Açıklama :
Tarlaların ve sulak alanların büyük ve gri bir kuşudur
Coğu zaman sürüler halinde bulunur.
Küçük başı ve iri bedenine doğru genişleyen bir boynu vardır.
Sekonderleri çalımsı kuyruk görünümündedir.
Erişkinin kafası siyahtır, gözünden ensesine doğru uzanan beyaz bir çizgi ve zor görülen kırmızı tepesi vardır.
Boğazı siyah, gagası küçük ve açık renktir.
Yazın sırt tarafı kahverengidir.
Ergenin başı zencefil kahverengisi ve desensizdir.
Uçarken başını öne bacaklarını ise geriye uzatır.
Sesi yüksek, gür ve yankılıdır.
Tanımı :
Habiatı :
Orman kenarları, tarım alanları, açık meralar, sığ su birikintilerin oldugu bölgeler ve bataklıklar.
Üreme mevsimi süresince bu tür yüksek irtifalarda bulunan ağaçsız ormanlar veya bataklıklar (burada ana bitki örtüsü Sphagnum yosunu türleri ve/veya Ericaceae familyası türleri), çoğunlukla kalıcı durgun sulak alanlar ve bataklık orman açıkları, sazlıklı bataklıklar ve pirinç tarlaları gibi çok çeşitli sığ sulak alanlarda beslenirler (Cramp ve Simmons 1980). Bu tür yerden erişilemeyen alanlara yuva yapar, bu nedenle yaygın olarak Alnus carr ormanları veya mevsimsel olarak subasar ormanları ve çevresindeki bataklıkları kullanırlar (Cramp and Simmons 1980) . Orta Asya\'da tür, kuru orman alanlarını da (çam veya karışık huş ağacı / çam ormanları) kullanabilir, ancak suyun kolaylıkla bulunması halinde (Cramp ve Simmons 1980) genellikle ağaçlı alanlardan kaçınmaktadır (Urban ve diğerleri, 1986). Turnalar üredikten sonra üreme ortamında, özellikle sığ suları veya bu savunmasız uçuşsuz dönem boyunca saklanacak yüksek sazlıkları tercih ederler (Cramp ve Simmons 1980).
Yayılışı :
Yerli:
Afganistan; Arnavutluk; Cezayir; Ermenistan; Azerbaycan; Bahreyn; Bangladeş; Belarus; Belçika; Butan; Bosna Hersek; Bulgaristan; Çin; Hırvatistan; Kıbrıs; Çek Cumhuriyeti; Danimarka; Mısır; Eritre; Estonya; Etiyopya; Finlandiya; Fransa; Gürcistan; Almanya; Yunanistan; Macaristan; Hindistan; İran İslam Cumhuriyeti; Irak; İsrail; İtalya; Japonya; Ürdün; Kazakistan; Kore Demokratik Halk Cumhuriyeti; Kore Cumhuriyeti; Kırgızistan; Lao Halkı\'nın Demokratik Cumhuriyeti; Letonya; Lübnan; Libya; Litvanya; Lüksemburg; Makedonya, eski Yugoslav Cumhuriyeti; Malta; Moldova; Moğolistan; Karadağ; Fas; Myanmar; Nepal; Hollanda; Norveç; Umman; Pakistan; Işgal altındaki Filistin Bölgesi; Polonya; Portekiz; Romanya; Rusya Federasyonu; Suudi Arabistan; Sırbistan; Slovakya; Slovenya; İspanya; Sudan; İsveç; İsviçre; Suriye Arap Cumhuriyeti; Tacikistan; Tunus; Türkiye; Türkmenistan; Ukrayna; Birleşik Krallık; Özbekistan; Viet Nam; Yemen.
Bölgesel olarak tükenmiş:
Avusturya
Vagrant:
Kanada; Cibuti; Faroe Adaları; Cebelitarık; Hong Kong; İzlanda; İrlanda; Kuveyt; Lihtenştayn; Moritanya; Nijer; Nijerya; Katar; Svalbard ve Jan Mayen; Birleşik Arap Emirlikleri; Amerika Birleşik Devletleri (Georgia - Yerli)
Beslenme :
Küçük Kemirgenler, Kurbaga, Salyangoz,Böcekler ve larvaları.
Mısır, arpa, buğday, yulaf, ayçiçeği tohumu, bezelye, fasulye, fıstık, zeytin, böğürtlen, meşe palamudu, sebzeler, patates, bitki kökleri ve sürgünleridir.
Biyolojisi :
Göçü :
Büyük sürüler halinde gezerler, kışları güneye göç ederler.
Rasbora:
Silopi den merhaba. bir gözlemimi aktarmak istiyorum. Silopi de kasım aylarında gelen ve bahar başında göçeden bir turna sürüsü var. Halen buradalar( Subat 2010).
Yaklaşık 2500 bireyden oluşuyor. sabah Cudi Dağı istikametine gidip öğleden sonra sınır hattındaki tarlalara konuyorlar. Müthiş bir görüntü oluşuyor. Zaman zaman avlayanlar da oluyor maalesef :(
Türlerin sayfalarında turna ile ilgili yaşam alanı ve Türkiye popülasyonuna ilave edilebilir.
Popülasyonu:
Batı Avrupa da 60- 70.000
Doğu Avrupa da 60.000
Rusya 35.000
Türkiye 200- 500 tehlikede (Silopi Goc 2500: Rasbora)
doğu Sibirya Çin 5000
Tibet platosu 1000
Toplam: 220.000 -250.000 civarı
Davranışları :
Karadeniz\'in doğusu ve güneyinde izole edilmiş üremem popülasyonları yerleşik olabilir veya sadece lokal göçler yapabilirler (Snow ve Perrins 1998). Genellikle dar bir cephede, iki önemli göç rotası (güneybatıdan güneydoğuya Avrupa boyunca pasajlar) kullanılarak göç eder ve belirli alanları kullanır (Snow ve Perrins 1998). Aile grupları ve üremeyen bireyler Temmuz ayında göç etmeye başlar ancak bireylerin çoğu Eylül ayı başında göç ederek ekim ayında Afrika kışlama alanlarına ulaşırlar. Tür Mart ayında üreme alanlarına geri dönder (Vegvari 2002), burada üreme Nisan ayının sonlarında veya Mayıs ayının başında, güney bölgelerde zaman zaman üç hafta öncesine kadar başlar (Snow and Perrins 1998). 10-50 ila 400 kuş arasında (Afrika) sürüler halinde göç ederek ve üreme mevsiminde birkaç ila 1.000 kuş arasında grup oluşturur (Cramp ve Simmons 1980, Urban ve diğerleri, 1986). Istisnai olarak tüy dökme döneminde 4.000 kadar sürü oluşturabilir (Cramp ve Simmons 1980). Erginleşmemiş bireyler 6-10 kişilik gruplar halinde kalabilmelerine rağmen çiftler yetiştirme esnasında büyük yuvalama bölgelerinde yalnızdırlar (Cramp ve Simmons 1980).
Yerel Adlar :
Agık, durna, göv gazı, göv kazı (Kazım Çapacı)
Ses-Ötüşü :
Kaynaklar