Açıklama :
Kızıl başlı kiraz kuşu (Emberiza bruniceps), kiraz kuşugiller (Emberizidae) familyasına ait bir ötücü kuş türü. Günümüzde bazı araştırmacılar tarafından ispinozgiller familyasında sınıflandırılmıştır. Ayrıca kızıl başlı çinte, bozkır kiraz kuşu, kahvebaş kiraz kuşu ve pasbaşlı kiraz kuşu olarak da adlandırılır.
Kuşun boyu yaklaşık 17 cm\'dir. Kuyruk boyu bataklık kiraz kuşuna göre uzundur. Erkeklerin alt tarafları parlak sarı, üst tarafları yeşil, yüz ve göğüs kahverengimsi-kırmızıdır. Dişilerde sırt gri-kahve ve baş grimsidir, renkler erkeklerden daha solgundur. Genç bireyler benzer özelliktedir, yavruları kara başlı kiraz kuşundan ayırmak zordur.
Tanımı :
Kuşun boyu yaklaşık 17 cm\'dir. Kuyruk boyu bataklık kiraz kuşuna göre uzundur. Erkeklerin alt tarafları parlak sarı, üst tarafları yeşil, yüz ve göğüs kahverengimsi-kırmızıdır. Dişilerde sırt gri-kahve ve baş grimsidir, renkler erkeklerden daha solgundur. Genç bireyler benzer özelliktedir, yavruları kara başlı kiraz kuşundan ayırmak zordur.
Habiatı :
Yuva alanı olarak iyi gizlenmiş, zemine yakın dikenli çalıları, sarmaşıkları ve meyve ağaçlarını tercih eder.
Yayılışı :
Tür, Orta Asya\'da yerleşim gösterir. Kışları göç ederek Hindistan\'a giderler. Potansiyel dağılım alanları olan Batı Avrupa\'daki durumları, kara başlı kiraz kuşundan daha batıda dağılım göstermelerine rağmen, bu kuşun yakın akrabaları olan kuşların, özellikle kara başlı kiraz kuşlarının genel hatlarıyla sürüye karışmalarıyla karmaşıklaşır.
Bu türün 1,000,000-10,000,000 km2 lik bir alana yayıldığı tahmin edilmektedir. Avrupada tahmini 500-200 birey vardır. Küresel nüfüsu çok daha büyük miktarlardadır. Bu veriler ışığında türü tehlikede olan türler arasında en az kaygı verenlerden biridir.
Beslenme :
Genellikle tohum vs. şeklinde bikisel ağırlıklı beslenirler, üreme mevsiminde ise omurgasızlar ile beslenmektedirler.
Yetişkinler yazları daha çok bitkisel ağırlıklı beslense de geçlerin diyeti omurgasız ağırlıklıdır.
Beslenme alanı çalılıklar ve çalı zeminidir.
Biyolojisi :
Güney Rusya(Azerbaycan), İran ve Kazakistanda Mayıs\'ın ikinci yarısından Haziran\'ın son haftasına kadar sürer.
Yuva alanı olarak iyi gizlenmiş, zemine yakın dikenli çalıları, sarmaşıkları ve meyve ağaçlarını tercih eder.
Yuva gevşek ve düzensiz dizayn edilmiştir.
Malzeme olarak yaprak parçaları, hububat sapları, ince çim saç ve kaba otları kullanır.
Ortalama 3-6 yumurta bırakır. Yumurtaların üzerine sadece dişi yatar ve kuluçka süresi 10-14 gündür.
Göçü :
Popülasyonu:
Primer üreme alanı asya olmakla birlikte Avrupa ve Güney Rusya\'ya kadar uzanmaktadır.
Avrupa populasyonu çok küçüktür (250 çift kadardır.
1970-1990 arasında ciddi bir artış göstermiş olup; 1990 sonrası bilgi mevcut değildir.
Avrupa dışı büyük populasyona rağmen avrupadaki nüfus dış risklere duyarlı olacak kadar küçüktür.
Bu türün 1,000,000-10,000,000 km2 lik bir alana yayıldığı tahmin edilmektedir.
Avrupada tahmini 500-200 birey vardır. Küresel nüfüsu çok daha büyük miktarlardadır.
Bu veriler ışığında türü tehlikede olan türler arasında en az kaygı verenlerden biridir.
Davranışları :
Yerel Adlar :
Ses-Ötüşü :
Kaynaklar
1- Bülent Gözcelioğlu (2002). \"Türkiye Tür Listeleri Sınıf:Aves (Kuşlar)\" (Türkçe). TÜBİTAK. 29 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2012.
2- Çakmak, Merete; Mary Işın (2005) (Türkçe). Anadolu Kuş Adları Sözlüğü:İngilizce-Türkçe-Latince. İstanbul: Kitap Yayınevi. ss. 74. ISBN 975-6051-03-5.
3- Guy M. Kirwan; Kerem Boyla, Peter Castell, Barbaros Demirci, Metehan Özen, Hilary Welch & Tim Marlow (2008). The Birds of Turkey. Londra: Christopher Helm. ISBN 978-1-4081-0475-0.
http://www.avibirds.com/html/Red-headed_Bunting.html