Açıklama :
Coccothraustes coccothraustes Kocabaş: Boy 18 cm.
Başı ile kiraz çekirdeklerini kırabilecek kadar güçlü iri bir gagaya sahiptir.
Avrupa ve Türkiyedeki en büyük isipinoz türüdür.
Sırtı kızıl, gagasının çevresi ve çenesi siyahtır.
Gagası yazın mavimsi-gri, kışın sarıdır.
Dişisi daha soluk renkli, gencinin boğazı ve göğsü sarıdır.
Park ve bahçeler, mezarlıklar, ormanlar, nehir kenarlarındaki ağaçlıklar ve dağlarda yaprakdöken ağaç sınırında rastlanır.
Uçarken dalgalı uçuşu, iri başı, boyunsuz gövde kesiti, kısa kuyruğu ve kanadındaki beyazlıklarla tanınır.
Tanımı :
Habiatı :
Yaşlı, karışık ve ibreli ormanlar, ağaç kümeleri ve eski parklarda bulunur.
Yayılışı :
Yazları Marmara ve Karadeniz bölgesinde, kışları Türkiye\'nin tüm batı bölgelerinde görmek mümkündür.Doğu Karadeniz\'de yakalandığı ve kafeslerde beslendiği bilinmektedir.Trakya (orta kesimleri hariç), Marmaranın güney-güneydoğusu, Batı Karadenizin batısı ve Orta Karadenizin güneyinde her mevsim görülür;
Türkiyenin geriye kalan batı yarısında kış göçmenidir. Demirkazık Dağından gözlem kaydı vardır.
Ayrıca;
Afganistan; Arnavutluk; Cezayir; Andorra; Ermenistan; Avusturya; Azerbaycan; Belarus; Belçika; Bosna Hersek; Bulgaristan; Çin; Hırvatistan; Kıbrıs; Çek Cumhuriyeti; Danimarka; Mısır; Estonya; Finlandiya; Fransa; Gürcistan; Almanya; Yunanistan; Macaristan; İran, İslam Cumhuriyeti; Irak; İsrail; İtalya; Japonya; Ürdün; Kazakistan; Kore Demokratik Halk Cumhuriyeti; Kore Cumhuriyeti; Kırgızistan; Letonya; Lübnan; Libya; Lihtenştayn; Litvanya; Lüksemburg; Makedonya, eski Yugoslav Cumhuriyeti; Malta; Moldova; Moğolistan; Karadağ; Fas; Hollanda; Norveç; Polonya; Portekiz; Romanya; Rusya Federasyonu (Orta Asya Rusya, Doğu Asya Rusya, Avrupa Rusya); Sırbistan; Slovakya; Slovenya; İspanya (Kanarya Is.); Svalbard ve Jan Mayen; İsveç; İsviçre; Tayvan, Çin\'in bölgesi; Tacikistan; Tunus; Türkmenistan; Ukrayna; Birleşik Krallık gibi ülkelerde kayıtları vardır.
Beslenme :
Büyük ve güçlü gagaları sayesinde 45-50 kilogram basınç uygularlar ve tüm meyvelerin çekirdeklerini kırarak yiyebilirler. Kiraz, vişne, erik çekirdekleri, meşe ve çam kozalakları ana besinleridir. Yazları böcekleri de yerler.
Biyolojisi :
Bu tür tekeşlidir. Nisan sonunda üremeye başlarlar. Yılda 1 ya da 2 kez yavru büyütürler.
Avrupa\'da 1980 ile 2013 arasındaki eğilimler ılımlı bir artış göstermiştir. (EBCC 2015).
Göçü :
Yazlari buyuk ormanlarda gecirir ve burada urerler. Kislari ormanlarda yiyecek bulamadiklarindan parklara, bahcelere kadar inerler.
Asya nüfusu büyük oranda göç ederken, kuzey ve orta Avrupa\'da türler yerleşik, yerinde dağınık veya kısmen göç edicidir (Clement ve Christie 2016).
Popülasyonu:
Davranışları :
Genelde büyük ağaçların en üst dalları arasında uçarlar ve yaklaşması oldukca zordur.
Yerel Adlar :
Kocabaş-konigaga / Denizli ( wolfkenan )
Kastamonu Abana / kocabaş danacı / (naktan )
İzmir - Dikili - Bademli\'de \'Büyük Alaganat\' olarak da adlandirilir.
Ses-Ötüşü :
Ötüşü sesinin tekrarından oluşur, tutuk ve geniş aralıklıdır. Çoğu kez metalik ve tiz \"tik\" diğer bir sesi \"tsip\". Kendine has ince keskin kısa süreli bir tıslama sesi vardır ve sesiyle yerini belli eder.
Kaynaklar
Türkiye ve Avrupanın Kuşları
http://www.garden-birds.co.uk/birds/hawfinch.htm