Açıklama :
Altın Yağmurcun türlerinin tamamına benzer. Bütün giysilerinde kendisinden biraz daha büyük olan altın yağmurcuna çok benzer, onunla rahatça karıştırılabilirler. En iyi şekilde, daha zarif olması, sesi ve kanat altıyla ayrılır. Altın yağmurcunla karıştırıldığında özellikle erişkinin kanatları kuyruk ucunu 1-2 cm aşar, gagası daha ince ve uzundur. Bacakları, özellikle de topuğunun üstünün daha uzun olmasıyla daha zarif görünür. Uçarken ayakları kuyruk ucunun gerisine uzanır, kanatların daha uzun ve dar olduğu hissedilebilir, kanat altı ve kuyruk altı her yaşta grimsi kahverengidir. Erişkini, üreme giysisinde altın yağmurcuna çok benzer, genci üreme dışındakilerin sarımsı kaşı belirgindir. Uçarken kanat üstü siyahımsı kahverengi üzerine altın sarısı beneklidir, kanat çizgisi silik yada eksiktir, olduğu zaman el teleklerinde genişler. Daha iri olan gümüş yağmurcunun gri olması, daha kalın gagası, uçuşta seçilen beyaz kuyruk sokumu ve siyah koltuk altı ayırıcıdır.
Tanımı :
Üç altın yağmurcun arasında en sıska ve küçük olanıdır. Üreme giysisi söz konusu olduğunda kuyruk altı örtü tüyleri erkek fulva\'da kirli beyazken Amerikan atlın yağmurcununda simsiyah, altın yağmurcunda büyük oranda beyazdır. Amerikan altın yağmurcunun gövde üst tüylerinde ufak çentikler bulunur ve bunların uçları dardır, dolayısıyla da küçük altın yağmurcuna göre daha kara görünür. Genç ve üreme dışı kıyafetlerinde altın ve küçük altın yağmurcun, üzerinde hiç sarılık bulunmayabilen kahverengimsi gri renkteki Amerikan altın yağmurcununa göre daha bej görünürler. Altın yağmurcun genci bu türe göre çok benzesede hem bacakları hem de orantısal olarak gagası daha kısadır.
Habiatı :
Tundranın kıyıdan uzak kuru bölgelerinde ve yüksek irtifadaki taşlık, su tutmayan, liken ve yosunlarla kaplı bölümlerinde yuvalar. Üreme bölgesi dışında gelgit düzlüklerinde, kumsallarda ve kayalıklarda bulunur. Kısa otlarla kaplı çayırlarda da beslendiği görülür.
Göçler sırasında, kısa çimenlik alanlar, su basmış otlaklar, çamur tabakaları ve plajları sık sık ziyaret eder.
Kışın kıyı bölgelerinde, çayırlarda, golf sahalarında, hasat edilmiş tarlalarda, tuzlu bataklıklarda, plajlarda ve çamurluklarda bulunur. Beslenme alanlarının yanında veya içinde uyur.
Türler, Hawaii\'den geçerken 2500 metreye kadar görülebilir.
Yayılışı :
Kuzey ve Kuzeydoğu Rusya\'da, Yamal Yarımadası\'ndan, Wrangel Adası da dahil olmak üzere kıyı boyunca Chukotski Yarımadası\'na ve Koryaksky dağlıklarından kuzey Kamçatka\'ya kadar güneyde ürer. Alaska\'da da ürer. Doğu Afrika ve Güney Asya ile Endonezya\'dan doğudan Okyanusya, Avustralya ve Yeni Zelanda\'ya kadar kışlar. Güney Kaliforniya\'da düzenli olarak küçük sayılar görülmektedir. Dünyadaki okyanusların ve büyük denizlerin tamamının kıyılarında görmek mümkündür.
Beslenme :
esas olarak böceklerle beslenir, ancak aynı zamanda yumuşakçaları, solucanları, kabukluları ve meyveleri de tüketir. Üreme mevsimi boyunca, esas olarak sinek ve böcekler, örümcekler, solucanlar, sümüklü böcekler ve tatlı su kabukluları gibi çeşitli böceklerle beslenir.
Kışın, birkaç çeşit annelid, yumuşakçalar, kabuklular, böcekler, küçük balıklar, yumurtalar ve ayrıca yapraklar ve tohumlar gibi bitki materyallerini tüketir.
Gagasıyla çamur, alüvyon veya toprağı toplayıp araştırarak yiyecek arıyor. Tek başına ya da büyük birlikler halinde yiyecek arar.
Biyolojisi :
Kuzey yazında ürer. Dağılıma bağlı olarak Mayıs ortası ile Temmuz ayları arasında gerçekleşir. Her yıl aynı bölgeye geri dönerler.
Yuva muhtemelen erkekler tarafından ve yere inşa edilmiştir. Yaprak ve otlar, yosunlar ve likenlerle kaplı sığ bir çöküntüdür. Genellikle tundradaki bir höyüğün üzerine yerleştirilir.
Dişi, yoğun bir şekilde kahverengi ve siyah benekli 4 beyazımsı veya devetüyü yumurta bırakır, bu da onları tundranın vejetasyonunda neredeyse görünmez kılar. Her iki yetişkin de 23-25 gün, erkek gündüz ve kadın ise gece daha çok inkübe eder.
Doğumda civcivlerin üstleri siyah ve sarı, altları beyaz olur. Yumurtadan çıktıktan hemen sonra ebeveynleriyle birlikte yuvayı terk ederler. Tundranın gençlerin kendilerini besledikleri nemli ve çimenli kısımlarına yetişkinlerin gözünden ulaşırlar. 26-28 gün civarında uçabilirler.
Bu tür, her mevsimde yalnızca bir kuluçka üretir, ancak ilki kaybedilirse yeni bir kuluçka bırakılır
Göçü :
Göçmendir ve gece boyunca büyük birlikler halinde göç etmek için Ağustos sonu / Eylül başında üreme alanlarını terk eder. Eylül / Ekim aylarında kışlama alanlarına ulaşırlar. Haziran ayı başlarında Sibirya tundrasına dönerler. Birkaç Alaska kolonisi, Pasifik Okyanusu üzerinden Havai Adaları\'na kesintisiz 4500 km yolculuk yapar. Tek seferde en uzun mesafeyi uçan kuşlar arasındadır.
Popülasyonu:
Küresel nüfusun 190.000 / 250.000 kişi olduğu tahmin edilmektedir (2006).
Davranışları :
Genelde insandan ve diğer tehditlerden koşarak kaçmayı tercih eder. Sürüden bir tanesi uçarsa diğerleri de ona uyar ve 50-60 metre uzağa konarlar.
Yerel Adlar :
Ses-Ötüşü :
En tipik sesi yumuşak ve iki heceli bir \"gru-it\" kara kızılbacağı andırır. Altın yağmurcununun sesi gerçek anlamıyla iki heceli değildir ve daha çok sessiz harflerden (i yerine y gibi) oluşur. Ayrıca güçlü bir \"tu-it\" ve \"kuuriit\" ve ya \"kuuiiv-iiik\"
Kaynaklar
-Türkiye ve Avrupa\'nın Kuşları
-http://www.nzbirds.com/birds/pacificplover.html
-http://www.naturia.per.sg/buloh/birds/Pluvialis_fulva.htm
-http://mangrove.nus.edu.sg/pub/wetlands/text/01-8-3-5.htm
-Kıyı Kuşları kitabı
-Türkiye ve Ortadoğu\'nun Kuşları kitabı