Herkese merhaba.
Tarih 13 Nisan 2008; güneşin ilk hüzmeleri daha Anadolu’ya ulaşmadan; aylar öncesinden hayali kurulmuş bir rekor gezisi; haftalar öncesinden planlanmış olan rota üzerinde; günler öncesinden gaz oranı artırılmış bir ekiple başlamaktaydı. Direksiyonda Gençer Gençoğlu; ön koltukta Barbaros Demirci; arka ikilisi Riyat Gül ve Emre Öztürk’ten oluşan bu ekibin amacı bir gün içerisinde görülebilen; duyulabilen, hissedilebilen en yüksek kuş türü sayısına ulaşabilmekti.
Hedef önce Balıkdamı’na gitmek sonra da kuzeye çıkarak Sündiken Dağlarının kuşlarını listeye ekleyebilmekti; lakin bu yeterli değildi. Yol üzerinde görülen her türlü farklı habitata vakit ayrılmalı; her türlü kuş kayda geçmeliydi. Gerek gruplara bölünerek; gerekse vicir vicir seslerin içerisinden türleri ayıklayarak; boyunçeviren, mavi baştankara gibi arkadaşlarla liste genişletildi. Sonrasında Balıkdamı’na varmadan evvel rotada ufak bir oynama ile biraz tepelere çıkıldı ve küçük boğmaklı toygar, kulaklı toygar, kaya serçesi gibi türler eklendi. Daha sonra Balıkdamı’nın sulak alanları önce teleskoplarla didik didik edildi; sonra etrafı tavaf edilerek bir kaçı hariç neredeyse tüm sulak alan kuşlarının yanı sıra tepeli guguk, yılan kartalı ve küçük su çulluğu gibi kuşlar da listeye eklendi.
İki paragrafla yukarıda bahsettiğim kısmın sonunda ekipte yorulma ve bezginlik emareleri görülmüş olsa da hedefe yaklaşılmış ama henüz ulaşılamamıştı. Geriye orman türleri ve göç etmesi gereken yırtıcılar kalmıştı ve onların da nerede oldukları biliniyordu. Derhal gaza basılarak Sündiken Dağları istikametine doğru harekete geçildi. Yol üzerinde göç esnasındaki küçük akbabalar ve küçük orman kartallarının yanı sıra; bir de ev sahibi kara akbaba listeye eklenmiş ve artık geride orman ötücüleri kalmıştı. Son durak olan kartal boğazında araba park edilerek ekip dağıldı ve azalan gün ışığına inat kulaklar daha da hassaslaşarak listeye küçük iskete, orman toygarı, kaya çintesi gibi arkadaşlar eklenerek liste son haline ulaştırılmaya çalışıldı. Dönüş yolunun uzunluğu; ışığın neredeyse bitişi nedeniyle artık dönüş yoluna geçilmişti ve listenin kesinleştiği düşünülüyordu. Düşünülüyordu dedim çünkü listenin son kuşu da arabanın üzerinden ok gibi geçen bir çobanaldatan olacaktı....
Tüm günün kayıtları toplandığında ise manzara iç ferahlatıcıydı. Sabah 05:15’te Emre’nin Ankara’da duyduğu ishakkuşundan saat 19:30'da üzerimizden geçen çobanaldatana dek toplam 520 km yol kat edilmiş; ve karşılığında bilumum habitata ait toplam 125 kuş türü kaydedilmişti. Her ne kadar bomba kuş türleri görülememiş, kertikler atılamamış; Barbaros çamurçulluğu ve kaşıkçını görememiş de olsa 4 kuşçu da kendi kariyer rekorlarını kırmanın verdiği dayanılmaz hafiflikle başka rekorlar için planlar yaparak dönüş yolunu tuttular...
Son olarak; yaşam alanlarına, kuşlara, dinamik ekibimize ve bu metni buraya kadar okumak sabrını gösterdiğiniz için sizlere teşekkür ediyor ve daha nice rekor haberleri ile görüşmek üzere diyorum...
Gençer Gençoğlu