Christine Stracey, mahallesinde yaşayan kuşlarla ilgilenen bir üniversite öğrencisidir. Bir araştırma projesi için kuşların yuvalarını dolaşmakta, yumurtalarını saymaktadır. Zaman içinde Stracey kuşların kendisine karşı agresif davranıklarını fark eder. Mahalledeki diğer insanlar yuvalarının yanından geçip giderlerken kuşlar herhangi bir tepki vermezken, Stracey’yi gördüklerinde bağırmaya başlamaktadırlar. Yaz sonunda Stracey kuşların kendisini özel olarak tanıdıklarından ve kendisinden hoşlanmadıklarından tam olarak emin olur! Kuşların insanları kişisel olarak tanıyıp ayırt edebilecekleri fikri, kuş sahiplerine yeni bir görüş gibi gelmeyecektir. Ayrıca bilimciler kargaların insanları görünüşlerine göre ayırt edebildiklerini göstermiştir. Henüz yayımlanmayan bir çalışmada kuşların kendilerini bir ay önce yakalayıp hapseden, mağara adamı maskesi takan bir kişiyi tanıyıp ters tepki gösterdikleri, nötral bir maske takan bir diğer kişiye ise herhangi bir tepki vermedikleri belirlenmiştir. Bununla birlikte doğadaki kuşların insanları ayırt edebildiklerine dair yayımlanmış bir araştırma bulunmamaktadır ve Stracey’nin ilgilendiği taklitçi kuşların (mockingbirds) papağanlar ya da kargalar kadar zeki olmadıkları bilinmektedir. Stracey, ekolog Doug Levey ile birlikte bu alaycı kuşların gerçekten insanları tanıyıp tanıyamadıklarını belirlemek üzere bir deney düzenlemeye karar vermiştir. Levey, Stracey ve meslektaşları kampüslerine kuluçkadaki bir alaycı kuşu yerleştirmişler, ardından gönüllülerden 4 gün boyunca yuvanın yanında 30 saniye vakit geçirmelerini ve anne kuşun bulunduğu bu anların yarısında yuvaya dokunur vaziyette beklemelerini istemişlerdir. Her ziyarette kuş giderek daha sinirli hale gelmektedir. Başlangıçta anne kuş gönüllü denek yuvaya yaklaşana kadar beklemekte, yaklaştığında ise yakındaki bir başka dala uçarak alarm çığlıkları atmaktadır. Doğada kuşlar bu davranışı, yaklaşan bir avcıyı ürkütmek için yapmaktadırlar. Fakat dördüncü günün sonunda artık anne kuş denek yuvaya çok yaklaştığında bile uçup gitmemekte ve anne kuş ya da eşi gönüllünün kafasına doğru intihar dalışları yapmaktadır! BİRLİKTE YAŞAMIN İPUÇLARI Beşinci gün araştırma ekibi tamamen farklı bir kişiden yuvaya yaklaşmasını istemiştir. Bu kez anne kuş diğer deneklere ilk gün yaptığı gibi davranmış, yine başka bir dala uçarak alarm çığlıkları atmaya başlamıştır. Araştırmacılar aynı deneyi rasgele seçilen 23 yuvada daha denemişlerdir. Geçtiğimiz yıl Proceedings of the National Academy of Sciences dergisinde yayımlanan çalışmaya göre, kuşlar belirli kişileri, her gün yuvalarının yanından geçen yüzlerce diğer insandan ayırt edebilmekte ve davranışlarını ona göre değiştirebilmektedirler. Levey’ye göre alaycı kuşların bu davranışı, neden diğer bazı kuş türleri insanların yerleşim yerlerinden uzak dururlarken bu kuşların insanlarla birlikte yaşayabildikleri sorusuna cevap sunmaktadır. Şehirde yaşayan bir hayvan için pek çok tehlike söz konusudur. Bir kuş herkese bağıramaz; çünkü böyle yaparak yuvaya çok dikkat çekerse, kendini başka avcıların saldırılarına açık hale getirmiş olur. Çoğu insan kuşların sadece kendi hayatları ile ilgilenip yaşayıp gittiklerini düşünmektedir. Oysa onlar kendi hayatlarını sürdürebilmek için, sizi izlemeye devam ediyor! http://www.birgun.net/science_index.php?news_code=1275905852&year=2010&month=06&day=07