Karabatağa göre daha küçük, daha tıknaz ve daha kalın boyunludur. Gagası daha kısa ve kalın, kafası koyu renk ve yuvarlak, kuyruğu dikkati çekecek derecede uzundur. Çoğunlukla ağaç üstlerinde göz alıcı uzun kuyruğuyla ve dik olarak tüner. Seri uçar, uzaktan iri bir çeltikçi gibi görünse de kalın boynu ve geniş kuyruğu yakından hemen göze çarpar. Türkiye’deki en küçük karabataktır, yeşilbaştan küçüktür. Kısa gagası ve yuvarlak başı, kısa ve kalın boynu ve uzun kuyruğuyla hemen tanınır. Gözü siyahtır. Uçuşta uzun kuyruğu ve uçuş tarzı ile tanınır; bir çeltikçi ya da atmaca gibi art arda kanat çırpar ve süzülür. Üreme giysisinde başı ve boyunu kızıl kahverengi, gövdesi ince beyaz çizgilidir, kış sonunda başı ve boynu simsiyah olabilir.

Karabatak ve tepeli karabataktan daha küçüktür. Boynu kalın kuyruğu ise gövdesine oranla uzundur. Gaga dibinde tüysüz deri kısım yoktur.

Tatlı ve acı sulardaki geniş sazlıklarda yaşar, çok küçük göletlerde de bulunabilir. Ağaçlarda ve sazlıklarda yuva yapar.

Türün yayılış alanı oldukça geniştir, bu alan şu ülkeleri kapsar; Arnavutluk; Avusturya; Azerbaycan; Bosna Hersek; Bulgaristan; Ermenistan; Filistin ; Gürcistan; Hırvatistan; İran; Irak; İspanya; İsrail; İtalya; Karadağ; Kıbrıs; Macaristan; Kazakistan; Lübnan; Makedonya, Moldova; Romanya; Rusya Federasyonu (Avrupa Rusya); Sırbistan; Slovakya; Slovenya; Suriye; Tacikistan; Türkiye; Türkmenistan; Ukrayna; Özbekistan ve Yunanistan. Tür ayrıca ender olarak şu ülkelerde de izlenebilir; Afganistan; Almanya; Belarus; Çek Cumhuriyeti; Fransa; Hollanda; İsveç; İsviçre; Kuveyt; Pakistan; Polonya ve Tunus.

Suya dalarak balık ile beslenir. ************* Küçük karabatak: Küçük karabatak dalışatakları ile yakaladığı balıklarla beslenir. Yüzerken devamlı olarak bir balık görebilmek için suyun içine bakarlar.Suyun altında ise ayaklarını palet gibi kullanarak yüzerler.Sudan çıktıklarında ise önce uzun boyunları su yüzeyinde görünür.Uçarken sürekli kanat çırparak ve boyunlarını uzatarak uçarlar. kaynak: de.wikipedia.org/wiki/Zwergscharbe Ceviri: E. Nurhan Tekin

Yılda 3 ila 6 adet arasında yumurta bırakılır. Kuluçka süresi 27 – 30 gündü, tüylenme süresi 70 gündür.

Güneydoğu Avrupa (İtalya\'nın doğusundan itibaren), Rusya, İran, Kazakistan, Tacikistan, Türkmenistan ve Özbekistan\'da üremektedir. Tür Arnavutluk, Yunanistan, Türkiye, Kıbrıs, Irak, İran, Azerbaycan ve ayrıca İsrail, Bulgaristan, Romanya ve Suriye\'de kışlar.

Korunma durumu, bir canlı türünün günümüzde ya da gelecekte varlığını sürdürmeye devam etme olasılığının bir göstergesidir. Bu gösterge, türe ait kalan birey sayısı kadar, zaman içindeki nüfus artış ya da azalışları, başarılı üreme oranları, bilinen tehditler gibi çeşitli etmenler göz önünde bulundurularak belirlenir. Dünya çapında en çok bilinen korunma durumu listeleme ve derecelendirme sistemi, Dünya Korunma Birliği (The World Conservation Union, IUCN) Kırmızı Liste\'sidir IUCN Nesli Tükenme Tehlikesi Altında Olan Türlerin Kırmızı Listesi (\"IUCN Kırmızı Listesi\" ve bitki ve hayvan türlerinin dünyadaki en kapsamlı Küresel Koruma durumu envanteridir. IUCN Kırmızı Listesi Uluslararası Doğal Hayatı ve Doğal Kaynakları Koruma Birliği tarafından sürdürülmektedir. IUCN Kırmızı Listesi, kesin ölçüt kullanılarak, binlerce tür ve alttürlerin nesillerinin tükenme riskini değerlendirerek oluşturulmaktadır. Bu ölçüt tüm türlerle ve dünyanın her bölgesi ile ilgilidir. Kırmızı Liste ile amaçlanan; koruma meselelerine kamunun ve politikacıların dikkatini çekmek ve bununla birlikte türlerin yok oluşunu azaltmak için uluslararası camiaya yardım etmektir. Güçlü bir bilimsel altyapı ile oluşturulan IUCN Kırmızı Listesi, biyolojik çeşitliliğin durumu ile ilgili en geçerli rehber olarak kabul edilmektedir. Avrupa nüfusu 37,600-50,400 çift (45,000-139,999 birey) olarak tahmin edilmektedir. Türün Korunma Durumu: Bazı popülasyonların sabit sayıda kalma eğilimleri olmasına rağmen genel nüfus artmaktadır. Avrupa nüfusunun arttığı tahmin edilmektedir.Tür IUCN Red List dahilinde en az kaygı (Least Concern) düzeyinde değerlendirilir

Genellikle uzun sıralar ya da düzensiz gruplar halinde uçarlar. Sürüler halinde gecelerler ve koloniler halinde ürerler. Karabatakların duruşları kendine özgüdür, avlandıktan sonra kanatlarını açık tutarak bir süre dinlenir, bu sırada kanatlarını kuruttukları düşünülür. Uçuşta seri kanat çırpar, boynunu uzatır, genellikle suya yakın uçar. Sıralı sürüler oluşturur. Yüzerken başlarını yukarı kaldırırlar, suya yüzeyden dalarlar. 3 metre kadar derinlere dalabilirler. 1 dakika kadar su altında kalabilirler. Yalnız balıkla beslenirler. Avlarını yüzücü ayaklarını vücudun altında geriye doğru iterek ve kuyruklarını dümen gibi kullanarak yaparlar. Yürüyüşleri hantaldır.

Grup içinde gaklama ve homurdanma tarzı ötüşü vardır. Yalnızken neredeyse tamamen sessiz olma eğilimindedir.

1-\"TRAKUS TÜRKİYE\'NİN KUŞLARI\" Editörler: Ömer L.Furtun, Kiraz Erciyas Yavuz, Ahmet Karataş. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları. 1.Basım Haziran 2021; 94. 2-\"Türkiye ve Avrupa\'nın Kuşları\" Hermann Heinzel; Richard Fitter; John Parslow; Ali Boyla İstanbul : Doğal Hayatı Koruma Derneği, 2002. 3- https://www.hbw.com/species/pygmy-cormorant-microcarbo-pygmaeus#Voice4 4- http://datazone.birdlife.org/species/factsheet/pygmy-cormorant-microcarbo-pygmaeus/text 5- https://www.iucnredlist.org/species/22696734/155598552