En renkli Kargadır. Kanat lekeleri mavi ve beyaz, kuyruk sokumu beyaz, kuyruğu siyahtır. Uçuşta beyaz kanat paneli, kuyruk sokumu ve siyah kuyruğu ile hemen tanınır. Genellikle keskin çığlığı ile yerini belli eder. Kanatları kısa ve yuvarlaktır, uçuşta zayıf ve dalgalıdır, yerde zıplayarak ilerler. Genellikle tek başına ya da küçük gruplar halinde bulunur. İlkbahar gösterilerinde daha büyük gruplar oluşturabilir.

Ormanlar, meyve ve zeytin bahçeleri, büyük parklar, bahçeler ve bazan da şehir parklarında yaşarlar ve ürerler.

Tüm Avrupa, Anadolu, Kuzeybatı Afrika ve Hazar Denizinin Batısında ve Güneyinde yayılış gösterir.

Alakargalar herşeyi yerler. Hayvansal besinleri,omurgasızlar ve onların larvaları,ilkbaharda yuvalardaki yumurtalar ve bu yuvalardaki yavrular.Bitkisel beslenmeleri de ,meşe palamutları, patates,fındık,bezelye,elma,dutumsu meyveler.Alakargalara fıstıkçamı ormanlarında da sık sık rastlanır,zira en severek yedikleri besinler arasında çam fıstıkları yer alır. Sonbaharda,meşe palamutu,kayın kozalağı,kestane ve fındıkları toplayarak,ağaç gövdesinde bir kovuğa depolar.Bu depolama sayesinde tüm yıl boyunca meşe palamudu yiyebilir.Hayvansal besinleri özellkle yavruları için kullanır. kaynak: de.wikipedia.org/wiki/Eichelhaeher çeviri:Emine Nurhan Tekin

34 - 35 cm. boya erişebilirler. Kanat açıklıkları 58cm. boya ulaşabilir. Ülkemizde de görülen iki alt türü ile beraber dünyanın çeşitli yerlerinde görülen On kadar alt türü mevcuttur. Örneğin Kuzeydoğu Anadolu ve kafkaslar civarında görülen alttürünün (krynicki), alnı beyaz tepesi siyahtır. Üst tarafı ve başı pembeye yakındır. Karnı griye çalar. Anadoluda görülen diğer alt türü (anatoliae) Anadolunun büyük bölümünde görülür. Suriye ve güneyinde yaşayan bir alt tür ile (atricapillus, Tepesi siyah, alnı beyaz ve kulak örtüleri beyazımsıdır), Anadolunun kuzey batısı ve kafkaslarda yaşayan diğer alt tür (krynicki) arasında benzerlikler taşıyan bir alakargadır.

Yaşadığı bölgelerde kargalar gibi yerel bir kuştur. Lokal mesafelerde yer değiştirmek dışında Göç yapmaz.

Avrupa\' da ve Anadolu\' da toplam 15-20 Milyon civarında bir popülasyonu olduğu tahmin edilmektedir.

Alakarga, yemek için topladığı palamutları birer birer toprağa gömer. Önce bir delik kazar, palamudu içine koyar ve daha sonra diğer hayvanların bunu fark etmemesi için itinayla deliğin üstünü kapatır. Bu yerleri daha sonra tekrar bulabilmek için dikkatlice işaret koyar. Belli ağaçlar, düşmüş kütükler, kaya parçaları gibi nesneleri işaret olarak kullanır. Hatta bazen buralara küçük taş parçaları taşıyarak yanlarına işaret koyar. Birçok kuş, tohumları bu yöntemle saklar. Bazı türlerin günde binden fazla tohum depoladığı kaydedilmiştir. Fındıkkıranlar bir mevsimde toplam 100.000 gibi yüksek miktarda tohum depolarlar. Yapılan deneyler kuşun 9 ay sonra tohum gömdüğü yeri bulduğunu göstermiştir. İyi hafızasına rağmen bu kuşların gömdüğü meşe palamutlarını unuttukları yerler de vardır. Bu da meşe filizlerinin tekrar yeşillenerek topraktan çıkmasını sağlar.

Manisa ve İzmir\' de Alakabak, Rize de Çiğa, Yalova\' da Kestanecik, Muğla\' da Malaç ve Merge, Şanlıurfa\' da Kırrık, Mersin\' de Alaabak, Artvin\' de Çiki gibi isimler ile de bilinir. Denizli; Alagabak (uozgur) Denizli; Alasaksağan,Kestane Kargası, Alakavak (wolfkenan ) Marmaris, Selimiye`de : Felak (jasmin) Mugla: Kel-malac (jasmin) Datca : Malaac (jasmin ) ALAKEŞİLLİK - Alakarga (Garrulus glandarius) (Giresun: Bulancak, Samugüney, Talipli ve Burunucu köyleri) / rousettus alaabak, alaarga, ala kabış, ala kaşık, ala kese, ala kişik, alaca karga, alarga, boh sahçası, çakincik, falak, gacele, kara kura, saplı karga, kestane kargası , http://www.kazimcapaci.com/kusadlari.htm

Genellikle keskin bir çığlığı vardır. Yerini hemen belli eder. \"Skeeek, Skeeek\" sesi özellikle tehlike anında duyulur. Diğer sesleri kargalara benzer çığlıklar, berrak bir \"Kiyu\", Gıcırtı benzeri sesler ve şahine çok benzeyen bir \"Hiyee\" şeklindedir. Bu uyanık kuş, gürültülü sesiyle zaman zaman avcıların avlarını kaçırdığı için özellikle avcılar tarafından sevilmez. Şahinin \"hieee\" sesini orjinale yakın taklit edebilir.Bunun gerçeğe yakın bir imitasyonu mu,yoksa alakarganın tipik kendi sesi olduğu halen tartışılmaktadır.Entersan olan,gerçeğine yakın imitasyonların faydalı olduğudur,örneğin bir alaca baykuş yada bir çakır tarafından ürkütülen alakarganın onların seslerini de taklit ederek onların saldırısından kurtulabilmektedir. Karga ve balıkçılların da sesini onları gördüğü an taklit eder.İnsanlar tarafından yakalanmış ve esir alınmış olanların da insan seslerini,köpek havlamasını ve değişik başka sesleri de taklit ettiği görülmüştür. Kaynak:Enzyklopaedie der Brutvögel Europas Çeviri:Emine Nurhan Tekin

Türkiye ve Avrupa\' nın Kuşları - DHKD, BirdGuides - http://www.birdguides.com/html/vidlib/species/Garrulus_glandarius.htm http://www.garden-birds.co.uk/birds/jay.htm