Uzun boynu ve bacaklarıyla zarif görünümlüdür. Gagası uzundur ve aşağı kıvrıktır. Yazın erişkinin yüzü, göğsü ve alt kısımları tuğla kırmızısıdır; değişken miktarda beyaz boşluklar bulunabilir. Sırtındaki ve omuzlarındaki tüylerde sarı, siyah ve gri desenler vardır. Kışın üst kısımları gri, alt kısımları beyazdır. Beyaz kaşının özellikle göz ile gaga arasındaki kısmı oldukça belirgindir. Gencinin üst kısmında pul desenleri bulunur, beyaz V desenleri yoktur. Beyazımsı kaşı belirgindir ve gözün arkasına doğru uzanır. Göğüs yanlarında çok hafif çizgilenme bulunur, bunun dışında alt tarafı desensizdir. Göğsünde genellikle şeftali rengi tonları bulunur. Uçarken tamamen beyaz kuyruk sokumu tanıma yardımcıdır.

Kış ve genç giysileri Kara Karınlı Kumkuşuna benzer; gagası daha uzun ve daha kıvrıktır, bacakları daha uzundur, kaşı daha belirgindir ve kuyruk sokumu beyazdır.

Kutup bölgesindeki düzlüklerde, Kuzey Buz Denizi\'nin kıyıları ve adalarında, bataklık alanlar ve göletler bulunan açık tundralarda ürer. Kışın esas olarak kıyısaldır; çamur veya kum düzlüklerinde, lagünlerde, nehir ağızlarında ve tuzlalarda görülür. Buna ek olarak iç kesimlerdeki bataklıkların, büyük nehirlerin, göllerin, su basmış alanların ve tuz düzlüklerinin çamurluk alanlarında görülebilir.

Yamal Yarımadası\'ndan Kolyuçin Körfezi\'ne kadar olan Arktik Sibirya\'da ürer. Kışı Sahraaltı Afrika, Orta Doğu, Güney ve Güneydoğu Asya ile Avustralya\'da, az sayılarda da Akdeniz\'de geçirir. Göç sırasında Avrupa ve Asya\'nın tamamında görülür. Kuzey Amerika\'da her sene birkaç birey görülür. Orta ve Güney Amerika\'da rastlantısal konuktur.

Üreme alanlarında özellikle Diptera takımı sineklerin ve kınkanatlıların pupa, larva ve erişkin formlarıyla beslenir; öbür böcekler ve sülükler de menüsüne dahildir. Islak çayırlar ve turbalıklarda gagasıyla didikleyerek veya derine sokarak beslenir. Üreme dışı dönemde deniz halkalı solucanları, yumuşakçalar, karides benzeri kabuklular ve bazen böcekler ve tohumlarla beslenir.

Haziran-Temmuz aylarında yuvalanır. Yuva yoğunluğu kilometrekarede 2.3 yuvadır, fakat bazen km2 başına 50 kuşu geçebilir. Yuvaların arası bazen yalnızca 200-300 metredir. Bataklıkların ve göletlerin kenarlarında, tundra yamaçlarında veya Polygonum tundrasındaki kuru alanlarda yuvalanır. Ortalama yumurta sayısı 3.8\'dir, bir gün aralıklarla yumurtlanır. Dişi tek başına kuluçkaya yatar, 19-20 gün sürer. Yavru bakımını yine dişi üstlenir. Tüylenme süresi 14-16 gündür. Üreme başarısı lemminglerin popülasyonuna bağlıdır; az lemming bulunan seneler kutup tilkileri beslenmek için kıyıkuşu yuvalarına yönelir; bu olay 3-4 yılda bir tekrarlar. Bir yaşında üreme olgunluğuna ulaşır. Doğada en yaşlı 11 yaşında kaydedilmiştir (halkalama verisi).

Göçmendir. Batı Palearktik\'te 3 ana göç rotası bilinmektedir: Beyaz Deniz\'den Batı Avrupa kıyıları boyunca Batı Afrika\'ya; Doğu Avrupa, Karadeniz ve Tunus üzerinden Batı Afrika\'ya; ve Karadeniz ve Hazar Denizi üzerinden Orta Doğu ve Rift Vadisi göllerinden geçerek Doğu ve Güney Afrika\'ya. Batı Avrupa\'dan geçen rota kuzey göçü sırasında çok az kullanılır, çoğu bunun yerine Tunus ve Kırım üzerinden geçer; Kırım\'dan güneye geçen kuşlar Doğu, Orta ve Güney Afrika\'da kışlar ve kuzey göçünü muhtemelen Hazar üzerinden yapar. Öbür göç rotaları Sibirya ve Hindistan üzerindendir, bazıları böylece GD Asya ve Avustralya\'da kışlar, fakat çoğu Güney Hindistan ve Sri Lanka\'da kışı geçirir. Kuzey göçü sırasında daha sık kullanılan bir öbür yol da Avustralya\'dan Çin\'e uzanır. Uzun mesafeler boyunca mola vermeden uçar. Erkeklerin büyük oranda mola verdikleri ve kışladıkları alanlara yıllar boyunca sadık kaldıkları gösterilmiştir. Sonbahar göçünde erişkinler gençlerden önce göç eder. İlk önce erişkin erkekler temmuz başında üreme bölgelerinden ayrılır, 3-4 hafta sonra onları erişkin dişiler izler. Genelde erkekler dişilerden daha güneye göç eder. Güneye göç sırasında Avrupa\'da temmuzda görülmeye başlar; Kuzey Afrika\'ya temmuz ortasında, Güney Afrika\'ya ise eylülde varır. Avutralya\'ya varışı ağustos sonu-eylül başı civarlarıdır. Gençler 4-6 hafta geriden takip eder. Kuzey göçü en fazla nisan sonundan mayıs boyunca görülür; üreme alanlarına haziran başında ulaşır. Birinci yılındaki çoğu birey kışlama alanlarında kalır, öbür üremeyen bazı bireylerin ise üreme alanlarının hemen güneyinde, Orta Sibirya\'da kaldıkları görülmüştür. Spitsbergen, Bear Adası, İzlanda, Asor Adaları ve Madeira Adaları\'nda nadirdir. Rastlantısal olarak Orta Amerika\'da, Porto Riko\'dan Trinidad ve Tobago\'ya kadar olacak şekilde Karayipler\'de ve Güney Amerika\'da KD Brezilya, Arjantin, Peru ve Ekvador\'da kaydedilmiştir.

2015 yılı itibariyle \"Neredeyse Tehlike Altında-NT\" statüsündedir. Dünya popülasyonunun 1,085,000-1,285,000 birey olduğu tahmin edilmektedir.

Besinini çamur veya kum yüzeyinden toplar ya da gagasını sokar, fakat soktuğunda genelde gagasının yarısını geçmez. Sıklıkla sığ suda dolaşır, Kara Karınlı Kumkuşundan daha derinlere girer. Solucanları genellikle yemeden önce yıkar. Günün her saati aktiftir. Üreme dışı dönemde sayıları binleri bulan sürüler oluşturabilir.

Uçuş sesi yumuşak \"çirrip\",\"çirrüp\" veya \"çirririp\"; Kara Karınlının sesine benzer ama onunki kadar pürüzlü değildir.

wikipedi