Uzun boyunlu, uzun bacaklı, kıvrık gagalı, iri ve ince uzun yapılı bir su kuşudur.  Uzaktan ve uçarken siyah gibi görünür.  Yakından bakıldığında bakır rengi olduğu, kışın başının beyaz benekli olduğu fark edilir.  Güneş ışığında kanatları parlak yeşil ve morumsu  kırmızı renkli görülür.  Gagası koyudur ve gaga dibinden göze doğru giden mavi beyaz çizgiler vardır; bacakları yeşilimsidir. Bataklıklarda birbirine yakın gruplar halinde beslenir ve başını ileri doğru uzatarak  sıralar halinde ve V şeklinde uçar, hızlı kanat çırpar.  Balıkçılların aksine boynunu öne-ileri uzatarak uçar.  Eski Dünya (Asya, Avrupa, Afrika) menşeili olduğu ve 19. yüzyılda Afrika-dan Güney Amerika-nın kuzeyine kendiliğinden yayıldığı düşünülmektedir. 

Bataklıklar, sulak alanlar ve nehir ağızları. Kaşıkçıyla aynı yaşamalanında bulunur. Kalabalık, karışık koloniler halinde özellikle büyük içgöllerde ve bataklıklarda yaşar. Kolonileri yüzlerce kuş barındırmakla birlikte Çeltikçi sayısı genellikle azdır (tipik olarak 10-30 çift), ve 1968 yılında Manyas Gölü\'nde 200-300 tesbit olsa da, koloninin küçük bir bölümünü oluşturur. Yuvalar ağaçlarda ve çalılıklarda olmakla birlikte bazen subasar alanlarda veya yoğun sazlık örtülerinde olabilir. Yuva, ot ve yapraklarla sarmalanmış çalı-çırpıdan oluşan yoğun bir yapıdır.

Yaz döneminde: Karayipler, Güney Amerika-nın kuzeyi, Avrupa, Afrika, Asya ve Avusturalya. Bütün yz Manyas ve Gala göllerinde çok sayıda görmek mümkün, baharda Istanbul sulak alanlarındangeçiş yapıyorlar/Mystere İngilizce: Glossy Ibis  Fransızca:Ibis falcinella   İspanyolca:Ibıs cara oscura Almanca: Sichler Hollandaca: Zwarte Ibis En çok bilinen kolonileri 50 çiftten az olsa da bazen büyük sayılarda kaydedilmiştir. Kayda değer bir istisna ise Meriç Deltası\'nda 100 çiftin yuvalandığıdır. Esas olarak Trakya da dahil olmak üzere Maramara\'daki yoğun bataklık-sulak alanlarda, ve muhtemelen Ege ve Doğu Anadolu\'nun sınırlarında bulunmaktadır. İkincil bölgelerde özellikle lokal ve az sayıda kaydedilmiştir ve son zamanlarda sayıca azaldığını gösteren bilgiler mevcuttur. 20. yüzyılın ilk yarısında Amik Gölü\'nde ve 1800\'lerde Menderes Deltası\'nda üremekte idi.Küçük gruplar hala düzenli bir şekilde yazları sulak alanlarda ve Kara Deniz\'in kıyı kesimlerinde geçirmektedir. Uzayan ilkbahar geçiş dönemi üreme durumunu engellemektedir. Bölgesel olarak büyük sayılarda kaydedilmiştir, örneğin 26 Temmuz 2004 tarihinde Meriç Deltası\'nda maksimum 1200, 27 Nisan 1992 tarihinde Kızılırmak Deltası\'nda 590. İç Anadolu\'da: 18 Mayıs 1987 tarihinde Ereğli Sazlığı\'nda karışık bir Balıkçıl/Küçük Karabatak kolonisinde 12 yuva, ki çoğunda 4 yumurta (birinde 5 ve birinde de 3)( M.Kasparek). 22-25 Temmuz 1971\'de Yarma\'da birçok tüylenmiş genç gözlendi. Ege\'de: Marmara Gölü\'ndeki karışık bir kolonide, 30 Nisan 1951\'de tüm Kaşıkçı, Küçük Karabatak ve Küçük Ak Balıkçıl yuvalarında yumurta olmasına rağmen Çeltikçi yuvalarının tamamı boştu ki bu yumurtlama işleminin yapılmamış/gerçekleşmemiş olduğunu gösteriyordu (McNeile). Selous (ki yanlış anlamadıysam bu kaydı yapan şahsın adı) 13 mayıs 1899\'da (çev.notu: evet tarih doğru, yani ben şaşırdım siz şaşrmayın diye belirttim) İzmir yakınlarında Çeltikçilerin yumurtlamalarının başladığı karışık bir koloni bulmuş. Yine Meinertzhagen adlı bir şahıs 26 Mayıs 1933\'de Amik Gölü\'nde (çev.notu: ki bu göl de bildiğiniz gibi yıllar önce kurutuldu) Yılanboyun ve diğer türlerin arasında birkaç çift buldu, Çeltikçilerin yuvaları kamışların dibindeydi ve çoğunda yeni yumujrtalar vardı. Marmara\'da: 3 Haziran 1970\'de Manyas Gölü\'nde bir ağaç-yuvada yumurtadan yeni çıkmış yavrular ve 4-6 Haziran 1970\'de bir diğer yuvada 2 haftalık yavrular bulundu (Pforr & Limbrunner 1982) ki bu da yumurtlamanın aynı sıra ile 10 Mayıs ve 1 mayıs\'ta olduğunugösteriyor. Uluabat Gölü\'nde altı türden oluşan karışık bir koloni içerisinde 14 Çeltikçi yuvası vardı, 7 Haziran 1998\'de bazı yuvalarda neredeyse tüylenmiş genç yavrular ve bazılarında da hala yumurtalar vardı (Welch & Welch 1998). Aynı karışık kolonide 3 Haziran 2006\'da en az 40 yuva vardı ve bunların çoğu su basmış söğüt ağaçlarının alçak dallarındayken bazıları sudan yukarıda kamışlarda idi ve çoğunda küçük veya yumurtadan yeni çıkmış yavrular vardı ki bu da yoğun yumurtlamanın Mayıs başında olduğunu göstermektedir; ama aynı zamanda birkaç büyük yavru ile içerisinde 3-5 yumurta olan yuvalar da mevcuttu.

Balık, kurbağa ve diğer su yaratıkları, ara sıra böcek.   Bataklık-sulak alanlarda sürüler halinde beslenir.  

Göçmen bir türdür; Avrupa-daki kuşların çoğu kışı Afrika-da ve Kuzey Amerika-da geçirir. İlkbahar geçişi Mart ortasından Mayıs sonu-Haziran başına kadardır, çoğunluk Nisan\'ın ikinci yarısında olmakla birlikte ikinci bir yoğunluk Mayıs başı olabilir. Sonbaharda; (çoğu Eylül ortası itibarı ile yola koyulmakla birlikte) Ağustos başından (ara sıra Temmuz ortası) Ekim başına kadar geçiş yaparlar. Güney ve batı bölgelerinde Trakya\'dan ve Akdeniz\'e kadar olan yerlerde kışın çok nadir gözlenmiştir (maks.25).

UlusalKoruma Statüsünde -Nesli tehlike altında- Nüfusu azalmakta. Gediz deltası - 500 birey - mart 2007 - gözlem / capaci

Koloniler halinde ağaçlarda, çalılıklarda, (nadiren yerde) ve çoğunlukla Karabataklar, balıkçıllar ve Kaşıkçılarla birlikte yuvalanır.   Uçuş sırasında yakın akrabası kelaynakla karıştırılabilir (hani birecik\'te kafesten gezmeğe salınan bireyler görürseniz ;).  Çeltikçide bacaklar kuyruğu belirgin olarak geçerken, kelaynakta bacaklar kısadır.

Du:Zwarte Ibis; Fr: Ibis falcinelle; Ger: Sichler; Swe: Bronsibis

1. Kuş Gözlemcisinin Cep Kitabı. 2. http://med.ege.edu.tr/capaci/birds01.htm  3. http://www.birds.cornell.edu/AllAboutBirds/ 4. Türkiye ve Avrupanın Kuşları-H.Heinzel/R.Fitter/J.Parslow 5. The Birds of Turkey-Guy M. Kirwan, Kerem Boyla, Peter Castell, Barbaros Demirci, Metehan Özen, Hilary Welch & Tim Marlow.-2008