22 Ağustos- 7 Eylül tarihleri arası Ordu Notları I. Yazın son günlerinde Ordu’daydım. Ordu Türkiye’nin önemli kuş göç yollarından birini barındıran kentimizdir. Melet ve Turnasuyu’nun oluşturduğu delta (haritada işaretli) ve bir zamanlar büyük bir göl olan Ezbideri de bağrında taşıyan, Tokat-Sivas arasındaki ovalara açılan vadi kuş göç yolunu oluşturmaktadır. Şu an yarım futbol sahası kadar kalan Durugöl, bundan on yıl önce on futbol sahası büyüklükte idi. Ayrıca bu iki nehrin oluşturduğu delta, sulak ve bataklık geniş bir alan oluşturuyordu. Bugün yoğun yapılaşmanın olduğu bu alan hala kuşların ziyaret ettiği alanlar olmayı sürdürüyor. Ordu’nun dağlık ve yoğun yeşil örtüsü ve zengin besin deposu olması, özellikle ötücü kuşlar için çok uygun ortam oluşturmaktadır. Bu Ordu gözlemimde sevgili Ömer Furtun (furtun) ile bir akşam ve bir sabah Melet- Turnasuyu çevresinde tur attık. Bunun dışında çiftliğimizin olduğu Boztepe’nin arka yüzü olan ve Kuşcuören diye anılan bölgede oldum genelde. Yoğun yağmur ve kötü hava fotograf çekimini güçleştirdi ama ilginç kuş türlerine rastladığım anlar oldu. Sevgili Ömer Furtun ile Melet kıyısında, bir küçük martı, karabaşlı ve bıyıklı sumru ile onbeş-yirmi kadar genç uzunbacak, elliye yakın küçük ak balıkçıl, on kadar büyük ak balıkçıl, otuz yakın gri balıkçıl gözlemledik. Ayrıca, küçük kum kuşları, tam olarak tespit edemediğimiz ama iki farklı düdükçün olduğunu düşündüğümüz su kuşu, büyük kumkuşu da not ettiğimiz türlerdendi. Bir yoz atmaca, bir kızılşahin kargaların tacizi altında kaldı. Dağ, ak ve sarı kuyruksallayanlar çevrede sıkça görüldü. Birkaç kaya güvercinine rastladık. Su kuşlarının birçoğu nehir içindeki küçük adacıklarda besleniyordu. Ertesi gün ise gri ve alaca balıkçılardan oluşan büyük bir sürü üstümüzden turlayıp vadi boyunca gitti. Ertesi sabah Turnasuyu’na gittik. Sabah karanlığında sağımızdan solumuzdan bıldırcınların geçip, kendini tarlalara bahçelere yorgun argın attığını gözlemledik. Turnasuyu’nun kadrolu yalıçapkını da bize merhaba dedi. Nehir kenarındaki sazlıkta, iki küçük batağan, hem su tavuklarını, hem de iki yaz ördeğine aman vermedi. Yarı karanlıkta fotograf çekemedik. Güneş yükseldikçe etrafımız boz kuyrukkakanlarla doldu. Kuyruksallayanlar, iki balaban, bir erguvani balıkçıl, sarı asmalar, kızılsırtlı örümcekkuşu, kara ve benekli sinekkapan, sarıasmalar, bir su yelvesi, bıldırcınlar ve bizi hayrete düşüren bu mevsimde burada dedirten bir çift ibibik de notlarımıza eklendi. Çevremizdeki çalılık ve ağaçlıklarda tam tespitlerini yapamadığımız ötücülerin zenginliği şaşırtıcı oldu. İspinozlar, Floryalar, bülbüller, ötleğenler, kamışçınlar, ardıçlar, karatavuklar, başta mavi ve büyük baştankara olmak üzere birkaç tür baştankara, gökardıç, delice doğan, atmaca gördüğümüz türler arasında idi… Ve Ömer ve ben olumsuz hava koşulları nedeni ile Ordu’da sık sık, Goethe gibi “Ahh biraz daha ışık..” dedik... Ömer Kulaçoğlu (shooter)