Bölgede (Türkiye, Ortadoğu, Kuzey Afrika) bulunan dört yedikardeş Turdoides (Kuzey Afrika Yedikardeşi, Arap Yedikardeşi, Yedikardeş, Irak Yedikardeşi) kaba hatlarıyla ardıçlara benzeyen bir türdür. Sırtı düz kahverengi, alt tarafı açık renklidir. Cinsiyetleri ve yaşları çoğunlukla ayırt edilemez. Kuyrukları uzun ve basamaklıdır, aşağıya sarkar. Gagaları, bacakları ve ayakları kalındır. Kanatları kısa ve yuvarlaktır: iyi uçamazlar. Küçük gruplar halinde dolaşır, birbirlerini peşi sıra takip eder, çalılar ve ağaçların arasında kısa uçuşlar yaparlar, ara sıra yerde de dolaşırlar. Gürültücüdürler, ötüşleri gür ve melodiktir, aniden sonlanır. Yedikardeş ismi bu kuşların Hindistan\'ın çeşitli yörelerinde \"yedi kız kardeş\" ya da \"yedi erkek kardeş\" olarak isimlendirilmesinden esinlenerek türetilmiştir. Sınırlı bir alanda yayılım gösterse bile neslinin tehlike altında olduğu düşünülmemektedir. Populasyon değişimi stabil görünmektedir. Coğrafi Dağılım Güneydoğu Anadolu, Suriye, Güneydoğu Irak ve bu bölgeye bitişik Güneybatı İran’da bulunur. Türkçe: Irak yedikardeşi İngilizce: Iraq Babbler Latince: Turdoides altirostris (altus=yüksek/büyük, rostrum=gaga) Fransızca: Cratérope d’Irak Almanca: Rieddrossling İspanyolca: Turdoide Iraquí Alem: Animalia Şube: Chordata Altşube: Vertebrata Sınıf: Aves Takım: Passeriformes Familya: Timaliidae Cins: Turdoides Tür: T. altirostris Taksonomik olarak monotipik bir türdür. Dişi erkek ayrımı yoktur, birbirine benzerler. Bölgedeki en küçük yedikardeşten biri olup ülkemizde Birecik-Nizip ilçelerinin Fırat nehrine komşu kıyılarında lagün-sazlıklarda daha önceden mevcut gözlem kayıtları olmakla beraber bu yaz (2008) bolca gözlenmiş ve fotoğraflanmıştır. Resmi il-ilçe sınırları göz önüne alındığında gözlem ve çekimlerin yapıldığı alan olarak Nizip kayıtlarda hep atlanmıştır. Yedikardeşten çizgisiz altı, kızıl bej göğsü, kahverengi ayakları, daha kısa, kalın ve kıvrık gagasıyla ayrılır. Kafa kısmı çizgisiz iken kuşun üst kısmı ise hafifçe çizgilidir. Gencinin sırtı; genç yedikardeşten daha açık renkli, yanakları ve alt tarafı çizgisiz koyu krem rengi, gıdısı ve kıçı beyazdır.

Sazlıklar, nehir kenarlarındaki çalılıklar, palmiye bahçeleri ve tarlalarda bulunur. Ekoloji Tür, Mezopotamya’daki bataklık alanların sazlıklarında yaygındır. Kırsal alanlardaki nehir ve sulama kanallarında da bulunur. Su kenarındaki yoğun sazlıkları, palmiye ve hurma bahçelerini, kavak ağaçlarını tercih eder. Bu alanlara yakın tarım alanları ile çalılıklarda da bulunur.

Fırat nehrinin karşılıklı olarak Birecik-Nizip kıyılarından güneyde Karkamış Barajına kadar olan bölümlerinde gözlenmiştir (Kişisel gözlem).

Avrupa’da Mayıs ayından sonra, Irak’ta ise Nisan ve Haziran ayları arasında ürer. Tek eşlidir. Çift yavruları beraber büyütür. Yuva oldukça dağınık görünümlüdür. Saman, ot, ölü yapraklar, kök parçaları, lifler, saz parçaları ve tüylerle kaplıdır. Ağaç yapraklarının gölgelediği bir ağaç çatalında (kavak veya ılgın ağacı) veya sazlıkların içindedir. Çift 3 veya 4 yumurta bırakır. Yavruları omurgasız canlılarla, çoğunlukla böcekler ve örümceklerle beslerler. Yerli bir türdür. Göç etmez.

2008-2017 yılları arasında yaz ve kış aylarında sürekli gözlenmiştir

Türün dünyadaki toplam sayısı bilinmemektedir. Ancak popülasyon Irak’ın Basra ve Bağdat bölgelerinde yoğunlaşmaktadır. Avrupa’daki sayısının 50-100 çiftten ibaret olduğu tahmin edilmektedir. Türün popülasyonu sulak alanların giderek azalması nedeniyle azalma tehlikesi altındadır. Çok az sayıdaki Avrupa popülasyonunun ise arttığı düşünülmektedir 1988-2016 arasındaki bilgilere göre popülasyonu düşük risk ve az endişe edilecek olarak belirlenmiştir. 2016 – Least Concern (LC) 2012 – Least Concern (LC) 2009 – Least Concern (LC) 2008 – Least Concern (LC) 2004 – Least Concern (LC) 2000 – Lower Risk/least concern (LR/lc) 1994 – Lower Risk/near threatened (LR/nt) 1988 – Lower Risk/least concern (LR/lc) Trakus aylık kayıt grafiklerine baktığımız zaman 2008-2017 arasındaki bilgiler; Ocak :1 Şubat :17 Mart :7 Nisan :11 Mayıs :31 Haziran :32 Temmuz :12 Ağustos :6 Eylül :10 Ekim :12 Kasım :5 Aralık :4

Genelde sazlıklar ve çalılıkların diplerinde gezinir ve beslenir; çalı ve kamışları güçlü bir şekilde sallayarak ilerler, arada bir bunların tepesine tırmanarak çıkar. Genelde bu hareketleri grup halinde yaparlar nadiren tek gezinirler. Bazen 5-6 tane birey aynı veya yakındaki sazlıkların tepesinde tünemiş vaziyette gözlenmiştir (Kişisel gözlem).

Gürültücüdürler, ötüşleri gür ve melodiktir, aniden sonlanır. Çıkardıkları sesler Küçük batağan-Alaca yalıçapkını arasında bir sese benzer (Kişisel gözlem).

Kişisel gözlemler: Fatih İzler, Ali Atahan ve Kadir Söğüt\'den oluşan zaman zaman ikili, zaman zaman üçlü gözlem gruplarından oluşmaktadır. http://www.iucnredlist.org/details/22716341/0