Açıklama :
Türkiye’ de görülen en küçük ebabildir. Kuyruğu kısa ve düzdür, kuyruk sokumunda büyük beyaz bir leke vardır. Siyah kanat altı örtüleri, daha açık renkli kanat telekleri ile kontrast oluşturur. Ev kırlangıcı ile aynı boydadır; koyu gövdesi kuyruğunun çatallı olmaması ve kararlı uçuşu ile ondan
ayrılır.Ebabiller, havada en uzun kalan kuşlardır. Uzun kavisli kanatları, kısa ve genellikle çatallı kuyruğuyla çok hızlı uçmaya ve böcekleri yakalamaya uyum sağlamışlardır.
Tanımı :
Habiatı :
Yerleşimler, eski yapılar ve kanyonlarda yuva yapar.
Yayılışı :
Türkiye’de Güneydoğu Anadolu’da yaz döneminde görülür. Hatay’da kış dönemi gözlem kayıtları da vardır.
Beslenme :
Uçuşu sırasında sinek ve böcekler ile beslenir.
Biyolojisi :
Yılda 1 kez yumurtlar; 1 ila 3 adet arasında yumurta bırakılır. Kuluçka süresi 22 - 24 gündür. Tüylenme dönemi yaklaşık 38 gündür.
Göçü :
Popülasyonu:
Davranışları :
Ebabillerin bacakları çok kısadır. Bu nedenle hiçbir zaman yere konmaz fakat sivri tırnaklarıyla yarların ve binaların dik duvarlarına rahatça tutunurlar. Hem gündüz hem de gece havada kalırlar, uçarken uyurlar. Yuvalarında sadece üreme döneminde uyurlar. Uçuşu hızlı ve atılgandır; ani manevralar yapar, bolca süzülür.
Yerel Adlar :
Ses-Ötüşü :
Sesi ebabile benzer, daha pürüzlü, hızlı ve tiz bir tirildir.
Kaynaklar
1) Türkiye ve Avrupa\' nın Kuşları, ISBN 9759409828
2)http://www.oiseaux.net/oiseaux/apodiformes/martinet.des.maisons.html
3) Kuşbank Gözlem Raporları