üç köyde bir tüfek varken,şimdi her evde üç tüfek var.Avcılık centilmenlik,avcılar doğa korumanın öncüleriydi bir zamanlar.Yasal avcıları tenzih ederim ama,avcıların yüz karası bohçacıların,yasa tanımazlığı,kalleşliği,katilliği bu günün avcısının,tanımı,tarifi ve yaftası oldu.İşte bütün bu nedenlerle bu mazlumun fotoğrafına baktığımda Sevgili Süleyman,geçmişe dönüp,avcılara yenik düşen Anadolu Leoparının hüzün dolu akıbetini görüyorum ne yazık.Yıllar sonra torunlarımız,fotoğraflarda kalan bu güzelliğe bakıp hüzünlenseler bile,eminim ki,bu masalsı kahramanı görenleri,görüntüleyenleri hayranlıkla ve saygıyla anacaklardır