Tepesi beyaz,alt kısmı siyah olan tek ördek çeşitidir. Arka kısmı,boğazı ve göğsü beyazken karın kısmı kuyruğu ve ikincil tüyleri siyahtır. Gagası uzun ve donuk mat sarı renktedir.Kafasının arkasında grice bir parça vardır. Çarpıcı zıt renkler yanlızca erkek kuşlarda bulunur. Dişiler tek renk ,mat kahverengindedir. Olgunlaşmamış erkekler kahverengi ve beyazın değişik varyasyonlarını gösterirler.

Kıyı sularında büyük sürüler oluştururlar.

Avrupa ve Kuzey Amerika kıyılarından, doğu Sibirya\'ya kadar yayılan bir deniz kuşudur. Kanada\'nın kuzeyinde bol miktarda bulunur. Baffin adası kıyılarında olduğu kadar üç okyanusun kıyıları boyunca yetişirler . Yuvalarını Fundy Koyu, St Lawrance Körfezi ve Newfoundland kıyılarında yaparlar. Kuzey populasyonu kışlamak için Atlantik ve Pasifik kıyılarına göçerken, daha çok olan güney populasyonu yerleşiktir ve beslenme bölgelerinde kışı geçirirler.

Pufla , Okyanus tabanındaki yumuşakcalara, omurgasızlara ,bazen de balıklara ulaşabilmek için 20 metre derinliğe kadar dalabilir. Sürüde önce ön safta olanlar suya dalar, arkadakiler onları takip eder. 15-20 dakika yoğun şekilde beslenir ve yediklerini sindirebilmek için yüzerler ve kıyıdan uzaklaşırlar. Dişi puflalar beslenme dönemi başlamadan yiyecek depolamak zorundadır. Çünkü kur yapma ve kuluçka döneminde beslenemezler ve depolanmış yağlarına güvenmek zorundadırlar.

Üreme mevsiminde erkek dişiye uzun uzun ve yalnız kur yapar. Bu arada binlerce kuşun oluşturduğu koloni içinde yankılanan sesler çıkarır. Yuvaları kıyıdan açıktaki adalarda yaparlar ve tüyleriyle kaplarlar. Dişiler,zeytin renginde 4-5 tane yumurta bırakır ve erkeğin herhangi bir yardım göstermediği 25-30 günlük kuluçkaya yatarlar. Yumurta çatladıktan sonra çıkan yavrular ,koloniden başka bir dişi tarafından bakılır. Bu sırada tükenme ve açlıktan ölme sınırına gelen anne dinlenir ve göçe hazırlanır. Diğer ördek cinslerinin aksine pufla yumurtalarının üretkenlik oranı düşüktür. Ancak %50 si çatlamayı başarır. Çıkan her iki yavrudan yalnızca birisi kışlama alanına başarıyla ulaşabilir. Ama ilk mevsim atlatıldıkdan sonra hayatta kalma oranı çok yüksektir ve 20 yıl yaşayabilirler. Bu sürede onlara soylarını sürdürebilmek adına çok sayıda yumurta ve döl bırakma olanağı sağlar. Yeni tüylerle büyüme döneminde bu ördekler uçamaz durumdadırlar. Dişiler de tüy değiştirir ancak üreme mevsiminden sonra.

Dişiler kuluçkaya yattıktan sonra tüy değiştirme göçüne girişir,erkekler bu amaçla kuzeydeki değişik alanlara yönelirler. Yeni tüylerin büyüme döneminde bu ördekler uçamaz durumdadırlar ve yırtıcıların saldırılarına açık hale gelirler. Bu yüzden öncelikle korunaklı ,yıtıcıların ulaşamadıkları güvenle tüneyebilecekleri ve yeni tüylerini büyütebilecekleri besinlere ulaşmalarının kolay olduğu bölgelere giderler. Ekstra göçün sonucu olarak erkekler kışlama yerlerine dişi ve yavrulardan daha geç ulaşır. Kuzey populasyonu kışlamak için Atlantik ve Pasifik kıyılarına göçerken, daha çok olan güney populasyonu yerleşiktir ve beslenme bölgelerinde kışı geçirirler.

Türkiye için popülasyon bilgisi yoktur. Soğuk kışlarda (2010) rastlantısal konuktur. Uluslararası Göçmen Kuşlar sözleşmesinin devreye girmesiyle, bu kuşların avlanmalarını belirli bir mevsim ve alanda olacak şekilde kısıtlayana kadar, yoğun avlanma Pufla populasyonunda dramatik azalmalara yol açmıştır. Dişiler tarafından yuvaların döşenmesinde kullanılan yumuşak tüyleri bilinen en iyi yalıtım maddesidir. Uyku tulumu yorgan vb. gibi eşyaların yapımında kullanılır. Bu tüyler ,hayvanlara ve yuvalarına zarar vermeden toplanabilirler. Böylece yenilenebilir değerli kaynaklar halinde kalması sağlanır. Puflalar,insanlar tarafından hem etleri hem de tüyleri için uzun süredir değerli bir kaynak olarak görülmüşlerdir. Günümüzde Kuzey Atlantik toplumlarında Pufla tüylerinin işlenmesi önemli bir gelir kaynağı alternatifi olarak gelişmektedir. Sonuç olarak insanlar,onları korumanın önemininin bilincine giderek daha fazla varmaktadır. Bu çabalar sayesinde Pufla populasyonu hızla artmakta ve yaşadıkları bölgeler değişik alanlara yayılmaktadır.

Pufla nın sürü halinde yaşama karekteristiği en önemli özelliğidir. Hayatlarının her aşaması grup halinde gerçekleşir. Grup sayıları onlu sayılardan bine kadar ulaşır. Soğuk havalarda grup o kadar iç içe girer ki sayılmaları mümkün olmaz.