boyu: 16.5 cm; kanat açıklığı: 27–32 cm. Başı ve gövdesinin boyutu neredeyse bir Sıvacı kadardır fakat aşağı doğru kavisli gagası daha ince ve uzundur. Gövdesi de Sıvacıya göre daha uzundur. Kelebek benzeri kanatlara ve yuvarlak uçlu kuyruğa sahip olduğundan göründüğünden daha büyük görünür. Orta boylu, renkli, kaya tırmanışçılarına kök söktüren bir ötücü kuştur. Uzun bir gagası ve büyük ayakları vardır. Genel karakteri Sıvacı ve Tırmaşıkkuşları’na benzer. Kuşun tüylerindeki renkler arasında siyahımsı gri, siyah, beyaz ve kanatlarında göz kamaştırıcı bir kırmızı alan vardır. Batı Palearktik’te benzersizdir. Üreme döneminde somurtkan görünen siyah bir suratı vardır ve baş tarafından başlayarak alt tarafları da kararır. Mevsimsel varyasyonlar olabilir ancak üreme giysisi kış formuna da benzer. Kış giysisinde siyahlıklar kaybolur. Fazlasıyla canlı ve zarif tüyleriyle hemen tanınır. Çoğu zamanını kaya yüzlerinde geçirir. Sesi Tırmaşıkkuşları’ndan çok Sıvacılara benzer.(Halbuki gaga şekli Tırmaşıkkuşları’na benzemektedir.) Uçuşu çoğu insana kelebekleri ya da İbibikleri andırır. Kararsız ve dalgalı uçuşundan dolayı düzensiz bir uçuşu varmış gibi gözükse de aslında kuvvetlidir. (kaya yüzlerinde uçarak ani yükselmeler ve manevralar yapabilir) Yürüyüşü genelde kısa, düzensiz zıplamalar halindedir, küçük Sıvacı türlerini andırır. Sık sık kanatlarını açıp kırmızı kısımlarını uzun uzadıya gösterir.

Batı Palearktik’te dağlık bölgelerde yaşar. Dağların alçak kesimlerinden yüksek kesimlerine kadar bulunabilir. Kayalık alanlar, sarp uçurumlarda yaşar ancak değişken hava koşullarından etkilenir. Normalde serin ve soğuk yerlerde sıklıkla da karanlık ve nemli alanlarda bulunur. İsviçre’de 350 metreden 2700 metreye kadar yaşayabilir.(normalde 1000-2000) Türkiye’de yüksek dağlarda ve kayalık vadilerde bulunur. Kışın deniz kıyısında ve hatta şehirlerdeki yüksek binalarda bile görülebilir. Mersin Silifke’de ki kalede kışladığı bilinmektedir. Türkiye’de 3000 metrenin üzerinde de ürer.

Türkiye’de yayılışları hakkında pek bir fikir sahibi olmasak ta dağlık alanlarda gözlendiğini biliyoruz ancak bu türün çok ilginç yerlerden de kaydı gelmektedir. Mesela Büyükçekmece Gölü’nde ki taşocağından bir kaydı var. Kışın çok alakasız yerlerde görülebilir. Antakya ve Birecik’te Mayıs ve Temmuz ayındaki kayıtlar muhtemelen geç kalmış göç eden bireylerdi ya da erken üremiş ve dağılmış bireyler! Kışın düzenli gözlense de bu bölgelerde ürediği henüz ispatlanmamıştır.

Küçük böcekler ve örümceklerle beslenir. Avları çoğunlukla kaya yüzlerinden temin edilir, ayrıca (özellikle yağmurlu havalarda) dere kenarlarındaki çakılların arasında, uçurumların aşağısında ve de elverişli durumlarda ağaçlardan beslenebilir. Besin ararken sık sık yarıkları tarar, kayaların arasında kaybolabilir. Avlarını kayalıklardaki küçük çatlaklardan alabildiği gibi bitkili toprak parçalarından da alabilir. Bazen sinek kapabilir. Sinekleri havada asılı kaldığı sırada avlayabilir.

Certhia muraria Linnaeus, 1766 Duvar Tırmaşık POLİTİPİK bir türdür. Politipik ve Monotipik tür ne demektir? Eğer bir tür iki veya daha çok alttür veya varyete gibi alt taksonlara ayrılıyorsa bu türlere Politipik tür eğer hiçbir alttüre ayrılmıyorsa buna monotipik tür denilir. Nominate muraria (Linnaeus, 1766): Güney Avrupa ile İran`ın kuzeyi ve batısında bulunur. Bu alanın dışında kalan nepalensis (Bonaparte, 1850), Turkmenistan, İran`ın doğusu ve doğuda Çin`e kadar uzanan bir dağılıma sahiptir.

İrtifa göçü başta olmak üzere kısa mesafe göçmenidir. Bazı bireyler tamamen yerleşik olabilir. Sonbahar düzenli göçlerin yapıldığı mevsimleridir. Hava koşullarıda bunda etkili olur. Kuşların üreme alanlarının dışında gözlendiği aylar çoğunlukla Nisan ve Ekim aylarıdır.

Birds of Western Palearctic`e göre Türkiye’de 500 ila 5000 çiftin ürediği düşünülmektedir. Ancak bana göre bu sayı çok daha fazladır. Minimum sayı 5000 olarak düşünebilir.

Normal olarak kışın kendi başlarına takılırlar. Üreme sezonu dışında istisna olarak küçük sürüler oluşturabilirler. Hem dişiler hem de erkekler bireysel beslenme bölgelerini savunurlar. Hemen hemen bütün kuşlar kışın alçak irtifalara iner, ancak bazen bazıları daha geç inerler ya da yüksek irtifada kalmaya devam ederler.(muhtemelen gençler) Kışı geçirecekleri alanları çoğunlukla Ekim’in üçüncü haftasından Kasım’ın ortasına kadar belirlerler. Bazıları kayalık dağ kitlelerini, bazıları yapay alanları kullanır.(Birçok taşocağı ya da binaların bazı bölümleri gibi...) Tekeşlidirler, çokeşli olduklarına dair bir kanıt yoktur. Karakteristik kanat sallama hareketini yalnızken ya da ikisi bir arada beslenip dinlenirken sürekli ama kısaca yapar. Gençler yuvadan ayrılır ayrılmaz kanat sallama hareketini yapmaya başlarlar.(erişkinlerden daha yavaştır.) Görünüşe bakılırsa, kanatlarındaki büyük beyaz ve kırmızı işaretlerin dikkat çeken bir etkisi vardır. Bunu yaparak aynı türden diğer bireylere varlığını belli etmesini kolaylaştırır. Çoğu zaman iletişim seslerinin yerine geçer. Ötüşünün ise muhtemelen dişileri cezbedici bir etkisi vardır. Aynı zamanda yuvasında rahatsız edildiğinde alan reklamı yerine geçer. Kışında alanını ilan etmek için öter. Çoğu zaman tünemişken ya da tırmanırken öter. Üremenin erken evrelerinde göze çarpan ve yuva yerini sergileyen bir gösterisi vardır; yuva deliğinde başlayan ve biten bu gösterisinde havada daireler çizerek uçar. Birden değişebilen istikametlerde, keskin manevra ve dikine alçalış ve yükselişler yapabilir.

Erkeğin tam ötüşü giderek yükselen ve sonra yavaşlayan kolaylıkla duyulabilecek, müzikal, ıslıksı bir ritme sahiptir.(bunu çoğunlukla 4-5 kez yapar.) Bunu 1 saniye süren, aniden düşen düşük tonlu ve bazen sessiz bir tonla bitirir. En son düşük perde sesi, ötüşünün en şiddetli karakteristik özelliğidir. Dişinin ötüşü de erkeğin ötüşü gibi aynı enterval yapıya sahiptir.(5 kez yükselen ton ve en sonunda çok sessiz bir tondan oluşur.) Çoğu zaman ötüşünü tamamlamaz.(Mevsime bağlı olarak ötüş sıklığı değişebilir.) Bazen sadece 3-4 nota verip olduğundan daha sessiz olabilir. Diğer sesleri arasında kısa bir cıvıltı vardır. “tuyi” ya da “tuiyyt” Bu çiftin iletişimini sağlar. Ayrıca değişik, karışık, inişli çıkışlı sesler gözdağı vermek ve tehlike olduğunu belirtmek amaçlı kullanılır.

Birds of Western Palearctic