Karabataktan daha küçük, ince gagalı ve dik alınlıdır. Gövdesi simsiyah, gaga dibi ve gözünün çevresi sarıdır. Kışın sonunda beliren ibiği ile hemen tanınır. Gencinin alt tarafı bembeyazdır, kanat örtüleri (özellikle uçuşta) çevresinden açık renklidir.Tepeli Karabatağın kuyruğunda 12 tüy Büyük Karabatağın kuyruğunda 14 tüy bulunur.

Sadece deniz kıyısında, özellikle de kayalık kıyılarda yaşar, yarlardaki oyuklara yuva yapar.

Avrupa\'lı Tepeli Karabatak\'lar , mevsiminde (Nisan sonundan Temmuz ortasına kadar) aşağıdaki üreme yerlerinde kolayca görülebilir: Saltee Adaları , İrlanda; Farne Adaları , İngiltere; Mayıs Adası , Deerness ve Fowlsheugh , İskoçya; Runde , Norveç; İzlanda , Danimarka; Faroe Adaları , İspanya; Galiçya , Hırvatistan; Dalmaçya ve Istria . Nisan 2017\'de, Monako\'da sekiz yeni Tepeli Karabatak yavrusu tespit edilmiştir. En büyük Avrupalı Tepeli Karabatak kolonisi, 2.500 çiftle (dünya nüfusunun% 25\'i) İspanya\'nın Cíes Adaları\'ndadır .

Yalnızca balıkla beslenirler.Çok çeşitli balıkları yerler, ancak en yaygın avları kum yılanbalığıdır . Tepeli Karabatak\'lar, beslenmek için bulundukları alanlarından kilometrelerce uzaklaşabilirler.Karabatak ailesinin en derin dalıcılarıdırlar.Derinlik ölçer ile yapılan çalışmalarda avlanmak için 45m derinliğe daldıkları tespit edilmiştir.Dalış süreleri ortalama 20ila 45 sn civarındadır ve dalışlar arasında 15sn kadar dinlenme süreleri bulunur.

Nisan Ağustos arasında 1 ila 6 adet arasında yumurta bırakılır. Kuluçka süresi 30 gündür. Tüylenme dönemi yaklaşık 53 gündür. Kıyılarda ürer, kayalık çıkıntılarda veya yarıklarda veya küçük mağaralarda yuva yaparlar.Yuvalarını deniz yosunu ile harmanladıkları kendi dışkılarını kullanarak yaparlar.

Korunma durumu, bir canlı türünün günümüzde ya da gelecekte varlığını sürdürmeye devam etme olasılığının bir göstergesidir. Bu gösterge, türe ait kalan birey sayısı kadar, zaman içindeki nüfus artış ya da azalışları, başarılı üreme oranları, bilinen tehditler gibi çeşitli etmenler göz önünde bulundurularak belirlenir. Dünya çapında en çok bilinen korunma durumu listeleme ve derecelendirme sistemi, Dünya Korunma Birliği (The World Conservation Union, IUCN) Kırmızı Liste\'sidir IUCN Nesli Tükenme Tehlikesi Altında Olan Türlerin Kırmızı Listesi (\"IUCN Kırmızı Listesi\" ve bitki ve hayvan türlerinin dünyadaki en kapsamlı Küresel Koruma durumu envanteridir. IUCN Kırmızı Listesi Uluslararası Doğal Hayatı ve Doğal Kaynakları Koruma Birliği tarafından sürdürülmektedir. IUCN Kırmızı Listesi, kesin ölçüt kullanılarak, binlerce tür ve alttürlerin nesillerinin tükenme riskini değerlendirerek oluşturulmaktadır. Bu ölçüt tüm türlerle ve dünyanın her bölgesi ile ilgilidir. Kırmızı Liste ile amaçlanan; koruma meselelerine kamunun ve politikacıların dikkatini çekmek ve bununla birlikte türlerin yok oluşunu azaltmak için uluslararası camiaya yardım etmektir. Güçlü bir bilimsel altyapı ile oluşturulan IUCN Kırmızı Listesi, biyolojik çeşitliliğin durumu ile ilgili en geçerli rehber olarak kabul edilmektedir. Türün Korunma Durumu: LC: (least concern): Yaygın bulunan türler.

Karabatakların duruşları kendine özgüdür, avlandıktan sonra kanatlarını açık tutarak bir süre dinlenir, bu sırada kanatlarını kuruttukları düşünülür. Uçuşta seri kanat çırpar, boynunu uzatır, genellikle suya yakın uçar. Tepeli karabatak boynunu düz ve hafif yukarı kalkık tutar, karabataktan daha alçak uçar, daha çok kanat çırpar. Sıralı sürüler oluşturur. Yüzerken başlarını yukarı kaldırırlar, suya yüzeyden dalarlar. Karabatak ailesi içinde Tepeli karabatak en derine dalabilenlerin başında gelir; derinlik ölçme cihazları bağlanarak yapılan araştırmada 45 metre derine dalabildiği tespit edilmiştir. 1 dakika kadar su altında kalabilirler. Yalnız balıkla beslenirler. Avlarını yüzücü ayaklarını vücudun altında geriye doğru iterek ve kuyruklarını dümen gibi kullanarak yaparlar. Yürüyüşleri hantaldır.

1) Türkiye ve Avrupa\' nın Kuşları, ISBN 9759409828 2) http://www.oiseaux.net/oiseaux/cormoran.huppe.html 3)Wikipedia